Ο Γιώργος Βέλτσος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1944. Σπούδασε νομικά και κοινωνιολογία στο Παρίσι. Από τη μεταπολίτευση διδάσκει θεωρία της επικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έγραψε δοκίμιο, θέατρο και ποίηση. Θεατρικά έργα του έχουν ανέβει από τον Μιχαήλ Μαρμαρινό και τη Ρούλα Πατεράκη. Από το 1975 συνεργάζεται με την εφημερίδα "Τα Νέα".

Ο Κώστας Β. Βεργόπουλος γεννήθηκε το 1942 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στη Σορβόννη. Διδάκτωρ οικονομικών επιστημών (Doctorat d' Etat) του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Επισκέπτης καθηγητής σε Πανεπιστήμια της Βόρειας και Νότιας Αμερικής. Διεθνής εμπειρογνώμων στα Ηνωμένα Έθνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί και διδάσκονται σε δέκα γλώσσες. Έργα του ιδίου:"Το Αγροτικό Ζήτημα στην Ελλάδα" (Εξάντας, 1975)."Ο Δύσμορφος Καπιταλισμός" (σε συνεργασία με τον Samir Amin, Παπαζήσης, 1975). "Κράτος και Οικονομική Πολιτική" στον 19ο Αιώνα (Εξάντας,1978). "Εθνισμός και Οικονομική Ανάπτυξη" (Εξάντας, 1979). "Η Ελλάδα σε εξέλιξη" (διεύθυνση, Εξάντας, 1985). "Οι Νέες Τεχνολογίες στην Ευρωπαϊκή Οικονομία Τροφίμων" (Βρυξέλλες, 1986). "Η Απο-ανάπτυξη σήμερα" (Εξάντας, 1987). Εκδόσεις των έργων του κυκλοφορούν επίσης στα γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, πορτογαλικά, ιταλικά, ολλανδικά, κινέζικα.

Ο Κύρκος Δοξιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Το 1986 πήρε διδακτορικό δίπλωμα από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Κοινωνιολογίας του Birkbeck College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Είναι αναπληρωτής καθηγητής της Κοινωνικής Θεωρίας με ειδίκευση στην Επικοινωνία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κυκλοφορούν και τα βιβλία του: "Υποκειμενικότητα και εξουσία: Για τη θεωρία της ιδεολογίας" (1992), "Ιδεολογία και τηλεόραση: Για τη διασκευή ενός μυθιστορήματος" (1993), "Εθνικισμός, ιδεολογία, μέσα μαζικής επικοινωνίας" (1995), "Κοινωνία, ιδεολογία, ηθική" (2001). Το 2008 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πλέθρον το βιβλίο του "Ανάλυση λόγου: Κοινωνικο-φιλοσοφική θεμελίωση", που εκδόθηκε και στα αγγλικά το 2011 από τις εκδόσεις Common Ground.

Ο Παναγιώτης (Τάκης) Καφετζής είναι διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης και εργάζεται ως ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (Ε.Κ.Κ.Ε.).

Ο Ξενοφών Ι. Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Μόναχο. Καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διδάσκει Συνταγματικό Δίκαιο και Θεσμούς Κοινωνικής Προστασίας. Από το 1995 Επιστημονικός Διευθυντής και από το 2006 Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Έχει δημοσιεύσει 20 βιβλία και 75 μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά, ενώ είχε την επιστημονική (συν)επιμέλεια 10 συλλογικών τόμων. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Εμπειρογνώμονας σε προγράμματα μεταφοράς θεσμικής τεχνογνωσίας σε 15 αναπτυσσόμενες χώρες. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο.

Ο Αντώνης Μανιτάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944, όπου μεγάλωσε και σπούδασε νομικά. Διδάκτωρ νομικής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, εξελέγη, το 1982, καθηγητής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (διαδεχόμενος τον Αριστόβουλο Μάνεση), όπου δίδαξε, έκτοτε, τα μαθήματα του Συνταγματικού Δικαίου, της Πολιτειολογίας, των Συνταγματικών Ελευθεριών και του Δικαστικού Ελέγχου της Συνταγματικότητας των νόμων, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, ως τη συνταξιοδότησή του, τον Σεπτέμβριο του 2011. Δίδαξε, επίσης, ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Μονπελιέ (1987), του Παρισιού Χ (1989), της Ρώμης (1994), της Ναντ (2002) και εργάστηκε ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ (1998-99). Επίσης, δίδαξε από το 2004 έως το 2010 στα θερινά σεμινάρια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου των Μονπελιέ, θέματα Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου. Έχει ασκήσει καθήκοντα αναπληρωτή Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1997-1999) και συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες του Ευρπωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Πολιτών Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και πρόεδρος του Ομίλου Συνταγματολόγων "Αριστόβουλος Μάνεσης". To 2007 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας που απονέμεται στη μνήμη των καθηγητών Ξανθόπουλου και Πνευματικού, υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Στις 17 Μαΐου 2012 διορίστηκε υπηρεσιακός Yπουργός Eσωτερικών στην κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου, που ανέλαβε τη διεξαγωγή των γενικών εκλογών. Τον Ιούνιο του 2012, μετά από πρόταση του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), συμμετείχε στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ως Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Άσκησε τα καθήκοντά του έως την αποχώρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς από την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας, τον Ιούνιο του 2013.

