Ο Πολυμέρης Βόγλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο. Είναι αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Έχει εκδώσει τις μελέτες Η εμπειρία της φυλακής και της εξορίας. Οι πολιτικοί κρατούμενοι στον εμφύλιο πόλεμο (2004) και Η ελληνική κοινωνία στην Κατοχή, 1941-1944 (2010), και έχει συνεπιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους Ο πειρασμός της αυτοκρατορίας. Δοκίμια για την αμερικανική κυριαρχία (2006) και Η εποχή των ρήξεων. Η ελληνική κοινωνία στη δεκαετία του 1940 (2012).

Η Τασούλα Βερβενιώτη σπούδασε στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Aθηνών και έκανε Διδακτορικό στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα "Οι Συναγωνίστριες. Τα Αίτια της Συμμετοχής και η Δράση των Γυναικών στις Εαμικές Αντιστασιακές Οργανώσεις 1941-1944". Αργότερα εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Έχει διδάξει στη Μέση Εκπαίδευση, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ακόμη, διετέλεσε επιμορφώτρια και σχολική σύμβουλος, και έχει εργαστεί στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών και στην Ανωτάτη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης. Εργάστηκε στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, όπου έχει χρηματίσει Θεματική υπεύθυνος Κοινωνικού Γραμματισμού. Έχει συμμετάσχει σε διεπιστημονικές επιτροπές και ομάδες, ενώ διαθέτει πλούσιο ερευνητικό έργο. Η ερευνητική της δραστηριότητα επικεντρώνεται στην κοινωνική ιστορία των δεκαετιών 1940 και 1950. Έχει γράψει πλήθος άρθρων σε συλλογικούς τόμους και ιστορικά περιοδικά στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Μια από τις τελευταίες της δουλειές αφορά τον ελληνικό εμφύλιο: "Charity and Nationalism", στο Paola Bacchetta and Margaret Power (επιμ.) "Right-Wing Women: From Conservatives to Eχtremists Around the World" Routledge, Νέα Υόρκη και Λονδίνο 2002.

Ο Χαράλαμπος Νούτσος γεννήθηκε το 1946 στο Ελληνικό Ιωαννίνων. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο στο χωριό του, μαθήτευσε για δυο χρόνια στο Γυμνάσιο της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων και φοίτησε για έξι χρόνια στο Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς Ιωαννίνων, απ' όπου έλαβε το πτυχίο του δασκάλου (1966). Την ίδια χρονιά, μετά τις εξετάσεις του Ακαδημαϊκού Απολυτηρίου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, απ' όπου έλαβε το πτυχίο του Κλασικού Τμήματος (1971). Ως βοηθός, στην τότε έδρα της Παιδαγωγικής, στη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή (1979). Από το 1979 ώς το 1981 παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Rene Descartes (Paris V) για την απόκτηση κρατικού διδακτορικού διπλώματος (Doctorat d' Etat). Το πρώτο εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 1988-89 εργάστηκε ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Illinois των Η.Π.Α., στο Department of Educational Policy Studies. Το 1990 εκλέχτηκε Καθηγητής της Παιδαγωγικής στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου διδάσκει ιστορία και κοινωνιολογία της εκπαίδευσης. Έχει δημοσιεύσει βιβλία, παιδαγωγικές μελέτες και άρθρα σε ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα περιοδικά και αφιερωματικούς τόμους.

Ο Αλέξανδρος Κιτροέφ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Μετά την απονομή του διδακτορικού του διπλώματος από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δίδαξε ευρωπαϊκή και ελληνική ιστορία στο Queens College της Νέας Υόρκης και στο Ωνάσειο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (ΝΥU). Από το 1996, είναι καθηγητής ιστορίας και διευθυντής του Κέντρου Ειρήνης και Παγκοσμιοποίησης του Haverford College στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ. Ο Κιτροέφ ειδικεύεται στη μελέτη της νεοελληνικής συνείδησης και ταυτότητας, ιδίως όπως αυτές εκφράζονται στην πολιτική και την κοινωνία. Έχει συγγράψει τις μονογραφίες, "The Greeks in Egypt, 1919-1937"· "Ethnicity and Class"· "Griegos en Ame'rica"· "Wartime Jews: The Case of Athens"· και "Wrestling with the Ancients: Modern Greek Identity and the Olympics" (το οποίο συνδέει τη νεότερη ελληνική ιστορία με την εξέλιξη του διεθνούς Ολυμπιακού κινήματος, και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές διεθνώς). Επίσης, διδάσκει το μάθημα, "Αθλητισμός και κοινωνία". Τέλος, είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού, "Journal of the Hellenic Diaspora".

