Ο Χαράλαμπος Θ. Ανθόπουλος σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη και τη Ρώμη. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1957. Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και των Συμβουλίων της Φοιτητικής Ένωσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος. Αποφοίτησε από τη Νομική το 1978 και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εκλέχθηκε υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών). Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πάρει μέρος ως εισηγητής σε πολλά διεθνή συνέδρια, συμπόσια και άλλες συναφείς εκδηλώσεις. Είναι επίτιμος διδάκτορας νομικής του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης (Βικτώρια, Αυστραλία). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό βιβλίων και μελετών στο πεδίο του συνταγματικού δικαίου, της πολιτικής θεωρίας, της πολιτιστικής πολιτικής κ.ά. Τα τελευταία χρόνια το συγγραφικό του έργο, παράλληλα με την πολιτική του δραστηριότητα, έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση του Συντάγματος, την προοπτική του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, το "ανοιχτό κόμμα" ως μορφή συλλογικού πολιτικού υποκειμένου της μεταβιομηχανικής εποχής, τον "Πολιτισμό των Πολιτισμών" ως απάντηση στη θεωρία της "σύγκρουσης των πολιτισμών", την σχέση "ελληνικότητας" και "δυτικότητας" κ.ά. Τον Οκτώβριο του 1993 εκλέχθηκε βουλευτής της Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης. Εκλέχθηκε πάλι βουλευτής στις εκλογές του 1996 και στις εκλογές του 2000. Διετέλεσε Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Υπουργός Τύπου και ΜΜΕ, Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, Υπουργός Δικαιοσύνης, Υπουργός Πολιτισμού και Υπουργός Ανάπτυξης (Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας). Το Νοέμβριο του 2001 έγινε για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού. Ήταν επίσης μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν ο εισηγητής της εκτεταμένης Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος που άρχισε το 1996 και ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2001. Ιδιαίτερα πλούσιο είναι το νομοθετικό έργο του Ευάγελλου Βενιζέλου στους τομείς των μέσων ενημέρωσης, της δικαιοσύνης, της ενέργειας, του πολιτισμού κ.λ.π. Με εισήγηση του ψηφίστηκε μεταξύ άλλων ο βασικός νόμος για τα μέσα ενημέρωσης, ο νόμος για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο νέος νόμος για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς κ.λ.π. Στο πεδίο της πολιτιστικής πολιτικής αξίζει να σημειωθεί η οργάνωση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας ενόψει της Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004, με κεντρικό θέμα την αναζήτηση ενός "Πολιτισμού των Πολιτισμών". Με πρωτοβουλία του, μεταξύ άλλων, ιδρύθηκαν πολλοί νέοι πολιτιστικοί θεσμοί ενώ δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία με διάφορα ξένα πανεπιστήμια για την ανάπτυξη των Ελληνικών σπουδών.

Ο Κώστας Γαβρόγλου είναι Καθηγητής Ιστορίας των Επιστημών στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε φυσική και ιστορία των επιστημών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ως επισκέπτης καθηγητής δίδαξε στα Πανεπιστήμια της Βοστόνης, του Χάρβαρντ, της Πενσυλβάνια, του Κέιμπριτζ και του Πολυτεχνείου της Κωνσταντινούπολης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν την ιστορία της φυσικής και της χημείας από τις αρχές του 19ου έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Είναι μέλος συντακτικών επιτροπών διαφόρων ξενόγλωσσων περιοδικών ιστορίας των επιστημών, καθώς και του ελληνικού περιοδικού "Νεύσις". Τα κυριότερα βιβλία του είναι το "Methodological Aspects in the Development of Low Temperature Physics 1881-1957: Concepts out of Context(s)" (σε συνεργασία με τον Γιώργο Γκουνταρούλη, το 1990 από τις εκδόσεις Kluwer Academic Publishers), "Fritz London, A Scientific Biography" (το 1996 από το Cambridge University Press), "Το παρελθόν των επιστημών ως ιστορία" (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2004). Είναι πρόεδρος του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Πέτρος Γέμτος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1939. Σπούδασε νομικά, οικονομικά, κοινωνιολογία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Αθηνών και Tubingen της Γερμανίας. Είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τ. Πρύτανης. Είναι διδάκτωρ της Νομικής και της Οικονομικής του Πανεπιστημίου Tubingen, υφηγητής της επιστημολογίας της Οικονομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τακτικός καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας και ιστορίας των κοινωνικών επιστημών του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας. Υπήρξε Πρόεδρος και ενεργό μέλος πολλών εθνικών και διεθνών εκπαιδευτικών και ερευνητικών οργανισμών και επιτροπών. Είναι συγγραφέας 13 βιβλίων και 200 περίπου άρθρων σε συλλογικούς τόμους και έγκυρα επιστημονικά περιοδικά, που καλύπτουν τους τομείς του Δικαίου, της Οικονομικής, της φιλοσοφίας και μεθοδολογίας των κοινωνικών επιστημών, των διεθνών σχέσεων, της θεωρίας των θεσμών. Ιδιαίτερο βάρος έχει στο έργο του η μελέτη της διεπιστημονικής συνεργασίας Οικονομικής και Νομικής που οδήγησε στην πρώτη εμφάνιση της Οικονομικής Ανάλυσης του Δικαίου στη χώρα μας.

