Η Έφη Γαζή γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1966. Είναι λέκτορας του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Σπούδασε ιστορία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Essex (Μεγάλη Βρετανία). Έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ίδρυμα της Φλωρεντίας (1997) και υπήρξε μεταδιδακτορική υπότροφος του Πανεπιστημίου Princeton (ΗΠΑ). Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης, Αθηνών και Brown (ΗΠΑ). Έχει δημοσιεύσει τη μελέτη "Scientific National History: The Greek Case in Comparative Perspective (1850-1920)" καθώς και άρθρα σχετικά με ζητήματα διανοητικής και πολιτισμικής ιστορίας και ιστορίας της ιστοριογραφίας. Συμμετέχει στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Historein".

Ο Δημήτρης Δημηρούλης γεννήθηκε το 1952 στην Αγιά Λαρίσης. Είναι καθηγητής ιστορίας και θεωρίας της λογοτεχνίας στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει γράψει εκτενώς για ζητήματα της ελληνικής λογοτεχνίας και κριτικής. Ένα από τα πιο γνωστά έργα του είναι το βιβλίο του "Ο φοβερός παφλασμός", κριτικό αφήγημα για τα "Τρία κρυφά ποιήματα" του Γ. Σεφέρη (εκδ. Πλέθρον). Η πολύχρονη ενασχόλησή του με τον Σολωμό κατέληξε στη δημοσίευση μιας μελέτης το 2003 ("Φάκελος "Διονύσιος Σολωμός": η ανατομία ενός εθνικού θρίλερ" και στην έκδοση το 2007 (με εκτενή εισαγωγή και αναλυτικά σχόλια), του ποιητικού και πεζού σολωμικού έργου ("Διονύσιος Σολωμός: έργα: ποιήματα και πεζά").

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε κοινωνιολογία και φιλοσοφία στο Μάρμπουργκ και τη Φραγκφούρτη, όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Είναι καθηγητής Επιστημολογίας και Κοινωνιολογίας της Γνώσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά και συγγραφικά με την «κριτική θεωρία», την κοινωνιολογία της γνώσης, της εκπαίδευσης και της τεχνολογίας, την επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών, τις μορφές εξουσίας στις καθημερινές σχέσεις, τη φτώχεια και τον ρατσισμό. Έργα του: "Das symbolische Mehrprodukt" (1985), "Από τον βιωματικό στον επιστημονικό κόσμο. Ζήτημα κοινωνικής αναπαραγωγής της γνώσης" (1992), "Η Κριτική Θεωρία σήμερα" (2000) κ.ά.

Η Ευαγγελία Καλεράντε είναι Λέκτορας Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στο Πανεπιστήµιο της Δ. Μακεδονίας. Είναι απόφοιτος του Πολιτικού Τµήµατος της Νοµικής Σχολής Αθηνών, της Παιδαγωγικής Σχολής Αθηνών και της Σχολής Νηπιαγωγών. Έχει πραγµατοποιήσει Μεταπτυχιακές Σπουδές στην Κοινωνιολογία και το θέµα του διδακτορικού της είναι στον τοµέα της Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στην εκτενή µελέτη της εκπαιδευτικής περιόδου 1936-1940. Ασχολείται µε ζητήµατα Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης και Πολιτικής Κοινωνιολογίας. Είναι µέλος Ελληνικών Επιστηµονικών Συλλόγων και αντίστοιχων Παγκοσµίων της ειδικότητάς της. Έχει εργαστεί σε ερευνητικές οµάδες για τη διερεύνηση ζητηµάτων αναφορικά µε την Εκπαιδευτική Πολιτική για τη µετανάστευση και την ισότητα. Την ενδιαφέρει η µελέτη της Ιστορίας της Εκπαιδευτικής Πολιτικής, µε αξιοποίηση αρχειακού υλικού και βιογραφικής ανάλυσης. Επικεντρώνεται στη σύνδεση πολιτικής, εκπαίδευσης και δοµηµένης κοινωνικής πραγµατικότητας. Μελέτες και άρθρα της έχουν δηµοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και επιστηµονικούς τόµους.

