Η Νέα Υόρκη καταρρέει ακολουθώντας την τύχη όλων των πόλεων της υφηλίου. Είναι 2035. Η κατάσταση με τους ιούς έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και πλέον οι πάντες φοβούνται τους πάντες. Αυτό που κανένας δεν ξέρει είναι οι μολύνσεις που κουβαλάει η βροχή που η όξινή της φύση πλέον την έχει κάνει φορέα καταστροφής. Έξω από ένα νοσοκομείο στην βόρεια μεριά της πόλης, στέκεται μια γυναίκα μεγάλης ηλικίας αδιαφορώντας για την βροχή. Η νοσοκόμα που την προσπερνάει δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία. Όταν όμως η γυναίκα καταρρέει, κινητοποιείται ο μηχανισμός του νοσοκομείου. Η γυναίκα εκτός κάποιων επιπόλαιων τραυμάτων έχει άνοια.
Την υπόθεση αναλαμβάνει ο ντετέκτιβ Πωλ Ονήλ. Δεν βρίσκει κανένα στοιχείο ενώ γίνεται φίλος με την νοσοκόμα, την Μαργαρίτα Μπαράζα, μια Μεξικάνα, που δείχνει μια ιδιαίτερη συμπόνοια για την άγνωστη γυναίκα. Εντελώς τυχαία πέφτει στα χέρια του ντετέκτιβ μια κάρτα μνήμης από μια μηχανή που είχε κλέψει ένα πρεζόνι από δύο πιτσιρικάδες. Στο βίντεο της κάρτας φαινόταν η γυναίκα της βροχής να περνάει βιαστικά από τον κήπο μιας κλινικής. Επιπλέον οι μικροί έπαιζαν με ένα ντρον, που του είχαν φορτώσει και την κάμερα, που όμως ήταν κρατικό μια και απαγορευόταν να πετάει το οτιδήποτε δεν ανήκε στην αρμόδια στρατιωτική υπηρεσία. Ο Πωλ αρχίζει ν' αντιλαμβάνεται την πλεκτάνη που είχε με πολύ τέχνη στηθεί. Ένα απόλυτα αυταρχικό σύστημα είχε αρχίσει και απλωνόταν, ενώ τα πρώτα γκέτο για τους έχοντες ήταν γεγονός.