Η τετριμμένη πλευρά της καθημερινότητας υιοθετείται ως ποιητική ιδεολογία της ζωής. Με όχημα την ακριβολογία, τη λιτή χρήση επιθέτων και σχημάτων λόγου, αποφεύγοντας λυρικούς τόνους, αναδεικνύεται το πάθος ως ένα βασικό στοιχείο έκφρασης. Η στοχαστική μελέτη της πιο πεζής καθημερινότητας δίνει αναπάντεχες ερμηνείες στο φόβο, την ανασφάλεια και την πίκρα που μόνιμα επισκιάζουν τη χαρά. Έτσι, αυτή η πλευρά της ζωής, που, κατά κανόνα για τους ποιητές θεωρείται ασήμαντη, αποκτά μια δυνατή μετα-καβαφική φωνή, για πρώτη φορά στη νεοελληνική ποίηση.

Να αφουγκραστεί κανείς τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως ήταν ή όπως θα έπρεπε να είναι, να ξεχάσει τι ξέρει και να δει αυτό που βλέπει, να τραγουδήσει, αν μπορεί, την εχθρική στάση του σύγχρονου τρόπου ζωής απέναντι στην ομορφιά. Ας δούμε πώς γίνεται στο ομώνυμο με τη συλλογή ποίημα:
Το ψυγείο μας αγοράστηκε πριν από πέντε χρόνια / Διαθέτει ειδική θέση για νερό και καταψύκτη / Τα αυγά καθαρά - ειδικό πλύσιμο ορνιθοτροφείου / Το χνούδι πάνω στα βερίκοκα ανάστατο, άτακτο / Δύο ώρες στο κάτω δεξί ράφι είναι υπεραρκετές / Για την τροποποίηση της εσωτερικής τους θερμοκρασίας / Τα βερίκοκα διατηρούνται σ' αυτές τις συνθήκες για μέρες / Συνήθως υπάρχουν τυριά και μαύρα σοκολατάκια / Τα αυγά δεν χρειάζονται πάντα την ψύξη / Τις κενές θέσεις που διαθέτει το ψυγείο μας τις ζηλεύω / Θα ήθελα να βάλω κάτι πιο δικό μου εκεί / Να συντηρηθεί.