Ο Νίκος Μουζέλης είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (London School of Economics). Εκτός από τα πολυάριθμα άρθρα του που έχουν δημοσιευτεί στα εγκυρότερα ξένα επιστημονικά περιοδικά, στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται τα εξής βιβλία: "Organisation and Bureaucacy: An Analysis of Modern Theories", Routlege and Kegan Paul (ελληνική έκδοση: "Οργάνωση και γραφειοκρατία", εκδόσεις Μαθιουδάκη/Ανδρονόπουλου, Αθήνα 1991)· "Modern Greece: Facets of Underdevelopment", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Νεο-ελληνική κοινωνία: Όψεις υπανάπτυξης", Εξάντας, Αθήνα 1978)· "Politics in the Semi-periphery: Early Parliamentarism and Late Industrialisation in the Balkans and Latin America", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Κοινοβουλευτισμός και εκβιομηχάνιση στην ημι-περιφέρεια: Ελλάδα, Βαλκάνια, Λατινική Αμερική", Θεμέλιο, 1987)· "Post-Marxist Alternatives: The Construction of Social Orders", MacMillan (ελληνική έκδοση: "Μεταμαρξιστικές προοπτικές: για μια νέα πολιτική οικονομία και κοινωνιολογία", Θεμέλιο, 1992)· "Ο εθνικισμός στην ύστερη ανάπτυξη", Θεμέλιο, 1994· "Back to Sociological Theory: The Construction of Social Orders", MacMillan, 1991 (ελληνική έκδοση: "Επιστροφή στην κοινωνιολογική θεωρία: Η έννοια της ιεραρχίας και το πέρασμα από τη μικρο- στην μακρο-κοινωνιολογία", Θεμέλιο, Αθήνα, 1997)· "Sociological Theory: What Went Wrong? Diagnosis and Remedies", Routledge, 1995 (ελληνική έκδοση: "Η κρίση της κοινωνιολογικής θεωρίας: Τι πήγε λάθος;", Θεμέλιο, Αθήνα 2000)· "Για έναν εναλλακτικό τρίτο δρόμο: αναστοχαστικός εκσυγχρονισμός και τα αδιέξοδα της πολιτικής σκέψης του Antony Giddens", Θεμέλιο, Αθήνα 2001· "Από την αλλαγή στον εκσυγχρονισμό: κριτικές παρεμβάσεις", Θεμέλιο, Αθήνα 2002.

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε μαθηματικά στην Αθήνα, στη Λοζάννη και στο Παρίσι και στη συνέχεια ειδικεύτηκε στην εκλογική κοινωνιολογία. Εργάστηκε επί πολλά χρόνια στο Εθνικό Κέντρο Kοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεργάζεται τακτικά με την εφημερίδα "Τα Νέα" και τον τηλεοπτικό σταθμό "Mega Channel" για την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων και των πολιτικών δημοσκοπήσεων. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται τα βιβλία: - "Άτλας των βουλευτικών εκλογών της 18ης Oκτωβρίου 1981", Αθήνα 1984. - "Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Η εκλογική γεωγραφία των πολιτικών δυνάμεων", Αθήνα 1985. - "Εκλογές και κόμματα στη δεκαετία του ’80" (συν-επιμέλεια με τον Χ. Λυριντζή), Αθήνα 1990. - "Ο ελληνισμός της Αλβανίας" (συν-επιμέλεια με τους Θ. Βερέμη και Θ. Κουλουμπή), Αθήνα 1995. - "Κοινωνία και πολιτική. Όψεις της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, 1974-1994" (συν-επιμέλεια με τους Χ. Λυριντζή και Δ. Σωτηρόπουλο), Αθήνα 1996. -"H καχεκτική δημοκρατία: Κόμματα και εκλογές, 1946-1967", Αθήνα 2001

Ο Παναγής Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στο Παρίσι το 1971. Αποφοίτησε από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1993. Το 1994 απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα (DEA) κοινωνιολογίας από την Ecole et Sciences Sociates (Παρίσι), όπου υπό την επίβλεψη του καθ. Μ. Wieviorka μελέτησε τη σχέση Εγκλεισμού και ιδεολογίας με παράδειγμα την εμπειρία των Ελλήνων κομμουνιστών. Η διδακτορική του διατριβή (2000) στη φιλοσοφία, που εκπόνησε υπό τη διεύθυνση του καθ. E. Balibar στο πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre, έχει θέμα την κομμουνιστική ηθική στα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης. Έχει διατελέσει λέκτορας σύγχρονης πολιτικής θεωρίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Σχολής Ν.Ο.Π.Ε. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδασκε από το 2000. Είναι λέκτορας Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικά έργα.

Τίτος Πατρίκιος (1928). Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό "Ξεκίνημα της Νιότης", ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο "Χωματόδρομος". Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης" από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς και άλλων) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά. Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τίτου Πατρίκιου βλ. Αλέξανδρος Αργυρίου, "Τίτος Πατρίκιος", στο "Η ελληνική ποίηση · η πρώτη μεταπολεμική γενιά", Αθήνα: Σοκόλης, 1982, Αλέξανδρος Αργυρίου, "Πατρίκιος Τίτος", στο "Παγκόσμιο βιογραφικό λεξικό", τ. 8, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Δώρα Μέντη, "Πατρίκιος Τίτος", στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Πατάκης, 2007. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.· φωτογραφία: Δημήτρης Τσουμπλέκας)

Ο Αλέξης Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και στο Παρίσι. Σήμερα είναι καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου εργάζεται από το 1989· τα χρόνια 1976-1989 εργάστηκε στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε.

