Η Τερέζα Πεντζοπούλου - Βαλαλά είναι Καθηγήτρια Φιλοσοφίας στην Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου εδίδαξε φιλοσοφία από το 1973 έως το 2001. Το 1995 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (1989 -1991), Γενική Γραμματέας της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, όπου είναι σήμερα Αντιπρόεδρος. Είναι Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής (ΕΕΑ) και αντιπρόσωπος της Εταιρείας στη Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Εταιρείας Αισθητικής. Εξελέγη Γενική Γραμματέας του Συνδέσμου Εταιρειών Διαβαλκανικής Συνεργασίας Γυναικών, και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Θεσσαλονίκης. Το 1995 έλαβε για την όλη επιστημονική και κοινωνική δράση της το βραβείο "Γυναίκα της Μακεδονίας" από τους Σοροπτιμιστικούς Ομίλους Θεσσαλονίκης. Η Γαλλική Κυβέρνηση της απένειμε το παράσημο Chevalier de l’Ordre National du Merite, για την προώθηση των πολιτισμικών και επιστημονικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Γαλλίας. Δίδαξε Φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια του Στρασβούργου, της Dijon και του Montpellier. Έχει μεγάλο συγγραφικό έργο. Μελέτες της έχουν δημοσιευθεί στα Kant-Studien, Fichte Studien, Etudes Philosophiques, Phaenomenologica Analecta, Φιλοσοφία, κ.ά. Έχει κάνει μουσικές σπουδές στο Εθνικό Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη στην Αθήνα και στην Μουσική Ακαδημία του Μονάχου. Δίπλωμα πιάνου (σολίστ) (Α’ βραβείο εξαιρετικής επιδόσεως, Αθήνα 1956) Είναι σύζυγος του Ομοτίμου Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Δημητρίου Βαλαλά και μητέρα δύο παιδιών.

Ο Θάνος Διδασκάλου είναι ψυχίατρος, διδάκτωρ ψυχιατρικής και διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Γιαννιτσών. Έχει δημοσιεύσει μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά, έχει επιμεληθεί επιστημονικά συγγράμματα και είναι επισκέπτης ερευνητής στο πανεπιστήμιο Galway της Ιρλανδίας.

Ο Γιώργος Βασιλάκος είναι ψυχίατρος. Έχει, μεταξύ άλλων, μεταφράσει και επιμεληθεί εργασίες των R. May και Fr. Kafka και έχει δημοσιεύσει (με τους L. Binswanger και L.A. Sass) τις "Παθογραφίες", εκδ. Θεραπευτήριο Ν. Σπινάρη Α.Ε., Κοζάνη/Εντροπία, Αθήνα, 2001 και τους "Υπαίθριους στοχασμούς και φαινόμενα" εκδ. Θεραπευτήριο Ν. Σπινάρη Α.Ε., Κοζάνη/Εντροπία, Αθήνα, 2002. Εκ των ιδρυτικών μελών της Ελληνικής Εταιρείας Φαινομενολογικής-Υπαρξιακής Ανάλυσης και Ψυχοθεραπείας (Hellenic Society of Daseinsanalysis) (2004) και πρόεδρός της τη διετία 2009-2011. Από το 2010, μέλος της διοικούσας επιτροπής της διεθνούς ομοσπονδίας Daseinsanalysis (International Federation of Daseinsanalysis- IFDA).

Ο Πέτρος Χαρτοκόλλης γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, μεταναστεύοντας μετά τον πόλεμο στην Αμερική. Σπούδασε ιατρική, κλινική ψυχολογία, ψυχιατρική και ψυχανάλυση. Διετέλεσε διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής Μένινγκερ, και, με τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα, ανέλαβε την έδρα της Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, όπου εξακολουθεί να διδάσκει ως ομότιμος καθηγητής. Είναι ενεργό μέλος της Αμερικανικής Ψυχιατρικής, της Αμερικανικής Ψυχαναλυτικής, της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής και της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, της οποίας υπήρξε συνιδρυτής και πρόεδρος επί δεκαπέντε χρόνια. Έχει δημοσιεύσει ψυχιατρικά και ψυχαναλυτικά άρθρα, κεφάλαια επιστημονικών βιβλίων και έντεκα βιβλία, ψυχιατρικά, φιλολογικά και λογοτεχνικά.

Ο Θάνος Παπαγεωργίου είναι ψυχίατρος-ψυχαναλυτής, ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Φαινομενολογικής-Υπαρξιακής Ανάλυσης και Ψυχοθεραπείας.

Ο Κώστας Γεμενετζής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε ιατρική στη Θεσσαλονίκη, ψυχολογία και φιλοσοφία στο Tubingen και στη Ζυρίχη και εκπαιδεύτηκε στην ψυχιατρική και στην ψυχανάλυση ("Daseinanalyse") στη Ζυρίχη. Ασκεί και διδάσκει ψυχανάλυση στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη με παράλληλη εκπαιδευτική και συγγραφική δραστηριότητα. Είναι ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαινομενολογικής Υπαρξιακής Ανάλυσης και Ψυχοθεραπείας.

