Η Stella Acquarone είναι διευθύντρια της κλινικής "Γονέας και Παιδί", της σχολής Ψυχικής Υγείας Νηπίων στο Λονδίνο και του παραρτήματος της στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι ψυχοθεραπεύτρια ενηλίκων και παίδων. Εργάστηκε τριάντα ένα χρόνια στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας. Είναι μέλος της Βρετανικής Ένωσης Ψυχολόγων, της Παιδοψυχολογικής Εταιρείας και του Κέντρου Ψυχοθεραπείας του Λονδίνου. Έχει πραγματοποιήσει πρωτοποριακές μελέτες πάνω στην κλινική έρευνα και ανάπτυξη των νηπίων, και δίνει διαλέξεις διεθνώς για όλες τις πτυχές της σχέσης νηπίου-γονέα και της ψυχοθεραπείας. Έχει γράψει πολλά άρθρα για επαγγελματικές εκδόσεις και εφημερίδες, αλλά και άρθρα βιβλίων. Το βιβλίο της "Εγχειρίδιο Ψυχοθεραπείας Νηπίου-Γονέα" εκδόθηκε το 2004 και το 2007 έκανε την επιμέλεια του βιβλίου "Σημεία αυτισμού στα νήπια". Το 2010 εκδόθηκε στην Αργεντινή ένα ακόμη βιβλίο με τίτλο "Αyudando a los ayudan", δηλαδή "Βοηθώντας εκείνους που βοηθούν". Έχει διδάξει μελέτες παρατήρησης νηπίων και νέες κλινικές στρατηγικές στην εργασία με διαταραγμένα παιδιά, ιδιαίτερα με τα αυτιστικά, καθώς και για την πρόληψη, στα πρώτα χρόνια της ζωής, όσον αφορά την ανάπτυξη των ψυχικών διαταραχών στην παιδική ηλικία.

Ο Α. Η. Brafman είναι ψυχαναλυτής και παιδοψυχολόγος. Έχει εργαστεί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας ως παιδικός σύμβουλος και ψυχίατρος ενηλίκων, όπου, πέρα από τη συνήθη κλινική του εργασία, για πολλά χρόνια ήταν υπεύθυνος μιας ομάδας παιδιών κάτω των 5 ετών και των γονιών τους. Έχει ασχοληθεί με προγράμματα διδασκαλίας σε διάφορες εταιρίες ψυχοδυναμικής εκπαίδευσης. Τον ενδιαφέρει κυρίως η παιδική ανάπτυξη και οι αμοιβαίες επιρροές μεταξύ παιδιών και γονέων. Αυτό τον οδήγησε στη στενή ενασχόληση με τη διδασκαλία προγραμμάτων παρατήρησης νηπίων και στη δημοσίευση διαφόρων εργασιών επάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Εξέδωσε, επίσης, το βιβλίο "Λύνοντας τον κόμπο" (2001), όπου περιγράφει το έργο του με παιδιά και γονείς, καθώς και το βιβλίο με τίτλο "Μπορείς να με βοηθήσεις;" (2004), όπου απαντά σε ερωτήματα που του έχουν θέσει γονείς οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα παιδιά τους. Το 2010 εξέδωσε τα βιβλία "Το παιδί 5 έως 10 ετών" και "Καλλιεργώντας την ανεξαρτησία: Η αρωγή και η φροντίδα στις ψυχοδυναμικές θεραπείες", ενώ το 2012 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Η γλώσσα των σκίτσων: Το νέο εύρημα στην ψυχοδυναμική εργασία". Μέχρι πρόσφατα ήταν επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος Ψυχοθεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Κολλεγίου του Λονδίνου.

Ο Donald Campell είναι εκπαιδευτής ψυχαναλυτής για παιδιά, εφήβους και ενήλικες, και τέως πρόεδρος της Βρετανικής Ένωσης Ψυχαναλυτών. Για τριάντα χρόνια εργάστηκε ως επικεφαλής του τμήματος Ψυχοθεραπείας του Παιδιού στην κλινική "Portman", όπου υπήρξε και πρόεδρος. Είναι τέως γενικός γραμματέας της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρίας, και έχει κάνει δημοσιεύσεις με θέματα όπως η βία, η αυτοκτονία, η σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού, η παραβατικότητα, η διαστροφή και η εφηβική ανάπτυξη.

H Rosemary Campher είναι σύμβουλος ψυχοθεραπείας στο Ηνωμένο Βασίλειο - διπλωματούχος ψυχοθεραπεύτρια και εργάζεται με παιδιά και ενήλικες. Πραγματοποίησε διαλέξεις επάνω στην ψυχολογία και την ψυχοθεραπεία στο Βρετανικό Αμερικανικό Κολλέγιο του Λονδίνου, και στο ιατρείο της ασχολείται με παιδιά, ενήλικες και επιτηρούμενους. Για δεκαπέντε χρόνια εργάστηκε με παιδιά σε διάφορα περιβάλλοντα: σε σπίτια, σε σχολεία και στο ιατρείο. Την ενδιαφερει κυρίως η ψυχανάλυση, η θεραπεία παιδιών και τα προγράμματα πρώιμης παρέμβασης και πρόληψης, ιδιαίτερα όσον αφορά νήπια και παιδιά, αλλά και τις σχέσεις νηπίων/παιδιών και γονέων.

