Πώς εξηγείται η ένταση της επισφάλειας για τις φτωχές και φυλετικοποιημένες γυναίκες τη στιγμή που πολλαπλασιάζονται οι διακηρύξεις για θεσμικά μέτρα προστασίας των γυναικών από τη βία; Πώς μπορούμε να μιλήσουμε για την έμφυλη βία χωρςε να μιλήσουμε για τη συστημική βία του κράτους, για τη φτώχεια, τον ρατσισμό και την ισλαμοφοβία, αλλά και για την αποκιοκρατία ή την αποικιακή δουλεία; Γιατί η επίκληση της προστασίας από το κράτος γίνεται επιχείρημα για περισσότερη καταστολή και στρατιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου, που εντείνει τους ταξικούς και τους φυλετικούς διαχωρισμούς;
Στο ανά χείρας βιβλίο, η Φρανσουάζ Βερζές επιχειρεί να φτάσει στις ρίζες της έμφυλης βίας, αποκωδικοποιώντας τη συνύφανσή της με την κοινωνική ανισότητα και τις ποικίλες ιστορικές μορφές κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης. Οραματίζεται έτσι μια φεμινιστική πολιτική αντιρατσιστική και αποαποικιακή, που θα καθιστά την προστασία συνώνυμο της αλληλεγγύης, της συνύπαρξης και της υπεράσπισης της ζωής.