Η Μυρτώ Ρήγου είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα βιβλία της περιλαμβάνονται τα εξής: "Ο θάνατος στη νεωτερικότητα - Μια επικοινωνιακή και ηθική προβληματική", 1993, και "Η ετερότητα του Άλλου- Δοκίμιο για μια τρέχουσα μεταηθική", 1995.

Ο Κωνσταντίνος Γ. Σημίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Σπούδασε νομικά και οικονομικά στη Γερμανία και την Αγγλία. Δίδαξε ως υφηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κόνσταντς το 1971 και ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γκίσσεν την περίοδο 1971-1975. Το 1977 εκλέχτηκε καθηγητής Εμπορικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το 1965 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Ομίλου "Αλέξανδρος Παπαναστασίου". Στη διάρκεια της δικτατορίας διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό και από το 1970 συμμετείχε στο Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ) ως μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και συμμετείχε στο πρώτο Εκτελεστικό Γραφείο του Κινήματος. Διετέλεσε Υπουργός Γεωργίας (1981-1985), Υπουργός Εθνικής Οικονομίας (1985-1987) και Υπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου (1993-1995). Το 1985 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Πειραιά, όπου επανεκλέγεται συνεχώς έως σήμερα. Στις 18 Ιανουαρίου 1996 εξελέγη πρωθυπουργός και στις 30 Ιουνίου 1996 πρόεδρος του Κινήματος, θέσεις τις οποίες διατήρησε μέχρι τις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004 και μέχρι το έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ της 8ης Φεβρουαρίου 2004, αντίστοιχα. Κυριότερα έργα του: "Η δομική αντιπολίτευση" (1979), "Θέσεις για την πολιτική στρατηγική του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος" (1980), "Για μια κοινωνία ισχυρή, για μια ισχυρή Ελλάδα" (1995), "Για μια ισχυρή Ελλάδα" (τρίτομο, 2002), "Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα 1996-2004" (2005). Επίσης έχει γράψει: "Gute Sitten und Ordre Public" (1959), "Δίκαιο της ευρεσιτεχνίας" (1967 και δεύτερη έκδοση 1999), "Verbraucherschutz, Schlagwort oder Rechtsprinzip?" (1976).

Ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης γεννήθηκε το 1954 και σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στον Καναδά όπου και δίδαξε σε Πανεπιστήμια του Οντάριο και του Κεμπέκ. Από το 1991 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα τρέχοντα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από ζητήματα της θεωρίας των πολιτικών κομμάτων, ελληνικής πολιτικής, θεωριών του κράτους, ευρωπαϊκής Αριστεράς καθώς και μιας σειράς ζητημάτων που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των μετασχηματισμών που σημειώνονται στο πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής της Ελληνικής Επιθεώρησης Πολιτικής Επιστήμης και μέλος της συντακτικής ομάδας του Socialist Register (London, Merlin Press).

Η Σταυρούλα Τσινόρεμα είναι Καθηγήτρια Σύγχρονης και Νεότερης Φιλοσοφίας και Βιοηθικής στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών, ιδρυτικό μέλος και Διευθύντρια Σπουδών του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Βιοηθική", και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Πτυχιούχος φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, έλαβε Διδακτορικό Δίπλωμα στην ηθική φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ. Έχει διατελέσει μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας και είναι μέλος της Εθνικής Επιτροπής Δεοντολογίας για τις Κλινικές Μελέτες (Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων). Το ερευνητικό και συγγραφικό έργο της επικεντρώνεται στην ηθική και κοινωνική φιλοσοφία, τη βιοηθική, την επιστημολογία, τη φιλοσοφία της γλώσσας και του νου.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1957. Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και των Συμβουλίων της Φοιτητικής Ένωσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος. Αποφοίτησε από τη Νομική το 1978 και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εκλέχθηκε υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών). Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πάρει μέρος ως εισηγητής σε πολλά διεθνή συνέδρια, συμπόσια και άλλες συναφείς εκδηλώσεις. Είναι επίτιμος διδάκτορας νομικής του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης (Βικτώρια, Αυστραλία). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό βιβλίων και μελετών στο πεδίο του συνταγματικού δικαίου, της πολιτικής θεωρίας, της πολιτιστικής πολιτικής κ.ά. Τα τελευταία χρόνια το συγγραφικό του έργο, παράλληλα με την πολιτική του δραστηριότητα, έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση του Συντάγματος, την προοπτική του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, το "ανοιχτό κόμμα" ως μορφή συλλογικού πολιτικού υποκειμένου της μεταβιομηχανικής εποχής, τον "Πολιτισμό των Πολιτισμών" ως απάντηση στη θεωρία της "σύγκρουσης των πολιτισμών", την σχέση "ελληνικότητας" και "δυτικότητας" κ.ά. Τον Οκτώβριο του 1993 εκλέχθηκε βουλευτής της Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Εκλέχθηκε πάλι βουλευτής στις εκλογές του 1996 και στις εκλογές του 2000. Διετέλεσε Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Υπουργός Τύπου και ΜΜΕ, Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, Υπουργός Δικαιοσύνης, Υπουργός Πολιτισμού και Υπουργός Ανάπτυξης (Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας). Το Νοέμβριο του 2001 έγινε για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού. Ήταν επίσης μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν ο εισηγητής της εκτεταμένης Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος που άρχισε το 1996 και ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2001. Ιδιαίτερα πλούσιο είναι το νομοθετικό έργο του Ευάγελλου Βενιζέλου στους τομείς των μέσων ενημέρωσης, της δικαιοσύνης, της ενέργειας, του πολιτισμού κ.λ.π. Με εισήγηση του ψηφίστηκε μεταξύ άλλων ο βασικός νόμος για τα μέσα ενημέρωσης, ο νόμος για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο νέος νόμος για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς κ.λ.π. Στο πεδίο της πολιτιστικής πολιτικής αξίζει να σημειωθεί η οργάνωση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας ενόψει της Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004, με κεντρικό θέμα την αναζήτηση ενός "Πολιτισμού των Πολιτισμών". Με πρωτοβουλία του, μεταξύ άλλων, ιδρύθηκαν πολλοί νέοι πολιτιστικοί θεσμοί ενώ δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία με διάφορα ξένα πανεπιστήμια για την ανάπτυξη των Ελληνικών σπουδών.

