Το "μη μεριμνάτε" είναι σαφής εντολή του Θεού! Ουσιώδης για τη ζωή μας, όπως όλες τους.
Οι Πατέρες προβαίνουν σε διαχωρισμό της "κοσμικής" (ή της "βιοτικής") μέριμνας και της "μέριμνας κατά Θεό".
Τονίζουν πως για την δεύτερη, την κατά Θεό μέριμνα, δηλαδή για την πνευματική μας πρόοδο και τη σωτηρία, πρέπει να φροντίζουμε ακατάπαυστα, γιατί αυτή βέβαια είναι η ουσιαστική και η αιώνια.
Η άλλη, η τόσο προσωρινή και μάταιη, πρέπει να μας απασχολεί ως τον βαθμό που να καλύπτει τις ανάγκες του βίου, και μάλιστα του σήμερα μονάχα!
Και του αύριο; Αυτές, όπως και το ίδιο το αύριο, θα το αφήνουμε με πίστη και απόλυτη εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού και την Πρόνοιά Του. Εκείνου που φροντίζει για όλα τα δημιουργήματά Του.
Ωστόσο εμείς κάνουμε το αντίθετο ακριβώς! Όχι μόνο τρέχουμε για το σήμερα, αλλά και για το αύριο και για το μεθαύριο! Κι όχι μόνο για τα αναγκαία της ζωής, αλλά και για πολύ περισσότερα απ' αυτά!
Έτσι πέφτουμε στην παγίδα του άγχους, της ανασφάλειας και της αγωνίας, γιατί θέλουμε όλα να τ' αποκτήσουμε και μάλιστα με τις δικές μας και μόνο δυνάμεις, παραμελώντας πλήρως την φροντίδα για την ψυχή και τη σωτηρία μας. Μια κατάσταση που κάνει κυριολεκτικά μαρτύριο τη ζωή μας!
Τα επιχειρήματα των Πατέρων κι ο τόσο παραστατικός τους λόγος, θα μας πείσουν για όλα. Και θα μας καλύψουν πλήρως όλες τις ενστάσεις και τις απορίες.