Νικολάι Γκόγκολ (1809-1852). Γεννήθηκε στο χωριό Σοροτσίντσι, στην Πολτάβα της κεντρικής Ουκρανίας. Η μητέρα του ήταν απόγονος Πολωνών γαιοκτημόνων και ο πατέρας του Κοζάκος, που είχε γράψει ορισμένα ποιήματα και θεατρικά έργα στα ουκρανικά και στα ρωσικά. Ο Γκόγκολ θεωρείται ο πατέρας του ρωσικού ρεαλισμού, το δε έργο του, με το λυρισμό, το χιούμορ και τη διεισδυτικότητά του, επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το 1828 πήγε στην πρωτεύουσα, Πετρούπολη, όπου τον περίμεναν αλλεπάλληλες απογοητεύσεις. Το πρώτο του βιβλίο, "Το ειδύλλιο" (1829), δέχτηκε αρνητικές κριτικές και η προσπάθειά του να γίνει ηθοποιός απέτυχε. Έγινε γνωστός με το βιβλίο "Ο επιθεωρητής" (1836) και η καθιέρωση ήρθε με τις "Νεκρές ψυχές" (1842), που τον έφεραν στην κορυφή των ρωσικών γραμμάτων. Άλλα έργα του είναι: "Το παλτό", "Το ημερολόγιο ενός τρελού", "Τάρας Μπούλμπα", "Η μύτη", "Τα παντρολογήματα", κ.ά.

Ο Αντρέας Σαραντόπουλος γεννήθηκε το 1915 στο χωριό Αγριλιά Μεσσήνης. Τελείωσε το γυμνάσιο στα 1932 και στα 1934 κατατάχθηκε εθελοντής στο στρατό. Στα 1939 βγήκε ανθυπολοχαγός από τη Σχολή Αξιωματικών Στρατιωτικών Υπηρεσιών. Έλαβε μέρος στον πόλεμο της Αλβανίας και αργότερα στην Εθνική Αντίσταση (ΕΛΑΣ). Το χρονικό διάστημα 1945-1953 το πέρασε στις φυλακές και εξορίες. Έμαθε ρωσικά μόνος του, έγραψε ρωσική γραμματική (1957) κι έχει μεταφράσει τα περισσότερα από τα έργα των Ρώσων κλασικών και πολλά έργα Σοβιετικών συγγραφέων με επιτυχία. Έχει μεταφράσει την "Παγκόσμια ιστορία" (20 τόμοι), έκδοση του Ινστιτούτου Κοινωνικών Επιστημών ΕΣΣΔ (πρώτη έκδοση στα ελληνικά "Μέλισσα" 1956, δεύτερη 1965). Έχει γράψει και έχει εκδώσει το τετράτομο αντιστασιακό και μετα-αντιστασιακό έργο με τίτλο "Μικροί και μεγάλοι άνθρωποι".