Γεννήθηκε στην Ανάζαρβο της Κιλικίας και έζησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. Ήταν γιατρός στο ρωμαϊκό στρατό και θεωρείται ο σημαντικότερος φαρμακολόγος της Αρχαιότητας. Εκπαιδεύτηκε στην Ταρσό, η οποία ήταν το διασημότερο βοτανολογικό-φαρμακολογικό κέντρο της εποχής και ταξίδεψε πολύ για να συλλέξει εμπειρίες από διάφορες περιοχές. Με προσωπική αυτοψία και συμβουλευόμενος παλαιότερη βιβλιογραφία, έγραψε στην ελληνική γλώσσα σε πέντε τόμους το κυριότερο έργο του "Περί Ύλης Ιατρικής" (De Materia Medica). Ένα ακόμα βιβλίο του για φάρμακα θεωρήθηκε από τον Γαληνό (129-199 μ.Χ.) ως το πληρέστερο και πιο θεμελιωμένο βιβλίο της εποχής. Ένα τρίτο βιβλίο με τίτλο "Περί Απλών Φαρμάκων" που παλαιότερα θεωρείτο ψευδεπώνυμο, αποδίδεται πλέον από τους περισσότερους ερευνητές στον Διοσκουρίδη. Άλλα, επίσης φαρμακολογικά βιβλία, είναι αμφισβητούμενα, επειδή φαίνεται να μιμούνται το στιλ του μεγάλου φαρμακολόγου, θεωρούνται όμως νεότερα. Αν και ο Διοσκουρίδης είχε στόχο να μείνει στο επίπεδο της φυσιοκρατίας, δεν απέφυγε στο βιβλίο του την αναφορά μερικών "μαγικών" ουσιών, οι οποίες φαίνεται ότι ήταν διαδεδομένες εκείνη την εποχή. Τα φαρμακολογικά βιβλία του Διοσκουρίδη μεταφράστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές και ανατολικές γλώσσες και αποτέλεσαν βασικά εγχειρίδια μέχρι την Αναγέννηση. Με την ανάδειξη της οργανικής χημείας από το 19ο αιώνα, υποχώρησαν οι συνταγές του Διοσκουρίδη με βοτανολογικά στοιχεία, οι οποίες χρησιμοποιούνται όμως παραλλαγμένες στη λαϊκή πρακτική και στην ομοιοπαθητική.

O Θεόδωρος Γ. Μαυρόπουλος έχει φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. (1947-1951). Έχει δημοσιεύσει φιλολογικές μελέτες, βιβλιοκριτικές και άλλες εργασίες σε ημερήσια και περιοδικά έντυπα, έχει κάνει διαλέξεις στο σύνολο σχεδόν των μεγάλων αστικών κέντρων της Βόρειας Ελλάδας και έχει ασχοληθεί με το σύνολο σχεδόν της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κυρίως της αρχαϊκής και της κλασικής περιόδου της.

Η Ευαγγελία Α. Βαρέλλα είναι απόφοιτος των τμημάτων Χημείας, Φαρμακευτικής και Ποιμαντικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, διδάκτωρ Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Χαϊδελβέργης, διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και επίκουρος καθηγήτρια του τμήματος Χημείας του Α.Π.Θ.

Ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. Τις βασικές φιλολογικές του σπουδές τις έκανε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δίπλα σε λαμπρούς δασκάλους. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία και στην Γερμανία. Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1969 ως το 1996, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς από την ενεργό υπηρεσία, για να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Υπήρξε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής και Συγκλητικός κατά το ακαδημαϊκό έτος 1977-1978 και πρώτος Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας κατά τα έτη 1984-1986. Για πέντε εξάμηνα πρόσφερε τις υπηρεσίες του και στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου ως επισκέπτης καθηγητής. Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια (ιδίως για θέματα αριστοτελικά και ιπποκρατικά) και έδωσε πλήθος διαλέξεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ασχολείται ιδιαίτερα με τον αρχαίο ελληνικό επιστημονικό λόγο. Από την άποψη αυτή γόνιμο έδαφος για έρευνα του προσφέρουν κατά κύριο λόγο τα αρχαία ελληνικά ιατρικά κείμενα, καθώς και τα κείμενα του Αριστοτέλη. Κυριότερες εργασίες - βιβλία (πέρα από τα άρθρα και τις δημοσιεύσεις σε περιοδικά και σε εφημερίδες): -Η παραγωγική κατάληξη -ικός στην προσωκρατική φιλοσοφία και στο Ιπποκρατικό Corpus (1968) -Άρτεμις Ορθρία (1968) -Ιπποκρατική ιατρική (1972) -Αρχαία ελληνική μετρική (1975) -Επίθετα από ουσιαστικοποιημένα επίθετα (1977) -Πέντε φιλολογικά μελετήματα (1986) -Αριστοτελικά μελετήματα (1986) -Εν παρόδω Α΄ - Β΄ (1987-1995) -Γλωσσικές παρατηρήσεις Α΄ - Β΄(1990-1994) -Ιπποκρατική συλλογή Α΄(1991) -Ο Δημήτρης Λυπουρλής στο Βαφοπούλειο (1998) -Ην ποτε: Τρεις "ιστορίες" αρχαίας ελληνικής καθημερινότητας (1998) -Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, βιβλίο Β΄ (2000) -Ιπποκράτης, τόμοι I-V (2000-2001) -Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, Ελλήνων και Λατίνων (μετάφραση από τα Γερμανικά, 1996). Ένας άλλος τομέας που κίνησε με ιδιαίτερο τρόπο το ενδιαφέρον του είναι η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση Εκπαίδευση. Πήρε μέρος σε πλήθος ειδικών σεμιναρίων, έκανε διαλέξεις, δημοσίευσε σχετικά άρθρα.

O Θεόδωρος Γ. Μαυρόπουλος έχει φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. (1947-1951). Έχει δημοσιεύσει φιλολογικές μελέτες, βιβλιοκριτικές και άλλες εργασίες σε ημερήσια και περιοδικά έντυπα, έχει κάνει διαλέξεις στο σύνολο σχεδόν των μεγάλων αστικών κέντρων της Βόρειας Ελλάδας και έχει ασχοληθεί με το σύνολο σχεδόν της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κυρίως της αρχαϊκής και της κλασικής περιόδου της.