Ο Γιώργος Γραμματικάκης γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1939. Διέγραψε στη συνέχεια έναν μεγάλο κύκλο σπουδών και επιστημονικής έρευνας, για να επιστρέψει το 1982 στα πάτρια εδάφη ως καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ενδιάμεσοι σταθμοί ήταν το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Imperial College του Λονδίνου, ο "Δημόκριτος" και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN) στη Γενεύη. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από τη δομή της ύλης και την κοσμολογία, ενώ ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Harvard ασχολήθηκε επίσης με την ιστορία της επιστήμης. Συμμετείχε από την αρχή στο πείραμα "Νέστωρ", που προσπαθεί να ανιχνεύσει τα φαντασματικά νετρίνα στα θαλάσσια βάθη της Πύλου. Εξελέγη δύο φορές (1990-1996) Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ για μια τετραετία διετέλεσε Πρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου. Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της ΕΡΤ, και έχει συμμετάσχει σε επιτροπές εμπειρογνωμόνων για τις προοπτικές της παιδείας και της έρευνας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπήρξε επίσης Προέδρος του Μουσείου "Νίκος Καζαντζάκης" στην Κρήτη, ενώ πρόσφατα ορίσθηκε Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ της Λυρικής Σκηνής. Έχει συγγράψει τα βιβλία: "Η κόμη της Βερενίκης" - στο οποίο και βασίσθηκε η τηλεοπτική σειρά "Αναζητώντας την Βερενίκη" στην ΕΤ1, "Κοσμογραφήματα" και "Η αυτοβιογραφία του φωτός", "Συνομιλίες με το φως", "Ένας αστρολάβος του ουρανού και της ζωής", ενώ άρθρα του έχουν δημοσιευθεί παλαιότερα στην εφημερίδα "Το Βήμα" και στη συνέχεια στην "Ελευθεροτυπία". Σήμερα είναι συνεργάτης του διαδικτυακού Protagon. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται ιδιαίτερα με τη σύνδεση της Επιστήμης με τη Μουσική. Οι σχετικές εκδηλώσεις, με τη συνεργασία κορυφαίων μουσικών, έχουν παρουσιασθεί σε πολλά μέρη της Ελλάδος, αλλά και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Έχει τιμηθεί με ποικίλες διακρίσεις, και πρόσφατα από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών για τη συμβολή του στην Παιδεία και την Επιστήμη.