Ο Peter Fonagy είναι καθηγητής ψυχανάλυσης στο "Freud Memorial" και υποδιευθυντής του τμήματος Κλινικής Ψυχολογίας της Υγείας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου. Είναι, επίσης, ανώτατο στέλεχος του Κέντρου "Anna Freud" και σύμβουλος του προγράμματος "Παιδί και οικογένεια" στο τμήμα Ψυχιατρικής της κλινικής "Menninger" του Ιατρικού Κολλεγίου "Baylor", στις ΗΠΑ. Είναι κλινικός ψυχολόγος, εκπαιδευτής και εποπτεύων αναλυτής για παιδιά και ενήλικες της Βρετανικής Ψυχαναλυτικής Εταιρίας. Τα κλινικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται γύρω από ζητήματα οριακής ψυχοπαθολογίας, βίας και σχέσεων πρώιμης προσκόλλησης. Στο έργο του γίνεται μια προσπάθεια συγχώνευσης της εμπειρικής έρευνας με την ψυχαναλυτική θεωρία. Κατέχει διάφορες σημαντικές θέσεις, συμπεριλαμβανομένης εκείνης του αντιπροέδρου της Επιτροπής Ερευνών της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρίας της Βρετανικής Ακαδημίας. Έχει εκδώσει πάνω από διακόσια κεφάλαια και άρθρα, και έχει συγγράψει και έχει κάνει την επιμέλεια σε αρκετά βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των: "Η θεωρία της προσκόλλησης και η ψυχανάλυση" (2001), "Ρύθμιση συναισθημάτων, Διάνοια και ανάπτυξη του εαυτού" (2002), "Τι λειτουργεί για ποιον; Μια κριτική εξέταση των Θεραπειών για παιδιά και εφήβους" (2002), "Ψυχαναλυτικές θεωρίες: Οι πλευρές της αναπτυξιακής ψυχοπαθολογίας" (2003), "Ψυχοθεραπεία για τη Μεταιχμιακή Διαταραχή Προσωπικότητας: Νοητική θεραπεία" (2004), "Τι λειτουργεί για ποιον; Μια κριτική εξέταση για την ψυχοθεραπευτική έρευνα" (2004), "Ψυχοθεραπευτική προσέγγιση για τη Μεταιχμιακή Διαταραχή Προσωπικότητας: Ένας πρακτικός οδηγός" (2006), "Εγχειρίδιο νοητικής θεραπείας" (2006), "Αγγίζοντας το απρόσιτο: Ενδεικτικές προτεραιότητες για την παρέμβαση και την έρευνα" (2006), "Αναπτυξιακή επιστήμη και ψυχανάλυση: Καινοτομία και ολοκλήρωση" (2007), "Η σπουδαιότητα των ονείρων: Γεφυρώνοντας την κλινική και εξωκλινική ψυχαναλυτική έρευνα" (2012).

Η Clare Keogh είναι διπλωματούχος συμβουλευτική ψυχολόγος και μέλος της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρίας. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στις Ερευνητικές Μεθόδους και την Ψυχολογική Αξιολόγηση. Η Clare εργάζεται σε ένα οικογενειακό κέντρο, σε σχολεία και στο ιατρείο της. Ασχολείται με παιδιά, εφήβους, οικογένειες, ζευγάρια, ομάδες και μεμονωμένα άτομα. Ειδικεύεται στην ενασχόληση με παιδιά. Είναι, επίσης, κλινική επόπτρια (σε άτομα και ομάδες). Έχει εργαστεί σε πολλά κεντρικά σχολεία, και ενώ εργαζόταν φιλανθρωπικά για παιδιά, παράλληλα δημιούργησε και ανέπτυξε ένα σχολικό έργο για τη θεραπεία παιδιών. Προσφέρει προσωπική, κοινωνική και υγειονομική εκπαίδευση σε παιδιά ηλικίας 11-18 ετών και είναι, επίσης, λέκτορας πανεπιστημίου. Έχει εμπειρία στη διδασκαλία Ψυχολογίας και στην Ψυχοθεραπεία παιδιών και ενηλίκων σε προπτυχιακό επίπεδο (του Αμερικανικού Κολλεγίου του Λονδίνου "Regent"). Σημερα διδάσκει στο πανεπιστήμιο "City" (μεταπτυχιακό στη Συμβουλευτική Ψυχολογία).