Ο Νικηφόρος Διαμαντούρος είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε Διευθυντής και Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) από το 1995 ως το 1998, πρόεδρος της Εταιρείας Νεοελληνικών Μελετών στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1985 ως το 1988 και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης από το 1992 ως το 1998.

Ο Βασίλης Καραποστόλης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Stirling Σκοτίας. Είναι καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου διδάσκει Φιλοσοφία της Επικοινωνίας και του Πολιτισμού. Έχει δημοσιεύσει μελέτες, δοκίμια και άρθρα για την ηθική και τα ήθη στον σύγχρονο κόσμο, τον ιδιωτικό και δημόσιο βίο, την εμπειρία της συμβίωσης κ.ά. Έργα του είναι: - "Η καταναλωτική συμπεριφορά στην ελληνική κοινωνία", Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (1983, 2η έκδ. 1984). - "Μορφές της κοινωνικής δράσης", Θεμέλιο (1984). - "Η αδιαχώρητη κοινωνία - ένας διάλογος της κοινωνιολογίας με τη λογοτεχνία", Πολύτυπον (1984). - "Συμβίωση και επικοινωνία στην Ελλάδα", Γνώση (1987), Αλεξάνδρεια (1999). - "Στις ρίζες της κοινωνικής εμπειρίας - κείμενα κοινωνικής φιλοσοφίας", Γνώση, (1987). - "Ήπιος λόγος", Πλέθρον, (1989). - "Προς το παρόν - κείμενα για τα σύγχρονα ήθη", Πλέθρον (1990). - "Χειροποίητη πόλη - Η Αθήνα ανάμεσα στο ναι και το όχι", Αλεξάνδρεια (1995, 2η έκδ. 1996). - "Πρώτο άγγιγμα" (μυθιστόρημα), Νέα Σύνορα, (1998). - "Ο εαυτός δίχως πυξίδα -ταξιδεύοντας-", Αλεξάνδρεια (1999). - "Ο πειρασμός του Ηρόστρατου -περί ηθών και αισθημάτων-", Αλεξάνδρεια, (1999). - "Τα ενάντια - Η τέχνη της παραμυθίας", Αλεξάνδρεια (2002). - "Ψυχές με στόμα", Μεταίχμιο (2003).

Ο Σωκράτης Κονιόρδος (B.A. Deree, Πτυχίο Πάντειο, M.A. Kent, Ph.D. London) είναι μόνιμος Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ειδικεύεται στο γνωστικό αντικείμενο της Οικονομικής Κοινωνιολογίας. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εκτείνονται στα πεδία της Οικονομικής Κοινωνιολογίας, της Κοινωνιολογίας της Εργασίας, της Κοινωνικής Μεταβολής και της Κοινωνιολογικής Θεωρίας. Ειδικότερα ασχολείται με όψεις της πολιτισμικής οικονομίας, τις άτυπες κοινωνικο-οικονομικές δραστηριότητες, την ανάπτυξη κατά την ύστερη νεωτερικότητα, τις κοινωνικές διαστάσεις των αγορών, τις μικρο-επιχειρήσεις και το κοινωνικό κεφάλαιο.

Η Μαρία Κούση, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, είναι Καθηγήτρια του Τμήματος Κοινωνιολογίας, ιδρυτικό μέλος και Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Βιοηθική" του Πανεπιστημίου Κρήτης. Εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιτροπής Ερευνών (RC) "Περιβάλλον και Κοινωνία" της Διεθνούς Κοινωνιολογικής Εταιρείας (2006-10), είναι Ιδρυματικός Εκπρόσωπος στο European Consortium for Political Research (από το 1998). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται σε ζητήματα κοινωνικών κινημάτων, περιβαλλοντικής πολιτικής και βιοηθικής.