Ο Σταύρος Α. Ζένιος είναι καθηγητής της Διοικητικής Επιστήμης και Χρηματοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και Senior Fellow στη Σχολή Διοίκησης The Wharton School του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας, ΗΠΑ. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, ηλεκτρολογία-μηχανική στο Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Princeton, ΗΠΑ. Η διδακτορική του διατριβή έτυχε Τιμητικής Διάκρισης από την Επιστημονική Εταιρία Επιχειρησιακής Έρευνας. Διετέλεσε επίκουρος καθηγητής, αναπληρωτής καθηγητής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας. Έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής σε Πανεπιστήμια όπως το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), της Βιέννης, της Χάϊφα και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2000 επελέγη ως Marie Curie Fellow της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και διετέλεσε υπότροφος του Εθνικού Ιδρύματος Έρευνας της Ιταλίας στα Πανεπιστήμια Μιλάνου και Βενετίας. Υπηρέτησε ως Διευθυντής της Ερευνητικής Μονάδας Τραπεζικών και Χρηματοοικονομικών Μελετών του Πανεπιστημίου, η οποία έχει επιλεγεί ως Ευρωπαϊκό Κέντρο Αριστείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Έχει δημοσιεύσει πέραν των 150 επιστημονικών άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Μελέτες του έχουν αναδημοσιευθεί σε βιβλία, επιστημονικά εγχειρίδια και εγκυκλοπαίδειες, και το 2005 μεταφράστηκε στα Κινέζικα βιβλίο του για την διαχείριση χρηματοοικονομικών οργανισμών. Μελέτες του βραβεύτηκαν σε παγκόσμιο διαγωνισμό Παράλληλων Υπολογιστικών Συστημάτων το 1988 και στο διεθνές Συνέδριο του Decision Sciences Institute το 1999. Το 2006 βραβεύθηκε με το Βραβείο Ερευνητικής Αριστείας της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συνδέσμων Επιχειρησιακής Έρευνας (EURO). Επιμελήθηκε την έκδοση δεκαέξι τόμων επιστημονικών περιοδικών ή συλλογικών έργων και είναι μέλος των Εκδοτικών Επιτροπών επτά επιστημονικών περιοδικών. Δύο από τα βιβλία του που αφορούν την διαχείριση χρηματοοικονομικών οργανισμών εκδόθηκαν από το "Cambridge University Press", ενώ το βιβλίο του "Parallel Optimization: Theory, Algorithms and Applications", Oxford University Press, βραβεύτηκε από την Εταιρία Επιχειρησιακής Έρευνας το 1999. Μεθοδολογίες προγραμματισμού που έχει αναπτύξει χρησιμοποιούνται σήμερα από Κρατικές Υπηρεσίες, Τράπεζες και Ασφαλιστικές Εταιρίες σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις ΗΠΑ. Του έχουν απονεμηθεί δύο διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Έχει εργασθεί ως σύμβουλος οργανισμών όπως η Διεθνής Τράπεζα και ο Ομοσπονδιακός Οργανισμός Χρηματοδότησης Οικιστικών Δανείων. Με την σύζυγο του Νίνα ανέβηκαν στο Κιλιμάντζαρο φθάνοντας στην κορυφή Uhuru στις 8.20 πμ.

Ο Γιάννης Καλογήρου είναι αν. καθηγητής τεχνολογικής οικονομικής & βιομηχανικής στρατηγικής του Ε.Μ.Π.

Ο Ανδρέας Καραμάνος είναι αριστούχος της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών και Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Reading. Είναι από το 1981 καθηγητής της Γεωργίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο εξελέγη Αντιπρύτανης (1991-1997) και Πρύτανης (2000-2004). Ανέλαβε το αξίωμα του Γεν. Γραμματέα στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά την κρίσιμη περίοδο των θεσμικών αλλαγών (2004-2007). Διατέλεσε επίσης Πρόεδρος της Συνόδου των Πρυτάνεων των Ελληνικών Πανεπιστημίων (2003), τακτικό μέλος του Ανωτάτου Πειθαρχικού Συμβουλίου των μελών ΔΕΠ (2003-2004), εκπρόσωπος της Συνόδου των Πρυτάνεων στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (2003-2004) και μέλος του Δ.Σ. του ΔΙΚΑΤΣΑ (1997-2000). Έχει εκλεγεί δύο φορές (2005 και 2008) ομόφωνα από εκπροσώπους 56 χωρών Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της Εκπαίδευσης για Αειφόρο Ανάπτυξη της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη του Ο.Η.Ε. Έχει εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε Συμβούλια Υπουργών Παιδείας της Ε.Ε., σε συναντήσεις του Ο.Ο.Σ.Α. και στη Γενική Συνέλευση της UNESCO (2005). Έχει συγγράψει 7 βιβλία και πολλά άρθρα και μονογραφίες σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά Ακαδημιών, κεφάλαια σε ξένα συλλογικά έργα και εγκυκλοπαίδειες. Επιμελήθηκε την έκδοση πρακτικών συνεδρίων, προήδρευσε σε διεθνή συνέδρια και το έργο του έχει αναγνωρισθεί διεθνώς. Έχει προταθεί από την Ακαδημία Αθηνών ως υποψήφιος της Ελλάδος για το Διεθνές Βραβείο Βertebo της Σουηδικής Ακαδημίας (1999), μια μονογραφία του έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών και τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" για την προσφορά του στην ελληνική παιδεία.

