Η Αθήνα τη δεκαετία 1960-1970 είναι μία πρωτεύουσα των αντιθέσεων, των κοινωνικών διαφοροποιήσεων και των δομικών μεταβολών, που ολοένα κλυδωνίζουν τη συλλογική ισορροπία. Μία ισορροπία τεχνητά διαμορφωμένη σε ένα παραδοσιακό σύνολο ιεραρχιών και εξωτερικών αναφορών. Μία πρωτεύουσα στους κόλπους τής οποίας θα αναπτυχθούν πολιτικά, οικονομικά και πολιτιστικά γεγονότα, αντανάκλαση των αλλαγών που κυοφορούνται στο παρασκήνιο της καθημερινής επιφάνειας. Σε αυτόν τον τόμο διηγημάτων, τα μέλη τού Φιλολογικού Ομίλου, εφαρμόζοντας τις κατευθυντήριες οδηγίες τής τεχνοτροπίας τού δομημένου ρεαλισμού (Α' επιπέδου τεχνικής), επιχειρούν να αναδείξουν τις πτυχές αυτής της εποχής, τις άγνωστες αιτίες που προκάλεσαν σειρά εξελίξεων, το αθέατο υπόστρωμα των ζητημάτων που άπτονταν των κοινωνικών κατηγοριοποιήσεων. Στόχευσαν στην ουσιαστική επεξήγηση των δεδομένων, όπως αναλύονται στην τεχνική, και επεδίωξαν τη μορφική, υφολογική και αισθητική αναπαράσταση των διαδραματιζόμενων γεγονότων. Η Αθήνα τής δεκαετίας τού εξήντα, μέσα από τον δομημένο ρεαλισμό, αποκτά εκ νέου υπόσταση, όχι ως εξωτερική απεικόνιση μίας πράξης, αλλά ως ανατομία μίας πραγματικότητας.