Ο Αντώνης Μακρυδημήτρης είναι καθηγητής της διοικητικής επιστήμης στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και δημόσιας διοίκησης της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία εξωτερικού του ΙΚΥ στο London School of Economics and Political Science και το University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ως υπότροφος του ιδρύματος Fulbright διετέλεσε το 1992 επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ, καθώς και στα Πανεπιστήμια Cambridge και Λονδίνου της Αγγλίας. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1955, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Αυγή-Άννα Μάγγελ και έχει δυο παιδιά. Έχει γράψει βιβλία, μελέτες και άρθρα σε θέματα δημόσιας διοίκησης, δημόσιας πολιτικής, ιστορίας και κοινωνικής θεωρίας. Στο χώρο της λογοτεχνίας, έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Η νύχτα των αγαλμάτων" (Αχαϊκές εκδόσεις, 1991), "Δύσκολη υποχώρηση" (Γαβριηλίδης, 1999), "Μαρτυρία" (Πατάκης, 2005). Το 1994 κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις "Πρόσπερος", σε δική του μετάφραση, τα "300 ερωτικά ποιήματα" της Ιζούμι Σικίμπου. Άλλες μεταφράσεις του, που έχουν δημοσιευτεί, περιλαμβάνουν δύο θεατρικά έργα ("Βουνίσια γλώσσα", "Το πάρτυ") και ποιήματα του Χάρολντ Πίντερ, "Το ονειρόδραμα" του Στρίντμπεργκ, καθώς και ποιήματα των Φίλιπ Λάρκιν, Αντόνιο Ματσάδο, Ομάρ Πάουντ, Ουώλτ Ουίτμαν, Στήβεν Σπέντερ, Πήτερ Λήβι, Τσέσλαφ Μίλος και Ντέρεκ Μάον.

Ο Α-Ι. Δ. Μεταξάς σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα και το Aix-en-Provence. Αριστούχος διδάκτωρ των Πολιτικών Επιστημών (1970) και της "Πολιτικής Επιστήμης" (doctorat d' Etat, 1972). Βραβείο της πόλης της Προβηγκίας και χρυσό μετάλλιο της Νομικής Σχολής. Διευθυντής του Εργαστηρίου Πολιτικής Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια του Aix-en-Provence, Μασσαλίας, Παρισιού, Βενετίας και Βουδαπέστης. Το 1982 εισηγήθηκε την ίδρυση του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξελέγη Πρόεδρος του Τμήματος. Εκπροσωπεί το Συμβούλιο της Ευρώπης στις Μόνιμες Συνδιασκέψεις στη Σιένα και στο Παρίσι. Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Λεξικού Πολιτικής Επικοινωνίας και της σειράς "Βιβλιοθήκη Πολιτικής Επικοινωνίας". Έχει διατελέσει Πρόεδρος του ΔΣ της ΕΡΤ, της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης και του ΕΚΚΕ.

Ο Άκης (Peter) Μπράτσης διδάσκει Πολιτική Θεωρία στο πανεπιστήμιο του Salford της Μεγάλης Βρετανίας. Στο παρελθόν δίδαξε στο πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Νέας Υόρκης (CUNY) και διετέλεσε ερευνητής στο London School of Economics.

Ο Γιάννης Παλλήκαρης γεννήθηκε στα Χανιά το 1947. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ειδικεύτηκε στην Οφθαλμολογία στο Πανεπιστήμιο Ζυρίχης, από όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Από το 1987 είναι Καθηγητής Οφθαλμολογίας στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι κύριος συγγραφέας 3 διεθνών επιστημονικών συγγραμμάτων και προσκεκλημένος συγγραφέας με 17 κεφάλαια σε διεθνή βιβλία. Έχει 85 δημοσιεύσεις σε περιοδικά υπό κρίση, και είναι κριτής σε 5 διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Έχει διατελέσει επιβλέπων σε 19 διδακτορικές διατριβές καθώς και σε 8 διπλωματικές εργασίες φοιτητών από Ευρωπαϊκά Ιδρύματα. Έχει προσκληθεί ως ομιλητής σε 80 διεθνή συνέδρια, επιστημονικές εταιρείες και Πανεπιστήμια τα τελευταία 4 χρόνια. Έχει 215 ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια και 153 ανακοινώσεις σε ελληνικά συνέδρια. Είναι κάτοχος 4 εγκεκριμένων πατέντων και 4 υπό αξιολόγηση σε θέματα ιατρικής τεχνολογίας. Το επιστημονικό του έργο έχει αναγνωριστεί διεθνώς λαμβάνοντας τις περισσότερες από τις πιο διακεκριμένες διακρίσεις στην Οφθαλμολογία με 17 διεθνείς τιμητικές διακρίσεις με σημαντικότερη το Βραβείο "Barraquer" από τη διεθνή εταιρεία διαθλαστικής χειρουργικής σε συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας (1997), τη "Charles D. Kelman Innovator's Award" από την Αμερικανική Εταιρεία Καταρράκτη και Διαθλαστικής Χειρουργικής (ASCRS-2003), τη "Albrecth-von-Graefe-Vorlesung" - Award for the Innovator’s Lecture από τη Γερμανική Οφθαλμολογική Εταιρεία για την καθοριστική του συμβολή στην ανάπτυξη και εξέλιξη της διαθλαστικής χειρουργικής (DOC-2003) και φέτος τη "NORDAN AWARD" από την Αμερικανική Εταιρεία Καταρράκτη και Διαθλαστικής Χειρουργικής για τη μέγιστη συνεισφορά του διεθνώς στην διαθλαστική χειρουργική (ASCRS-2004). Είναι ιδρυτής του διευθυντής του «Βαρδινογιάννειου Εργαστηρίου Μεταμοσχεύσεων και Μικροχειρουργικής Οφθαλμού - "ΒΕΜΜΟ", (www.eyeinstitutecrete.com) ενός από τα πλέον προβεβλημένα εργαστήρια του Ιατρικού Τμήματος, το οποίο είναι κέντρο αναφοράς στην έρευνα, την εκπαίδευση και την παροχή υπηρεσιών υγείας στην Ελλάδα και διεθνώς. Σήμερα εκατοντάδες είναι οι ασθενείς εκτός Κρήτης που επισκέπτονται το Ηράκλειο για την παροχή ιατρικών υπηρεσιών στον τομέα Οφθαλμολογίας αλλά και μεγάλος ο αριθμός των επιστημόνων που επισκέπτονται το εργαστήριο για να εκπονήσουν μέρος των μελετών του ή να συνεργαστούν σε κοινά ερευνητικά πρωτόκολλα. Η Κινητή Οφθαλμολογική Μονάδα, ήταν δική του ιδέα και πραγματοποιήθηκε με δωρεά των LIONS & LIONESS, η μονάδα προσφέρει υπηρεσίες υγείας σε απομονωμένες περιοχές της Κρήτης και στα νησιά του Αιγαίου. Έχει προσκληθεί για να παρουσιάσει το έργο του σε πολλές χώρες. Μέχρι σήμερα έχει διαχειριστεί 23 ανταγωνιστικά προγράμματα, καθώς και 18 αυτοχρηματοδοτούμενα προγράμματα ως επιστημονικός υπεύθυνος. Είναι ο επιστημονικός υπεύθυνος του Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Οπτική και Όραση»(www.optics-vision.gr) σε συνεργασία με το Τμήμα Μαθηματικών και το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και με συνεργαζόμενα ιδρύματα το ΙΤΕ και την Πανεπιστημιακή Οφθαλολογική Κλινική του ΠαΓΝΗ.