Ο Μάριος Περικλέους Μπέγζος γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε την εγκύκλια μόρφωσή του (1963 - 1969). Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Αθηνών (1969 -1973), Γενεύης (1973 - 1974) και Τυβίγκης (1979 - 1981) με υποτροφίες του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (W.C.C.), της Γερμανικής Κρατικής Υπηρεσίας Μορφωτικών Ανταλλαγών (DAAD) και του Ερευνητικού Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Από το 1975 εργάζεται στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως επιστημονικός βοηθός του Νίκου Νησιώτη τον οποίο διαδέχθηκε μετέπειτα. Αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1985 με διατριβή για τη φιλοσοφία της θρησκείας του φυσικού Βέρνερ Χάιζενμπεργκ. Από το 1986 διδάσκει φιλοσοφία της θρησκείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα δίνει μαθήματα φιλοσοφίας της θρησκείας στο Πανεπιστήμιο του Μαρβούργου της Γερμανίας (Marburg an der Lahn) κάθε εαρινό εξάμηνο (1991 - 1994) και διδάσκει θρησκειολογικά μαθήματα (φαινομενολογία της θρησκείας, ψυχολογία της θρησκείας) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει αυτοτελή βιβλία και περί τα εκατόν πενήντα άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πανεπιστημιακές επετηρίδες και αφιερωματικούς τόμους. Είναι τακτικός συνεργάτης επιστημονικών λεξικών και εγκυκλοπαιδειών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Παιδαγωγική και Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια, Φιλοσοφικό και Κοινωνιολογικό Λεξικό, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια της Εκδοτικής Αθηνών, Theologenlexikon κ.ά.) καθώς επίσης είναι μέλος επιστημονικών εταιρειών (Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία, Φιλολογικός Σύλλογος "Παρνασσός" κ.ά.). Το δοκιμιακό του έργο έτυχε διακρίσεων (Βραβείο Π. Φωτέα, 1999, Βραβείο Ελληνικού Κέντρου P.E.N. Club, 2007). Mελετήματά του έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες (αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική, ουγγρική, κινεζική) και έχει εκπονήσει δοκίμια σε αγγλική και γερμανική γλώσσα. Είναι έγγαμος (1979) και πατέρας ενός γιού (1983).

Ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Λουδοβίκος γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε ψυχολογία, παιδαγωγική, θεολογία και φιλοσοφία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Παρίσι (Σορβόννη (Paris 4) και Institut Catholique de Paris) και το Cambridge. Είναι διδάκτορας Θεολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1990). Εργάστηκε στο Ερευνητικό Κέντρο για τον Αρχέγονο Χριστιανισμό Tyndale House του Cambridge και δίδαξε ή έδωσε σεμινάρια στο Κέντρο Προχωρημένων Θεολογικών και Θρησκευτικών Σπουδών (C.A.R.T.S.) της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Cammbridge, στο Πανεπιστήμιο του Durham, δίνοντας επίσης διαλέξεις και σε άλλα Παν/μια ή Ερευνητικά Κέντρα. Σήμερα είναι καθηγητής της Δογματικής και της Φιλοσοφίας στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Σχολή Θεσσαλονίκης, επιστημονικός συνεργάτης-συγγραφέας στο μεταπτυχιακό Θεολογικό πρόγραμμα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και part-time λέκτορας στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Cambridge. Έργα του σε μορφή βιβλίου: Η Ευχαριστιακή Οντολογία (Δόμος, Αθήνα 1992), Η κλειστή πνευματικότητα και το νόημα του εαυτού (Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1999).

Ο Γιώργος Βασιλάκος είναι ψυχίατρος. Έχει, μεταξύ άλλων, μεταφράσει και επιμεληθεί εργασίες των R. May και Fr. Kafka και έχει δημοσιεύσει (με τους L. Binswanger και L.A. Sass) τις "Παθογραφίες", εκδ. Θεραπευτήριο Ν. Σπινάρη Α.Ε., Κοζάνη/Εντροπία, Αθήνα, 2001 και τους "Υπαίθριους στοχασμούς και φαινόμενα" εκδ. Θεραπευτήριο Ν. Σπινάρη Α.Ε., Κοζάνη/Εντροπία, Αθήνα, 2002. Εκ των ιδρυτικών μελών της Ελληνικής Εταιρείας Φαινομενολογικής-Υπαρξιακής Ανάλυσης και Ψυχοθεραπείας (Hellenic Society of Daseinsanalysis) (2004) και πρόεδρός της τη διετία 2009-2011. Από το 2010, μέλος της διοικούσας επιτροπής της διεθνούς ομοσπονδίας Daseinsanalysis (International Federation of Daseinsanalysis- IFDA).