Ο Roderick Macleod, μετά από μια τηλεοπτική καριέρα, στα τριάντα πέντε του χρόνια ξεκίνησε την εκπαίδευση του στο πεδίο της ψυχοθεραπείας. Έχει εργαστεί σε αρκετές κλινικές και σχολεία ως εκπαιδευόμενος ψυχοθεραπευτής και ως εσωτερικός σχολικός σύμβουλος. Σπούδασε στο κολλέγιο "Regent" Συνθετική Ψυχοθεραπεία και Συμβουλευτική, και σήμερα παρακολουθεί μεταπτυχιακά μαθήματα στην Ψυχοδυναμική Συμβουλευτική για παιδιά και εφήβους. Στα κλινικά του ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνεται η ανάπτυξη ενδοσχολικών ψυχοθεραπευτικών προγραμμάτων και οι προκλήσεις που αυτά εισάγουν στο καθιερωμένο πλαίσιο εργασίας με μικρά παιδιά.

Η Camilla Sim είναι σύμβουλος ψυχοθεραπείας στο Ηνωμένο Βασίλειο - πτυχιούχος ψυχοθεραπεύτρια παίδων και ενηλίκων. Ξεκίνησε να εργάζεται με παιδιά το 1992 και έχει δουλέψει για την "Kids Company" και την "Place2Be", δύο φιλανθρωπικές οργανώσεις που παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες σε σχολεία. Σήμερα εργάζεται σε σχολεία του Hammersmith και του Fulham, αλλά και ιδιωτικά, ως θεραπεύτρια και επόπτρια. Από τότε που συνέγραψε το κεφάλαιό της το 2004, το έργο της έχει αναπτυχθεί και η ίδια έχει ενδιατρίψει στη θεωρία της προσκόλλησης.

Η Valerie Sinason είναι ψυχοθεραπεύτρια παιδιών και ενηλίκων και ψυχαναλύτρια ενηλίκων, μέλος του Βρετανικού Ψυχαναλυτικού Συμβουλίου και κατέχει πτυχίο συμβούλου ψυχοθεραπείας. Είναι διευθύντρια της Κλινικής Διασχιστικών Σπουδών -μίας από τις μόλις τρεις κλινικές στο Ηνωμένο Βασίλειο που ασχολούνται με τη Διασχιστική Διαταραχή Ταυτότητας. Είναι επίτιμη σύμβουλος ψυχοθεραπείας της κλινικής "Child Guidance" του Πανεπιστημίου του Cape Town. Υπήρξε ψυχαναλύτρια-ερευνητικός σύμβουλος του τμήματος Αναπηρίας της Ιατρικής Σχολής "St George" μέχρι τον Δεκέμβριο του 2007, ενώ πριν ήταν σύμβουλος Παιδικής Ψυχοθεραπείας στην κλινική "Tavistock", όπου εργάστηκε από το 1987 μέχρι το 1999, και σύμβουλος Ψυχοθεραπείας στις κλινικές "Anna Freud" και "Portman" από το 1994 μέχρι το 1997. Εξειδικεύεται σε περιστατικά αναπηρίας, τραύματος και κακοποίησης, και καλείται τακτικά σε δικαστικές υποθέσεις ως πραγματογνώμονας. Έχει γράψει εκτενώς για την ψυχοθεραπεία, την αναπηρία και την κακοποίηση, και έχει κάνει πάνω από εβδομήντα δημοσιεύσεις σε περιοδικά με σύστημα κριτών, καθώς και κεφαλαίων και βιβλίων. Οι εκδόσεις της συμπεριλαμβάνουν τα βιβλία: "Η αμφισβήτηση της μνήμης" (1998), "Προσκόλληση, τραύμα και πολλαπλότητα: Δουλεύοντας με τη Διασχιστική Διαταραχή Ταυτότητας" (2002), "Ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία μετά την παιδική κακοποίηση: Η θεραπεία των ενηλίκων και των παιδιών που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση, βία και αμέλεια" (2010) και "Η διανοητική αναπηρία και η ανθρώπινη υπόσταση: Μια αναλυτική προσέγγιση στην πνευματική ανικανότητα" (2010). Έχει, επίσης, εκδώσει πολλά ποιήματα, μεταξύ των οποίων δύο πλήρεις συλλογές.

H Rosemary Campher είναι σύμβουλος ψυχοθεραπείας στο Ηνωμένο Βασίλειο - διπλωματούχος ψυχοθεραπεύτρια και εργάζεται με παιδιά και ενήλικες. Πραγματοποίησε διαλέξεις επάνω στην ψυχολογία και την ψυχοθεραπεία στο Βρετανικό Αμερικανικό Κολλέγιο του Λονδίνου, και στο ιατρείο της ασχολείται με παιδιά, ενήλικες και επιτηρούμενους. Για δεκαπέντε χρόνια εργάστηκε με παιδιά σε διάφορα περιβάλλοντα: σε σπίτια, σε σχολεία και στο ιατρείο. Την ενδιαφερει κυρίως η ψυχανάλυση, η θεραπεία παιδιών και τα προγράμματα πρώιμης παρέμβασης και πρόληψης, ιδιαίτερα όσον αφορά νήπια και παιδιά, αλλά και τις σχέσεις νηπίων/παιδιών και γονέων.