Ο Σκεύος Παπαϊωάννου γεννήθηκε το 1947 στην Κέφαλο της Κω. Μετά από σπουδές στην οικονομία και τις πολιτικές επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, σπούδασε κοινωνιολογία στα Πανεπιστήμια Ludwig-Maximilian-Universitat του Μονάχου και Friedrich-Αlexander Universitat της Νυρεμβέργης, απ' όπου πήρε τον διδακτορικό του τίτλο. Από το 1985 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου σήμερα είναι καθηγητής κοινωνιολογίας. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Universitat Bremen (1991-1992), στο Πανεπιστήμιο του Roskilde της Δανίας, στο Ινστιτούτο Επιμόρφωσης Ενηλίκων της Φρανκφούρτης, στο Πανεπιστήμιο του Linkcopping της Σουηδίας και στο Πανεπιστήμιο του Gottingen της Γερμανίας. Το χειμερινό εξάμηνο του 2003-2004 δίδαξε ως τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κassel της Γερμανίας. Είναι συγγραφέας πολλών ελληνικών και ξενόγλωσσων βιβλίων.

Η Σοφία Πέττα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 2001 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα διπλωματικής εργασίας την έννοια της εκκοσμίκευσης στο έργο του Μ. Βέμπερ, με βάση το παράδειγμα της προτεσταντικής ηθικής. Στο ίδιο Τμήμα εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή (για την οποία έλαβε υποτροφία από το Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης), με αντικείμενο τις νέες μορφές θρησκευτικότητας στη σύγχρονη Ελλάδα. Έχει συνεργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα των Πανεπιστημίων Αθηνών και Κρήτης, καθώς και του Ιστορικού Αρχείου Ελληνικής Νεολαίας/ΙΝΕ.