Ο Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος είναι επίκουρος καθηγητής ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1977-1988), και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας της τέχνης και αισθητικής στο Πανεπιστήμιο Paris I - Pantheon-Sorbonne (1983-1987). Το 1997, υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, με θέμα τη "Συμμετοχή της Ελλάδας στην Μπιεννάλε της Βενετίας, 1934-1940". Είχε την ευθύνη της επιστημονικής επιμέλειας και σύνταξης του "Λεξικού Ελλήνων Καλλιτεχνών", εκδόσεις Μέλισσα, Αθήνα, 1997-2000. Δημοσίευσε μελέτες σε συλλογικούς τόμους και άρθρα σε καταλόγους και περιοδικά. Από το 2001 συνεργάζεται, ως ερευνητής, με το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών - ΙΤΕ.

Ο Θανάσης Δ. Σφήκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Δίδαξε ευρωπαϊκή ιστορία στο University of Central Lancashire, στη Μ. Bρετανία και νεώτερη ελληνική ιστορία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "The British Labour Government and the Greek Civil War, 1945-1949: The Imperialism of Non-Intervention" (Keele: Keele University Press, 1994· ελληνική έκδοση, "Οι Άγγλοι Εργατικοί και ο Εμφύλιος Πόλεμος στην Ελλάδα: Ο Ιμπεριαλισμος της Μη Επέμβασης", Αθήνα, Φιλίστωρ, 1997)· "Η Ελλάδα και ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος: ιδεολογία, οικονομία, διπλωματία" (Αθήνα: Στάχυ, 2000)· "Πόλεμος και ειρήνη στη στρατηγική του ΚΚΕ 1945-1949" (Αθήνα: Φιλίστωρ, 2001)· και σε επιμέλεια με τον Christofer Williams: "Ethnicity and Nationalism in the CIS and the Baltic States" (Aldershot: Ashgate, 1999) και "Ethnicity and Nationalism in Eastern Europe and the Balkans" (Aldershot: Ashgate, 1999).

Ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου γεννήθηκε το 1966 στο Δοξάτο Δράμας. Το 1992 αναγορεύθηκε διδάκτορας Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics). Είναι επίκουρος καθηγητής της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα δημοσιεύματά του περιλαμβάνονται τα βιβλία: "Britain and the International Status of Cyprus", 1955-1959 (Minneapolis, 1997), "Το Κυπριακό ζήτημα, 1878-1960: Η συνταγματική πτυχή" (Αθήνα, 1998), "Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, η ελληνοτουρκική προσέγγιση και το πρόβλημα της ασφάλειας στα Βαλκάνια, 1928-1931" (Θεσσαλονίκη, 1999, Α΄ Βραβείο "Μνήμη Ελευθερίου Βενιζέλου" της Βουλής των Ελλήνων, 1994), "Η άνοδος του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην εξουσία, 1954-1956" (Αθήνα, 2001). Υπήρξε επίσης, ο συντονιστής των τυπογραφικών εργασιών της έκδοσης "Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, γεγονότα και κείμενα" (Αθήνα, 1992-1997) και συντάκτης τριών τόμων της.

Ο Σπύρος Μαρκέτος είναι ιστορικός, διδάσκων στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε μαθηματικά στην Αθήνα, στη Λοζάννη και στο Παρίσι και στη συνέχεια ειδικεύτηκε στην εκλογική κοινωνιολογία. Εργάστηκε επί πολλά χρόνια στο Εθνικό Κέντρο Kοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεργάζεται τακτικά με την εφημερίδα "Τα Νέα" και τον τηλεοπτικό σταθμό "Mega Channel" για την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων και των πολιτικών δημοσκοπήσεων. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται τα βιβλία: - "Άτλας των βουλευτικών εκλογών της 18ης Oκτωβρίου 1981", Αθήνα 1984. - "Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Η εκλογική γεωγραφία των πολιτικών δυνάμεων", Αθήνα 1985. - "Εκλογές και κόμματα στη δεκαετία του ’80" (συν-επιμέλεια με τον Χ. Λυριντζή), Αθήνα 1990. - "Ο ελληνισμός της Αλβανίας" (συν-επιμέλεια με τους Θ. Βερέμη και Θ. Κουλουμπή), Αθήνα 1995. - "Κοινωνία και πολιτική. Όψεις της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, 1974-1994" (συν-επιμέλεια με τους Χ. Λυριντζή και Δ. Σωτηρόπουλο), Αθήνα 1996. -"H καχεκτική δημοκρατία: Κόμματα και εκλογές, 1946-1967", Αθήνα 2001