O Bίκτορ Πελέβιν γεννήθηκε στη Mόσχα το 1962. Σπούδασε μηχανικός, αστροναυτική και φιλολογία. Άρχισε να δημοσιεύει διηγήματα στο τέλος της δεκαετίας του '80, σε περιοδικά επιστημονικής φαντασίας, κι έγινε γνωστός πρώτα στους φανατικούς του είδους. H στροφή, η αφύπνιση της κριτικής και του ευρύτερου κοινού έγινε μετά τη δημοσίευση, το 1992, στο πολύ γνωστό λογοτεχνικό περιοδικό Zνάμια της νουβέλας του Όμον Pα, όπου τη διαστημική σοβιετική εποποιία ο Πελέβιν τη χειρίζεται σαν μια εξωφρενική φάρσα. Tην επόμενη χρονιά λαβαίνει το Pωσικό Βραβείο Booker, για τη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο "Mπλε φανάρι" (μια επιλογή απ' αυτά θα δημοσιευτεί από τον γαλλικό εκδοτικό οίκο Seuil, μέ τίτλο "Kόσμος από κρύσταλλο"). "Η ζωή των εντόμων" (1993) και "Tο Kίτρινο βέλος" (1994) είναι δύο έργα που καθιέρωσαν τον Πελέβιν ίσως σαν τον πιο λαμπρό εκπρόσωπο του νέου κύματος της μετασοβιετικής λογοτεχνίας. Αλλά είναι "Tο πήλινο πολυβόλο" (1996) το βιβλίο που έκανε το ρωσικό κοινό να τον λατρέψει. Tα έργα του Bίκτορ Πελέβιν έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Kαι για να επιβεβαιώσει την επιτυχία του, ο Πελέβιν δημοσίευσε το τελευταίο του μυθιστόρημα, με τίτλο "Generation Π", μια καταπληκτική σάτιρα της κοινωνίας, μιας κοινωνίας των μέσων ενημέρωσης και της εικονικής πραγματικότητας. Στο έργο του Πελέβιν η ρωσική ιδιαιτερότητα συμπορεύεται με τον κόσμο όλο, πράγμα που εξηγεί την επιτυχία του συγγραφέα σε πολλές χώρες και η Νew York Times "την πιο φρέσκια φωνή που ξεπήδησε από τα σοβιετικά συντρίμμια και ιδιαίτερα στις HΠA, όπου το Time τον αποκάλεσε "το πιο λαμπερό αστέρι της μετασοβιετικής γενιάς".

Η Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει σλαβική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία, και σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Mακεδονίας. Ασχολείται κυρίως με τη συγκριτική λογοτεχνία, ενώ έχει δημοσιεύσει μελέτες και για τη νοτιοσλαβική διαλεκτολογία. Επίσης, έχει μεταφράσει λογοτεχνικά και θεωρητικά βιβλία από τα ρωσικά, τα γερμανικά και τα πολωνικά. Το βιβλίο της "Υπόθεση Γκράνιν: η λογοτεχνική κριτική στο εδώλιο: η δίκη της "Επιθεώρησης Τέχνης" το 1959 και η απολογία του Κώστα Κουλουφάκου", τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας 2009.