Ο Σωκράτης Κ. Κάτσικας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Καθηγητής του Τμήματος Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων και Διευθυντής του Εργαστηρίου Ασφάλειας Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 'Ελαβε Δίπλωμα Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο Πατρών, Master of Science in Electrical & Computer Engineering από το University of Massachusetts at Amherst, ΗΠΑ και Διδακτορικό Δίπλωμα Μηχανικού ΗΝ & Πληροφορικής από το Πανεπιστήμιο Πατρών. Εργάστηκε ως διδάσκων και ερευνητής στο University of Massachusetts at Amherst, στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών, στο University of La Verne (Athens Campus), στο ΤΕΙ Αθήνας και στο ΤΕΙ Πάτρας. Από το 1990 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, όπου σήμερα είναι εκλεγμένος Πρύτανης (έναρξη θητείας Σεπτέμβριος 2003), ενώ διετέλεσε Αντιπρύτανης Οικονομικού Προγραμματισμού και Ανάπτυξης (1997-2003). 'Εχει συμμετάσχει σε περισσότερα από πενήντα Ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα Έρευνας και Ανάπτυξης, ως ερευνητής, ως επιστημονικός διευθυντής και ως διευθυντής προγράμματος στη γνωστική περιοχή της ασφάλειας πληροφοριακών και επικοινωνιακών συστημάτων. Είναι συγγραφέας περισσότερων από εκατόν τριάντα τεχνικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, βιβλία και πρακτικά συνεδρίων στους τομείς ενδιαφέροντός του. Διετέλεσε Πρόεδρος του Working Group 11.4 on Network Security της IFIP, Πρόεδρος της Ομάδας Ειδικού Ενδιαφέροντος για την Ασφάλεια των Πληροφοριών της ΕΠΥ, Γραμματέας της Ομάδας Ειδικού Ενδιαφέροντος για την Αξιοπιστία και την Ποιότητα του Λογισμικού της ΕΠΥ, είναι μέλος του Special Interest Group on Information Security της CEPIS, μέλος του Working Group 4 οn Information Security and Privacy της Intemational Medicallnformatics Association και μέλος του Working Group 3 οn Information Security and Privacy της Τεχνικής Επιτροπής 251 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Προτυποποίησης (CEN). Είναι, επίσης, μέλος του IΕΕΕ, της ACM, της ΕΠΥ (Μέλος του Δ.Σ. 1994-1997, Αντιπρόεδρος 1996-1997), του Τ.Ε.Ε. και του Π.Σ.Δ.Μ-Η. Συμμετέχει σε πολλές συμβουλευτικές επιτροπές Υπουργείων και προεδρεύει της Επιτροπής Στρατηγικού Σχεδιασμού για την Πληροφορική του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Ο Ξενοφών Ι. Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Μόναχο. Καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διδάσκει Συνταγματικό Δίκαιο και Θεσμούς Κοινωνικής Προστασίας. Από το 1995 Επιστημονικός Διευθυντής και από το 2006 Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Έχει δημοσιεύσει 20 βιβλία και 75 μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά, ενώ είχε την επιστημονική (συν)επιμέλεια 10 συλλογικών τόμων. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Εμπειρογνώμονας σε προγράμματα μεταφοράς θεσμικής τεχνογνωσίας σε 15 αναπτυσσόμενες χώρες. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο.