Η Γραμματή Πάντζιου γεννήθηκε στον Αλμυρό Μαγνησίας, το 1963. 'Ελαβε το Πτυχίο των Μαθηματικών (1984) από το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Πατρών και το Διδακτορικό στην Επιστήμη των Υπολογιστών (1991 ) από το Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Από το 1985 έως τον Ιούλιο του 1992 ήταν Ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών στην Πάτρα. Υπήρξε Επίκουρος Καθηγήτρια 'Ερευνας στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Dartmouth College στο Hanover, New Hampshire των Η.Π.Α. (Αύγουστος 1992 - Ιούλιος 1994) και Επίκουρος Καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου της Κεντρικής Φλόριδα, στο Orlando των Η.Π.Α. (Αύγουστος 1994 - Αύγουστος 1995). Από το Σεπτέμβριο του 1995 έως τον Ιούλιο του 1998 υπήρξε Ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών, ενώ από το Σεπτέμβριο του 1998 έως το 2001 υπήρξε Καθηγήτρια του Τμήματος Πληροφορικής του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Τ.Ε.Ι.) Αθήνας. Από το 2001, μετά την ανωτατοποίηση των Τ.Ε.Ι., μέχρι σήμερα, κατέχει θέση Τακτικής Καθηγήτριας Τ.Ε.Ι., στο ίδιο Τμήμα. 'Εχει συμμετάσχει σε πολλά ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα, τα οποία χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, τη National Science Foundation των Η.Π.Α. και την Ελληνική Κυβέρνηση. Διετέλεσε μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής και της Επιτροπής Προγράμματος (Program Committee) διαφόρων επιστημονικών συνεδρίων και σχολείων. Διαθέτει αξιόλογο ερευνητικό και συγγραφικό έργο.

Ο Βασίλης Βαμβακάς γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Το 1993 αποφοίτησε από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1996 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Goldsmith College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2000. Από το 2002 μέχρι το 2007 δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 2007 διδάσκει στο τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2006 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Εκλογές και επικοινωνία στη Μεταπολίτευση. Πολιτικότητα και θέαμα", από τις εκδόσεις "Σαββάλα". Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις του αφορούν θέματα της κοινωνιολογίας της επικοινωνίας και του μαζικού πολιτισμού καθώς και της πολιτικής επικοινωνίας.

Η Μαρίνα Ρήγου είναι ΕΕΔΙΠ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και διδάσκει το εργαστηριακό μάθημα Ραδιόφωνο. Από το 1987 εργάζεται ως δημοσιογράφος αρχικά στην ΕΡΑ 4 και από το 1991 στον ενημερωτικό ραδιοφωνικό σταθμό Flash 96. Έχει πτυχίο Φυσικών Επιστημών, Φυσικομαθηματικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, πτυχίο Επικοινωνίας και ΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών, μεταπτυχιακό δίπλωμα σπουδών Επικοινωνίας και ΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών και εκπονεί διδακτορική διατριβή με θέμα "Νέες μορφές δημοσιότητας, Internet και η σύγχρονη διαμόρφωση του πολιτικού".

Ο Αθανάσιος Ν. Σαμαράς είναι κάτοχος διδακτορικού στην Πολιτική Επικοινωνία από το Πανεπιστήμιο Sussex (Αγγλία), μεταπτυχιακού στην Πολιτική Επικοινωνία από το Emerson College (ΗΠΑ) και στην Επικοινωνιακή Πολιτική από το City University (Αγγλία) και πτυχίου Οικονομικών από το Πανεπιστήμιο Πειραιά. 'Εχει δημοσιεύσεις σε βιβλία, σε επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Είναι συνεργάτης του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων όπου έχει εκπονήσει τη μελέτη "Πολιτική διαφήμιση: Μια ποσοτική προσέγγιση για την Ελλάδα" (2003) και επί του παρόντος εργάζεται για την επικαιροποίησή της.

Ο Κωνσταντίνος Μπάσιος είναι Συνεργάτης στο Εργαστήριο Πολιτικής Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Γιώργος Β. Μαυρογένης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Δημόσια Διοίκηση στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακά, Masters of Arts στο Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου σε σπουδές Πολιτικής της Επικοινωνίας. Είναι Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, (ΡhD), στην Πολιτική Επικοινωνία. Έχει διδάξει Πολιτική Επικοινωνία στα Πανεπιστήμια της Αθήνας και του Πειραιά και έχει υπάρξει σύμβουλος επικοινωνίας πολλών πολιτικών προσώπων και οργανισμών.