Ο Άλκης Ρήγος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Πάντειο Α.Σ.Π.Ε. και είναι διδάκτορας της ίδιας σχολής από το 1987, με τίτλο διδακτορικής διατριβής "Κοινωνικές διαστάσεις της πολιτικής σκηνής στη Β΄ Ελληνική Δημοκρατία (1924 -1935)". Διδάσκει Πολιτική Επιστήμη, Ελληνική Πολιτική και Κοινωνικά Κινήματα στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου από το 1975 ως επιστημονικός βοηθός και στη συνέχεια ως μέλος του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού. Σήμερα υπηρετεί στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή στο ίδιο τμήμα. Για τη διετία 2001- 2003 εκλέχτηκε πρόεδρος του τμήματος και είναι μέλος της Συγκλήτου του Παντείου Πανεπιστημίου. Παράλληλα είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης, του Διοικητικού της Συμβουλίου από το 1994 και Γενικός Γραμματέας 1998 -2000, καθώς και της Συντακτικής Επιτροπής της Επιθεώρησης Πολιτικής Επιστήμης . Επίσης ανάμεσα σε σειρά άλλών συμμετοχών του σε επιστημονικές εταιρίες, συλλόγους και ενώσεις πολιτών είναι και μέλος της Ελληνικής Ενώσεως για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Συνεργάτης του Δικτύου Κινήσεων για τα Πολιτικά Κινήματα Δικαιώματα, της Κίνησης ενάντια στον Ρατσισμό και του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών. Ιδρυτικό μέλος του "Συνδέσμου Θεόφιλος Βεϊκος για την κριτική σκέψη και την Φιλοσοφική Παιδεία" καθώς και του Σωματείου "Φίλοι του Ιδρύματος Σάκη Καράγιωργα". Ταυτόχρονα συμμετέχει ενεργά στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα και ιδιαίτερα στα συνδικαλιστικά του Πανεπιστημιακού χώρου Κυριότερα έργα του : - "Η Β΄ Ελληνική Δημοκρατία 1924- 1935. Κοινωνικές διαστάσεις της πολιτικής σκηνής". Προλ. Νίκος Σβορώνος. [ Ιστορική Βιβλιοθήκη / Θεμέλιο] Αθήνα 1988. - "Προσεγγίσεις Νεοελληνικής Πολιτικής" [ Παπαζήσης ] Αθήνα 1990 - "Τα Κρίσιμα Χρόνια .Τομ. α΄ 1922- 1935. Τομ. β΄ 1935 - 1941" [ Παπαζήσης] Αθήνα 1995 - "Πανεπιστήμιο. Ιδεολογικός ρόλος και λόγος. Από τον Μεσαίωνα στη Νεωτερικότητα". [ Παπαζήσης ] Αθήνα 2000. Άρθρα του αναφερόμενα σε θέματα ελληνικής πολιτικής, ιδεολογίας, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, οικονομίας της πληροφορίας και Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, εργατικού, γυναικείου και φοιτητικού κινήματος, καθώς και του Πανεπιστημιακού Δημόσιου Θεσμού έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, επιστημονικά περιοδικά και στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο όλου του πολιτικού φάσματος. Έχει λάβει μέρος σε επιστημονικές και πολιτικές εκπομπές σε διάφορα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και έχει επιμεληθεί ως ιστορικός σύμβουλος ντοκιμαντέρ 25 συνολικά επεισοδίων για τον Ελληνικό μεσοπόλεμο (1922- 1941) στην κρατική τηλεόραση. Ήταν επιστημονικός υπεύθυνος έρευνας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την Διαπολιτισμική προσέγγιση του γνωστικού αντικειμένου "Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος με έμφαση στα Κοινωνικά Δικαιώματα". Τα αποτελέσματα της έρευνας (ερωτηματολόγιο για τις ρατσιστικές ή μη αντιλήψεις των μαθητών) καθώς και το εκπαιδευτικό υλικό (βίντεο - ταινίες, εκπαιδευτικά παιχνίδια, αφίσες, τρόποι διδασκαλίας κ.α.) έχουν κατατεθεί στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Επίσης έχει συμμετάσχει : Ως μέλος επιτροπής κρίσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την αξιολόγηση του διδακτικού βιβλίου "Κοινωνική και Πολιτική Οργάνωση στην Αρχαία Ελλάδα" Ως υπεύθυνος επιτροπής κρίσης για την αξιολόγηση βοηθημάτων σε CD/ ROM του μαθήματος Πολιτικής Επιστήμης για την Γ΄ Γυμνασίου. Έχει δημοσιεύσει σειρά βιβλιοκριτικών καθώς και εισαγωγές βιβλίων με πιο πρόσφατες : - Την εισαγωγή και επιμέλεια (με την Γ. Αθανασάτου και τον Γ. Σεφεριάδη ) του συλλογικού τόμου: "Η Δικτατορία 1967 - 1974. Πολιτικές Πρακτικές - Ιδεολογικός Λόγος - Αντίσταση". [ Καστανιώτης] Αθήνα 1999. Στον τόμο περιλαμβάνεται και άρθρο του με τίτλο "Φοιτητικό Κίνημα και Δικτατορία" - Την εισαγωγή και επιμέλεια μαζί με τον Κωνσταντίνο Τσουκαλά του συλλογικού τόμου της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης: "Η Πολιτική σήμερα. Ο Νίκος Πουλαντζάς και η επικαιρότητα του έργου του". { Θεμέλιο } Αθήνα 2001 - Τον πρόλογο στο Σμυρνής Κ: "Εργατική είδηση και Εργαζόμενοι" {Α.Α Λιβάνης } Αθήνα 2001. Παράλληλα έχει την ευθύνη παρακολούθησης της εργασίας υποψηφίων διδακτόρων και έχει συμμετάσχει ως μέλος τριμελών συμβουλευτικών επιτροπών και επιτροπών κρίσης διδακτορικών διατριβών εκτός από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης Και Ιστορίας στο τμήμα ΜΜΕ και Επικοινωνίας του Παντείου και στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Κρήτης. Συμμετέχει ταυτόχρονα σε εκλεκτορικά σώματα εκλογής μελών ΔΕΠ στο Πάντειο και τα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης Ιωαννίνων και Πατρών. Με εκπαιδευτική άδεια έχει συνεργασθεί στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και στο τμήμα Τουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κύπρου. Έχει επίσης συμμετάσχει ενεργά σε Οργανωτικές Επιτροπές δεκάδων Διεθνών και Ελληνικών Συνεδρίων, σε προεδρίες συνεδριάσεων, ενώ αντίστοιχα πολλές είναι οι επιστημονικές εισηγήσεις του σε αυτά και άλλα Συνέδρια γύρω από θέματα Ελληνικής Πολιτικής, Εργατικού κινήματος, Οικονομίας της Πληροφορίας, Πανεπιστημίου ως Δημόσιου Θεσμού και φοιτητικού κινήματος.

Ο Μηνάς Σαματάς είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης

Η Καλλιόπη Σπανού σπούδασε πολιτική επιστήμη στη Γαλλία με ειδίκευση στη δημόσια διοίκηση. Διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1989. Επίσης από το 1989 είναι Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη και έχει την ευθύνη του Κύκλου Σχέσεων Κράτους-Πολίτη. Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται οι σχέσεις διοίκησης - πολιτικής και διοίκησης - πολιτών, οι δημόσιες πολιτικές (διοικητικός εκσυγχρονισμός, περιβάλλον κ.λπ.), οι διοικητικές διαστάσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης κ.ά.