Ο Βασίλης Κουλαϊδής είναι καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και συντονιστής θεματικής ενότητας στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας. Έχει συγγράψει σειρά βιβλίων στην ελληνική και άρθρα σε ελληνικά και διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά. Διευθύνει ερευνητικά προγράμματα που αφορούν τη σχέση "επιστήμης - κοινωνίας - επικοινωνίας".

Ο Σήφης Μπουζάκης είναι καθηγητής Ιστορίας Εκπαίδευσης και Συγκριτικής Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και μονογραφίες. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών, Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του ιδίου Πανεπιστημίου, Διευθυντής του ΠΕΚ Πατρών και μέλος του ΔΣ του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας.

Ο Θεοδόσιος Παλάσκας είναι καθηγητής του Τμήματος Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Διευθυντής Έρευνας στο Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ). Έχει διατελέσει Fellow στο St. Peter College, Institute of Economics and Statistics and International Center του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και από το 1996 του Harriss & Manchester College. Έχει εργαστεί ως σύμβουλος στη World Bank, στο UNCTΑD του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, USAID, στην Ευρωπαϊκή Ένωση κ.ά. Το πεδίο των ερευνητικών του ενδιαφερόντων περιλαμβάνει οικονομικά της ανάπτυξης, οικονομική ανάλυση και εφαρμοσμένη οικονομετρία.

Ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος είναι ιστορικός, ομότιμος διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΙΝΕ/ΕΙΕ).

Ο Γιάννης Απ. Πανούσης είναι καθηγητής εγκληματολογίας στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διατελέσει διευθυντής του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Θράκης (1985-1997), Πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (1994-1997) και Γ. Γ. Απόδημου Ελληνισμού, και έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό ενώ αρθρογραφεί συχνά στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και συμμετείχε στη Διοικούσα Επιτροπή του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι πρόεδρος του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακών από την ίδρυσή του (1996) και πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων. Είναι ο ιδρυτής του περιοδικού "Χρονικά" του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών του Δ.Π.Θ. και ιδρυτής και διευθυντής της σειράς "Εγκληματο-λογικά".

Ο Νίκος Παπαδάκης είναι επίκουρος καθηγητής εκπαιδευτικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Έχει επίσης υπηρετήσει στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ενώ συνεργάζεται διδακτικά κι ερευνητικά με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (πρόγραμμα Ακαδημαϊκής Εξομοίωσης Εκπαιδευτικών), το Center for Research on Lifelong Learning (CRLL) του University of Stirling και το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Mons (FUCAM). Εργάζεται επίσης ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε ξένα και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Ο Μιχάλης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1936 στη Δράμα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Θεσσαλονίκη, δούλεψε επί μία δεκαετία ως ελεύθερος επαγγελματίας στη Δυτική Μακεδονία και εκπόνησε στη συνέχεια το διδακτορικό του στο Άαχεν της Γερμανίας. Μετά τη μεταπολίτευση επέστρεψε στην Ελλάδα όπου εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Α.Π.Θ. Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής για δύο τριετίες από το 1988 ως το 1994 και Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου από το 1994 ως το 1997. Το 1997 εξελέγη Πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, αξίωμα στο οποίο επανεξελέγη το 2000 για μία ακόμη τριετία. Για το έργο του έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, από το Πανεπιστήμιο του Καρόλου της Πράγας "για την καλλιέργεια των γραμμάτων και του ανθρωπισμού σε παγκόσμια κλίμακα", από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με το "οφίκιο του Άρχοντος-Αρχιτέκτονος", από την Ιερά Μονή Ξενοφώντος του Αγίου Όρους με τον "Χρυσόν Σταυρόν του Αγίου Γεωργίου", από το Ροταριανό Όμιλο Θεσσαλονίκης ως επίτιμο μέλος του. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας του έχει απονείμει τον "μέγα σταυρό αξίας" του Τάγματος Αξίας, σε αναγνώριση των διακεκριμένων υπηρεσιών που πρόσφερε στις ελληνογερμανικές σχέσεις. Το 2000 εκδόθηκε το βιβλίο του "Μετά το αμφιθέατρο" με απόψεις του για θέματα παιδείας και ζητήματα επικαιρότητας. Αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο και σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Από το Μάρτιο του 2004 είναι Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Είναι παντρεμένος από το 1964 με τη Βιολέττα και έχουν δύο παιδιά.