Ο Βασίλης Καραποστόλης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Stirling Σκοτίας. Είναι καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου διδάσκει Φιλοσοφία της Επικοινωνίας και του Πολιτισμού. Έχει δημοσιεύσει μελέτες, δοκίμια και άρθρα για την ηθική και τα ήθη στον σύγχρονο κόσμο, τον ιδιωτικό και δημόσιο βίο, την εμπειρία της συμβίωσης κ.ά. Έργα του είναι: - "Η καταναλωτική συμπεριφορά στην ελληνική κοινωνία", Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (1983, 2η έκδ. 1984). - "Μορφές της κοινωνικής δράσης", Θεμέλιο (1984). - "Η αδιαχώρητη κοινωνία - ένας διάλογος της κοινωνιολογίας με τη λογοτεχνία", Πολύτυπον (1984). - "Συμβίωση και επικοινωνία στην Ελλάδα", Γνώση (1987), Αλεξάνδρεια (1999). - "Στις ρίζες της κοινωνικής εμπειρίας - κείμενα κοινωνικής φιλοσοφίας", Γνώση, (1987). - "Ήπιος λόγος", Πλέθρον, (1989). - "Προς το παρόν - κείμενα για τα σύγχρονα ήθη", Πλέθρον (1990). - "Χειροποίητη πόλη - Η Αθήνα ανάμεσα στο ναι και το όχι", Αλεξάνδρεια (1995, 2η έκδ. 1996). - "Πρώτο άγγιγμα" (μυθιστόρημα), Νέα Σύνορα, (1998). - "Ο εαυτός δίχως πυξίδα -ταξιδεύοντας-", Αλεξάνδρεια (1999). - "Ο πειρασμός του Ηρόστρατου -περί ηθών και αισθημάτων-", Αλεξάνδρεια, (1999). - "Τα ενάντια - Η τέχνη της παραμυθίας", Αλεξάνδρεια (2002). - "Ψυχές με στόμα", Μεταίχμιο (2003).

Ο Στέλιος Παπαθανασόπουλος είναι καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στα ΜΜΕ στην Ελλάδα, τη Γαλλία και την Αγγλία. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του City του Λονδίνου κι έχει γράψει μια σειρά από βιβλία στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό έχει γράψει τα βιβλία: "European Television in the Digital Age" (Polity and Blackwell Publishers, 2002), (με Raplh Negrine) "The Internationalisation of Television" (Pinter, 1990), (σε συνεργασία με Jill Hills) "The Democracy Gap; The Politics of information and Communication Technologies in the United States and Europe" (Greenwood Press, 1991). Στην Ελλάδα έχει εκδώσει τα βιβλία: "Απελευθερώνοντας την τηλεόραση" (Καστανιώτης, 1993), "Η τηλεόραση στον κόσμο" (Παπαζήσης, 1994), "Η δύναμη της τηλεόρασης" (Καστανιώτης, 1997), "Η βία στην ελληνική τηλεόραση" (Καστανιώτης, 1999), "Η τηλεόραση και το κοινό της" (Καστανιώτης, 2000), "Η Ευρώπη των επικοινωνιών" (Καστανιώτης, 2002). Έχει επιμεληθεί και γράψει στην έκδοση των βιβλίων: "Επικοινωνία και κοινωνία από τον εικοστό στον εικοστό πρώτο αιώνα" (Καστανιώτης, 2001) και (με Μαρία Κομνηνού) "Ζητήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας" (Καστανιώτης, 1999). Έχει παράλληλα δημοσιεύσει μια σειρά δοκιμίων και μελετών σε ξενόγλωσσα ακαδημαϊκά περιοδικά, όπως το European Journal of Communication, το Media Culture and Society, το Media International Australia, The International Journal of Harvard in Press and Politics, Political Communication, Journalism Studies, Intermedia, καθώς και σε εξειδικευμένα περιοδικά των ΜΜΕ, όπως το Broadcast, το Television Business International, το European Television Analyst και το Cable and Satellite Europe. Έχει τη διεύθυνση σύνταξης του πρώτου ελληνικού επιστημονικού περιοδικού για την επικοινωνία, Ζητήματα Επικοινωνίας, και είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής των επιστημονικών περιοδικών για την επικοινωνία Global Media and Communication και European Journal of Communication.