Ο Δημήτρης Α. Σωτηρόπουλος γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα και σπούδασε νομικά, κοινωνιολογία και πολιτική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη London School of Economics and Political Science και στο Πανεπιστήμιο Yale, όπου το 1991 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του. Έχει διδάξει κοινωνιολογία και πολιτική επιστήμη στο μεταπτυχιακό ίδρυμα Instituto Juan March de Estudios e Investigaciones της Μαδρίτης και στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1998 διδάσκει πολιτική επιστήμη στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα για το σύγχρονο ελληνικό κράτος, τις σχέσεις διοίκησης και πολιτικής, την κοινωνία πολιτών και το κράτος πρόνοιας στα περιοδικά British Journal of Sociology, Κοινωνία Πολιτών και Σύγχρονα Θέματα και στις εφημερίδες Αυγή και Βήμα της Κυριακής. Έχει εκδόσει τα βιβλία "Γραφειοκρατία και πολιτική εξουσία" (Αντ. Σάκκουλας, 1996) και Populism and Bureaucracy (The University of Notre Dame Press, 1996) και έχει επιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους "Κοινωνία και πολιτική" (Θεμέλιο, 1996, μαζί με τους Χ. Λυριντζή και Ηλ. Νικολακόπουλο) και "Ο Συνήγορος του Πολίτη: Η δημοκρατία σε βάθος" (Παπαζήσης, 2000. Είναι συντονιστής έκδοσης του περιοδικού Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης.

Ο Δ. Θ. Τσάτσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και στη Χαϊδελβέργη. Το 1965 εργάστηκε ως ερευνητής στο Max-Planck Institut. To 1968 εκλέγεται υφηγητής και διδάσκει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόννης. Την ίδια χρονιά εκλέγεται υφηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών. Το δικτατορικό όμως καθεστώς δεν του επιτρέπει να διδάξει. Το 1969 εκλέγεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αλλά δεν διορίζεται από τη δικτατορία. Το 1970 εκλέγεται μόνιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Το 1973 είναι πολιτικός κρατούμενος λόγω της αντιδιδακτορικής του δράσης. Το 1974, ως υφυπουργός της Ανώτατης Παιδείας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, θεσπίζει τα μέτρα κάθαρσης στα Πανεπιστήμια κατά των συνεργατών της δικτατορίας. Το 1975, ως βουλευτής Αθηνών, ήταν ο γενικός εισηγητής για το Σύνταγμα εκ μέρους όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Από το 1988 έως το 1992 διετέλεσε Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων. Από το 1980 έως και σήμερα είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Hagen. Από το 1987 έως το 1997 ήταν Διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Ευρωπαϊκού και Γερμανικού Δικαίου των πολιτικών κομμάτων στο Πανεπιστήμιο του Hagen. To 1995 του απονεμήθηκε το "Πολιτιστικό Βραβείο Ευρώπη 1995". Είναι ιδρυτής και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Τον Ιούνιο του 1994 εκλέγεται ευρωβουλευτής. Το 1997 ήταν εισηγητής στο Ευρωκοινοβούλιο για τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, η οποία τροποποίησε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το 1998 του απονέμεται από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ο "Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Αξίας" για τη συμβολή του στην ειρήνη αγώνες κατά της δικτατορίας), στην ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά και στη γερμανική επιστημονική ζωή. Το 2002 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας τον τιμά, ως πρωτεργάτη των ελληνογερμανικών σχέσεων, με την ανώτατη τιμητική διάκριση, του "Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της Αξίας". Το Δεκέμβριο του 2001 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το Νοέμβριο του 2003 εκλέγεται επίτιμος καθηγητής του γερμανικού και ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Dusseldorf. Το Σεπτέμβριο του 2005 ανέλαβε την Προεδρία του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μετά τις εκλογές του 2009 υπήρξε σύμβουλος του υπουργού Εσωτερικών, Γιάννη Ραγκούση. Ο Δ. Θ. Τσάτσος έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 2010.

Η Μαρία Κούση, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, είναι Καθηγήτρια του Τμήματος Κοινωνιολογίας, ιδρυτικό μέλος και Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Βιοηθική" του Πανεπιστημίου Κρήτης. Εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιτροπής Ερευνών (RC) "Περιβάλλον και Κοινωνία" της Διεθνούς Κοινωνιολογικής Εταιρείας (2006-10), είναι Ιδρυματικός Εκπρόσωπος στο European Consortium for Political Research (από το 1998). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται σε ζητήματα κοινωνικών κινημάτων, περιβαλλοντικής πολιτικής και βιοηθικής.

Ο Μηνάς Σαματάς είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης

Ο Σωκράτης Κονιόρδος (B.A. Deree, Πτυχίο Πάντειο, M.A. Kent, Ph.D. London) είναι μόνιμος Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ειδικεύεται στο γνωστικό αντικείμενο της Οικονομικής Κοινωνιολογίας. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εκτείνονται στα πεδία της Οικονομικής Κοινωνιολογίας, της Κοινωνιολογίας της Εργασίας, της Κοινωνικής Μεταβολής και της Κοινωνιολογικής Θεωρίας. Ειδικότερα ασχολείται με όψεις της πολιτισμικής οικονομίας, τις άτυπες κοινωνικο-οικονομικές δραστηριότητες, την ανάπτυξη κατά την ύστερη νεωτερικότητα, τις κοινωνικές διαστάσεις των αγορών, τις μικρο-επιχειρήσεις και το κοινωνικό κεφάλαιο.