Γεννημένος στην Ιεράπετρα της Κρήτης, ο Γιάννης Πυργιωτάκης ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά, που τράφηκε με τα βιώματα της πολυτάραχης και ποικιλότροπα στερημένης αυτής της περιόδου. Είναι καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και διετέλεσε Αντιπρύτανης του ίδιου Πανεπιστημίου για δύο τριετίες. Στο πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται δέκα βιβλία και περί τις πενήντα αυτοτελείς μελέτες και μονογραφίες. Με πρόσκληση του Υπουργού Παιδείας του Γερμανικού κρατιδίου της Έσσης δίδαξε ως επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης και είναι τακτικός επιστημονικός συνεργάτης και μέλος της κεντρικής ερευνητικής ομάδας του Γερμανικού Ινστιτούτου για διεθνή Παιδαγωγική Έρευνα. Έχει προσκληθεί και έχει δώσει πολλές διαλέξεις σε διάφορα Πανεπιστήμια στη Γερμανία, την Αγγλία και την Ελβετία. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια, είναι μέλος αρκετών διεθνών επιστημονικών εταιρειών και έχει διατελέσει πρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος.

Ο Κωνσταντίνος Σταμάτης είναι καθηγητής στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών, Τμήμα Νομικής, Τομέας Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Μεθοδολογίας του Δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο Κώστας Μ. Σοφούλης γεννήθηκε στη Σάμο το 1937 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, περνά τον περισσότερο καιρό του στη Μυτιλήνη, που συνηθίζει να ονομάζει θετή πατρίδα του, αλλά ονειρεύεται να γυρίσει πίσω στη Σάμο, όπου επί του παρόντος περνάει αρκετές δημιουργικές μέρες το χρόνο. Στα μαθηματικά και φοιτητικά του χρόνια υπήρξε δραστήριο στέλεχος του αριστερού νεολαιίστικου κινήματος, και στη διάρκεια της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, κατέληξε στη φυλακή ύστερα από καταδίκη του Έκτακτου Στρατοδικείου ως ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής ?μυνας. Για πολλά χρόνια εργάστηκε ως οικονομικός συντάκτης στον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Βήμα και τα Νέα. Αφιέρωσε σημαντικό χρόνο στη μετάφραση επιστημονικών οικονομικών εγχειριδίων που αποτέλεσαν το θεμέλιο της Νεοθετικής οικονομικής σκέψης στη χώρα μας και συνέβαλε με πρωτότυπες επιστημονικές εργασίες του προς την ίδια κατεύθυνση. Μετά τη δικτατορία βρέθηκε φιλοξενούμενος επιστημονικός ερευνητής στην Οικονομική Σχολή της Στοκχόλμης και στη συνέχεια δίδαξε ως καθηγητής της έδρας George Miller στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις. Διετέλεσε Υποδιοικητής της Κτηματικής Τράπεζας και στη συνέχεια Διοικητής της ΕΤΒΑ, αφού προηγουμένως είχε περάσει για αρκετό διάστημα από τη Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας και Στέγασης (ΔΕΠΟΣ) ως βοηθός Γενικός Διευθυντής. Το 1984 ανέλαβε Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επί πέντε χρόνια ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με την οργάνωσή του. Διετέλεσε Βουλευτής του Νομού Σάμου κατά την τριετία 1993-96.