Ο Γιώργος Πλειός διδάσκει στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα διευθύνει το Εργαστήριο Κοινωνικής Έρευνας στα ΜΜΕ. Κατά το παρελθόν δίδαξε στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Ιωαννίνων. Έχει συγγράψει τις εξής μελέτες: "Τα "εθνικά θέματα" στη δίνη των ΜΜΕ" (Σιδέρης, 2011· με τον Χ. Φραγκονικολόπουλο), "Πολιτισμός της εικόνας και εκπαίδευση" (Πολύτροπον, 2005), "Ο λόγος της εικόνας: Ιδεολογία και πολιτική" (Παπαζήσης, 2001), "Κινούμενη εικόνα και καλλιτεχνική επικοινωνία" (Δελφίνι, 1993). Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 40 επιστημονικές εργασίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με κυριότερες, κατά τα τελευταία 5 χρόνια, τις εξής: "Η ενημέρωση στην blogόσφαιρα: Νέο μέσο - παλιές λογικές;", "Fame and symbolic value in celebrity activism and diplomacy", "Publicity and private life within the Greek blogosphere" (με άλλους), "En Blogs: Από το διαδίκτυο στην blogόσφαιρα", "Ο πολιτισμός των ειδήσεων", "News and views about Europe in Greece", "Election news coverage in Greece: Between two logics" (με τον Ν. Δεμερτζή), "Η προβολή των πολιτικών θεσμών από τις τηλεοπτικές ειδήσεις" (με τον Σ. Παπαθανασόπουλο), "Περιεχόμενο και ποιότητα της τηλεοπτικής ενημέρωσης" κ.ά. Επίσης έχει παρουσιάσει περισσότερες από 40 επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά συνέδρια, ενώ έχει πραγματοποιήσει ως επιστημονικός υπεύθυνος περισσότερες από 20 έρευνες για τα ΜΜΕ. Απόψεις του φιλοξενούνται τακτικά σε ελληνικά και ξένα ΜΜΕ. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στον ευρύτερο χώρο της κοινωνιολογίας των ΜΜΕ και, ειδικότερα, των εικονιστικών μέσων, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται ερευνητικά και συγγραφικά με τις ειδήσεις.

Ο Ανδρέας Πανταζόπουλος γεννήθηκε το 1960 στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Φοίτησε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Paris-X Nanterre και είναι διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εργάζεται ως επίκουρος καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ και αρθρογραφεί τακτικά στην εφημερίδα "Η Αυγή". Είναι συνεργαζόμενος ερευνητής στο "Κέντρο Πολιτικών Ερευνών" (Cevipof-SciencesPo-Paris). Τομείς των επιστημονικών του ενδιαφερόντων είναι το ελληνικό πολιτικό σύστημα και οι κομματικές ιδεολογίες. Έχει συγγράψει και μεταφράσει βιβλία και άρθρα για την σοσιαλδημοκρατία, τον εθνικο-λαϊκισμό, τον αντισημιτισμό, την άκρα δεξιά και το ρατσισμό. Τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις "Εστία", "Το Πέρασμα", και "Πόλις".

Η Μπέτυ Τσακαρέστου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.

Ο Γιάγκος Ανδρεάδης γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στην Ελλάδα και ειδικεύτηκε στη θρησκειολογία και τη μυθολογία στη Γαλλία. Διδάσκει δημιουργική γραφή, ιστορία του πολιτισμού και θέατρο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Στο παρελθόν έχει διδάξει στη Σχολή του Εθνικού, του οποίου ήταν και πρόεδρος της καλλιτεχνικής επιτροπής, και υπήρξε εκπρόσωπος του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου στην UNESCO. Έχει γράψει μια σειρά από θεατρικά δοκίμια και βιβλία, ανάμεσά τους τα: "Αντιγόνη", "Στα ίχνη του Διόνυσου", "Αντιγόνη 2", "Από τον Αισχύλο στον Μπρεχτ: Όλος ο κόσμος μια σκηνή" (Τόπος 2009) και, μαζί με την Πέπη Ρηγοπούλου, το "Ζητήματα Ιστορίας του Πολιτισμού" (Τόπος 2010). Είναι διευθυντής του Κέντρου Κλασικού Δράματος και Θεάτρου (ΚΕΔΡΑ). Στα πλαίσια της δουλειάς του στη Σχολή του Εθνικού και κυρίως στο ΚΕΔΡΑ έχει μεταφράσει και σκηνοθετήσει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αρχαία δράματα, όπως την "Ορέστεια" και τις "Βάκχες". Παράλληλα, διευθύνει θεατρολογικές διατριβές και οργανώνει αντίστοιχα Διεθνή Συνέδρια. Δύο φορές, το 1996 και το 1998, πραγματοποίησε έναν θεατρικό περίπλου της Μεσογείου, μετατρέποντας ένα μεταγωγικό πλοίο σε θέατρο. Έχει επίσης γράψει και ανεβάσει το "Αχ δολοφόνε μου" και το "(Λ)όλα καύτα", μοντέρνες μουσικές διασκευές του "Οιδίποδα Τυράννου" του Σοφοκλή και του "Αγαμέμνονα" του Αισχύλου, καθώς και έργα βασισμένα στη δημιουργία του Ντοστογιέφσκι, του Θερβάντες, του Καβάφη και του Λόρκα. Τελευταία του δουλειά, που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι η διασκευή και σκηνοθεσία των "Ιχνευτών" του Σοφοκλή. Εκτός από θεατρικά έργα και δοκίμια, ο Γιάγκος Ανδρεάδης γράφει ποίηση και πεζογραφία. Έχει δημοσιεύσει την ποιητική συλλογή "Μπαλάντα του αντικαρκινικού Μεταξά", τη συλλογή διηγημάτων "Χαμοζωή και δόξα του Θεόφραστου Σκορδίλη", το μυθιστόρημα "Τσουνάμι" και το "Λαθρέμποροι: Ιστορίες κλεμμένες από άλλους" (Τόπος 2008).

