Ο Γιάννης Δαλιανίδης είναι ο πλέον εμπορικός σκηνοθέτης του ελληνικού κινηματογράφου. Ξεκίνησε ως χορευτής, χορογράφος και ηθοποιός στο μουσικό θέατρο. Το 1949 εμφανίστηκε ως ηθοποιός στην ταινία "Δυο κόσμοι". Από το 1958 άρχισε να γράφει σενάρια. Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο έγινε την επόμενη χρονιά και καθιερώθηκε αμέσως. Συνέχισε να γράφει σενάρια αισθηματικών κομεντί, ή να διασκευάζει θεατρικά έργα και να τα σκηνοθετεί σε διάφορες εταιρείες έως το 1961. Είναι η χρονιά που πέρασε το κατώφλι της Φίνος Φιλμ στην οποία δούλεψε κατ’ αποκλειστικότητα, "σφραγίζοντας" σε μεγάλο βαθμό με το προσωπικό του στίγμα το ρεπερτόριο της, έως το 1977 που γυρίστηκε η τελευταία ταινία της εταιρείας ("Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται"). Ειδικεύτηκε στο ελληνικό μιούζικαλ και τα κοινωνικά δράματα. Έγραψε επίσης για το θέατρο και την τηλεόραση. Το 2002 το 43ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τον τίμησε για το σύνολο της προσφοράς του στον ελληνικό κινηματογράφο, με ένα αφιέρωμα στο έργο του.

Ο Θανάσης Νιάρχος γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Γαλλική Φιλολογία. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Ποίηση: "Εικοσιτέσσερα νυχτερινά τραγούδια" (1970) και "Έρως έρωτας" (1979). Δοκίμια: "Η ανθρώπινη ανησυχία" (1973), "Κατά μέτωπο" (1980), "Ο αόρατος χρόνος" (1988), "Ημερολόγιο μιας διαμαρτυρίας" (1999), "Ο έρωτας για τους άλλους" (1999), "Καθάπερ φερομένης βιαίας πνοής" (1999), "Για τον Άγγελο Τερζάκη" (2002). Συνομιλίες με εκπροσώπους των ελληνικών γραμμάτων με τους τίτλους "Πραγματογνωμοσύνη της εποχής" (1976) και "Τα παιδικά μου χρόνια" (2003). Από το 1981 εκδίδει μαζί με τον Αντώνη Φωστιέρη το λογοτεχνικό περιοδικό "Η λέξη". Έχει την επιμέλεια της σειράς "Σκέψη, Χρόνος και Δημιουργοί" των εκδόσεων Καστανιώτη, στην οποία φιλοξενούνται κείμενα σημαντικών δημιουργών του νεοελληνικού πολιτισμού. Έχει μεταφράσει βιβλία των Κάφκα, Μίλερ, Λούθερ Κινγκ, Κοκτώ, κ.ά. Είναι επίσης συνεργάτης της εφημερίδας "Τα Νέα".