Ο Μ. Ι. Τσινισιζέλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ελλάδα και στο Ηνωμένο Βασίλειο και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Manchester το 1985. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Φιλοσοφίας του Δικαίου και Κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια Heidelberg, Μονάχου, Παρισιού και Yale. To 1974 ανακηρύσσεται Διδάκτορας Γραμμάτων και Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Παρισίων. Από το 1961 έως το 1998 ασκεί δικηγορία στην Αθήνα. Απασχολήθηκε ως ερευνητής στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών Αθηνών (1963-1967) και στο γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (1968). Κατά τα έτη 1968-1985 υπήρξε καθηγητής κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων και από το 1985 και έκτοτε είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα από το 1981 έως το 1989 άσκησε καθήκοντα επιστημονικού Διευθυντή στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Το 1993 ορίζεται Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΕΚΚΕ, θέση που διατηρεί έως το 1995. Έχει επίσης διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Κοινωνιολόγων, Μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, επισκέπτης Καθηγητής στα Πανεπιστήμια Παρισίων, Princeton, Nέας Υόρκης, της Πόλεως του Μεξικού, καθώς και στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη Κορυφής του Ο.Η.Ε. για την Κοινωνική Ανάπτυξη (1994-1996) και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού. Είναι σήμερα Πρόεδρος του Δ.Σ. του εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, μέλος του Δ.Σ. της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και μέλος του ερευνητικού συμβουλίου του Ολυμπιακού Μουσείου της Λωζάννης. Έχει στο ενεργητικό του πολλές δημοσιεύσεις και βιβλία, μεταξύ των οποίων : "Τhe Greek Tragedy", 1968, "Eξάρτηση και αναπαραγωγή. Ο κοινωνικός ρόλος των εκπαιδευτικών μηχανισμών στην Ελλάδα", 1976, "Κράτος και κοινωνική ανάπτυξη. Η συγκρότηση του δημόσιου χώρου στην Ελλάδα", 1980, "Κράτος, εργασία, κοινωνία στη μεταπολεμική Ελλάδα", 1985, "Είδωλα Πολιτισμού. Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα στη σύγχρονη Πολιτεία", 1991, "Ταξίδι στο Λόγο και στην Ιστορία", 1996, "Περιπέτειες Σημασιών. Η εξουσία ως "λαός" και ως "έθνος", 1999, "Πόλεμος, μνήμη και τέχνη", 2000, "Η Πολιτική σήμερα. Ο Νίκος Πουλαντζάς και η επικαιρότητα του έργου του", 2001, "Ανα-γνώσεις", 2002. Aπό το 2000 είναι τακτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής. Μιλά αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και έχει γνώσεις ιταλικών και ισπανικών.

Ο Γιώργος Ψαχαρόπουλος είναι βουλευτής Επικρατείας. Έχει διδάξει σε πανεπιστήμια της Αγγλίας, Αμερικής και Ελλάδας. Ως σύμβουλος διεθνών οργανισμών και κυβερνήσεων, έχει συμβάλει σε πολλές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις ανά τον κόσμο. Δεκάδες από τα έργα του έχουν δημοσιευτεί σε ξένες γλώσσες, από Ρωσικά και Τουρκικά, μέχρι Αραβικά και Κινεζικά.

Ο Ξενοφών Ι. Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Μόναχο. Καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διδάσκει Συνταγματικό Δίκαιο και Θεσμούς Κοινωνικής Προστασίας. Από το 1995 Επιστημονικός Διευθυντής και από το 2006 Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Έχει δημοσιεύσει 20 βιβλία και 75 μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά, ενώ είχε την επιστημονική (συν)επιμέλεια 10 συλλογικών τόμων. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Εμπειρογνώμονας σε προγράμματα μεταφοράς θεσμικής τεχνογνωσίας σε 15 αναπτυσσόμενες χώρες. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο.

Ο Γιάννης Απ. Πανούσης είναι καθηγητής εγκληματολογίας στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διατελέσει διευθυντής του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Θράκης (1985-1997), Πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (1994-1997) και Γ. Γ. Απόδημου Ελληνισμού, και έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό ενώ αρθρογραφεί συχνά στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και συμμετείχε στη Διοικούσα Επιτροπή του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι πρόεδρος του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακών από την ίδρυσή του (1996) και πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων. Είναι ο ιδρυτής του περιοδικού "Χρονικά" του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών του Δ.Π.Θ. και ιδρυτής και διευθυντής της σειράς "Εγκληματο-λογικά".