Ο Μάνος Στεφανίδης γεννήθηκε στο Πειραιά το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Kunstmuseum του Dusseldorf και στο Smithsonian Institution της Washington DC. Είναι διδάκτορας του ΑΠθ. Επί 25 χρόνια ήταν επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης. Το 2004 εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και το 2005 μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2006 εξελέγη επ. καθηγητής στο ΑΠΘ αλλά δεν απεδέχθη τη θέση. Σήμερα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην Φιλοσοφική Αθηνών, τμήμα θεατρικών Σπουδών. Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της Α.I.C.Α.. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995) και το ιδιωτικό μουσείο Φρυσίρα (2000-2002). Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια του Καποδιστριακού και Ιονίου Πανεπιστήμιου, του Παντείου και της ΑΣΚΤ καθώς και στη σχολή ξεναγών και τον ΑΚΤΟ. Γράφει χρόνια κριτικές τέχνης και επιφυλλίδες στην "Καθημερινή", το "Βήμα", το "Έθνος", την "Ελευθεροτυπία", τον "Ελεύθερο Τύπο" και το περιοδικό Αντί. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο", "Η Λέξη", "Ρεύματα", "Μανδραγόρας", "(δε)κατα". Έχει παρουσιάσει πολλές τηλεοπτικές εκπομπές στη κρατική τηλεόραση, στον ΑΝΤ1 και το SevenX, ραδιοφωνικές εκπομπές στο Τρίτο Πρόγραμμα και στο Κόκκινο 105,5. Έχει διοργανώσει σεμινάρια τέχνης στην Αρχαιολογική Εταιρεία, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στη Booze Cooperativa.

Ο Ηλίας Αθανασιάδης σπούδασε μαθηματικά στην Ελλάδα και στατιστική, κοινωνιολογία και επιστήμες της αγωγής στη Γαλλία. Δίδαξε στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου από το 1986 έως το 1996 και από το 2000 διδάσκει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Είναι κάτοχος διδακτορικού στην Επικοινωνία από το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές (Master of Arts) στη Μαζική Επικοινωνία (Mass ommunications) (Πανεπιστήμιο του Leicester, Centre for Mass Communication Research) και είναι πτυχιούχος του Τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Παραγοντική ανάλυση αντιστοιχιών και ιεραρχική ταξινόμηση" ("Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών", 1995) και σε συνεργασία τα βιβλία "Ιστορική κουλτούρα και συνείδηση" ("Νοόγραμμα", 2005) και "Οι ιδέες των παιδιών για την παιδική λογοτεχνία" (Τόπος, 2010). Έχει εκδώσει τον συλλογικό τόμο "Διαστάσεις έρευνας στο χώρο της εκπαίδευσης και της παιδαγωγικής" ("Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών", 2011), ενώ έχει επιμεληθεί και μεταφράσει τα βιβλία των A. Desrosieres "Η πολιτική των μεγάλων αριθμών" ("Μεταίχμιο", 2005) και O. Martin "Η ανάλυση ποσοτικών δεδομένων" ("Τόπος", 2008).

Ο Μανώλης Χαιρετάκης είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει θεωρία και εφαρμογές των Μ.Μ.Ε. και της διαφήμισης. Διετέλεσε, επί 18 χρόνια, υπεύθυνος προγραμματισμού και έρευνας για τα Μ.Μ.Ε. σε πολυεθνικές διαφημιστικές εταιρείες. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και περισσότερο από 300 άρθρα και μελέτες για τα Μ.Μ.Ε. και είναι μέλος διεθνών Ινστιτούτων για τα Μ.Μ.Ε.