Ο James W. Dearing είναι αναπληρωτής καθηγητής Επικοινωνίας στο Michigan State University και διευθυντής του Health and Risk Communication Center. Διδάσκει μαθήματα σχετικά με μοντέλα κοινωνικής μεταβολής, ερευνητικό σχεδιασμό, αξιολόγηση προγραμμάτων, θεωρία της μαζικής επικοινωνίας και τεχνολογία της πληροφορίας σε οργανισμούς. Διετέλεσε ερευνητικός υπεύθυνος σε έρευνες που χρηματοδοτήθηκαν από το U.S. National Science Foundation, την U.S. Environmental Protection Agency και την Agency for Health Care Policy and Research. Το 1994 ήταν επισκέπτης επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Michigan και τιμήθηκε από την U.S. Knowledge Utilization Society με το βραβείο Thomas J. Kiresuk για Διάκριση στην Επιστημονική Έρευνα. Έχει συγγράψει τέσσερα βιβλία, μεταξύ των οποίων και το "Growing a Japanese City: Communication in Scientific Research" (1995).

O Everett M. Rogers ήταν καθηγητής και κατά το διάστημα 1993-1997 πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και Δημοσιογραφίας στο University of New Mexico οπότε και διεύθυνε το διδακτορικό πρόγραμμα σπουδών για την διαπολιτισμική επικοινωνία. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια Iowa, Ohio, Michigan, Stanford και Southern California. O Rogers είναι γνωστός για το βιβλίο του "Diffusion of innovations", που έχει πραγματοποιήσει πέντε εκδόσεις. Δίδαξε και διεύθυνε έρευνες στη Γερμανία, το Εκουαντόρ, Γαλλία, Σιγκαπούρη, Κολομβία και την Ινδία. Το 1996 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Ludwig-Maximilians University of Munich. Εκτός από τη διάδοση των τεχνολογικών καινοτομιών, ζήτημα με το οποίο το όνομά του είναι συνυφασμένο, και την ιστορία των επικοινωνιακών σπουδών, ο Rogers μελέτησε τον ορισμό της θεματολογίας για το AIDS στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες, καθώς και για άλλα θέματα, όπως ο αλκοολισμός και η πολιτική υγείας.

Ο Νίκος Δεμερτζής είναι καθηγητής Πολιτικής Επικοινωνίας και Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚΕ. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου (1980) και διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Lund, Σουηδίας (1986). Από το 2004 έως το 2010 υπήρξε μέλος της διοικούσας επιτροπής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεμεσός), ιδρυτής και συντονιστής-πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και Σπουδών Διαδικτύου, καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Επικοινωνίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το Μάιο του 2010 έως τον Μάιο του 2013 διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΥ. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: "Cultural Theory and Political Culture. New Directions and Proposals" (στα αγγλικά, Lund, 1985), "Κουλτούρα, νεωτερικότητα, πολιτική κουλτούρα" (1989), "Τοπική δημοσιότητα και επαρχιακός Τύπος στην Ελλάδα" (1996), "Ο λόγος του εθνικισμού: αμφίσημο σημασιολογικό πεδίο και σύγχρονες τάσεις" (1997), "Πολιτική Επικοινωνία: Διακινδύνευση, δημοσιότητα, διαδίκτυο" (2002). Σε συνεργασία με τον Θάνο Λίποβατς έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Δοκίμιο για την ιδεολογία: Ένας διάλογος της κοινωνικής θεωρίας για την ψυχανάλυση" (1994) και "Φθόνος και μνησικακία: Τα πάθη της ψυχής και η κλειστή κοινωνία" (2006). Με τον Αντώνη Αρμενάκη το βιβλίο "Το Κοινοβούλιο στον Τύπο και την τηλεόραση" (1999). Επίσης επιμελήθηκε τους συλλογικούς τόμους "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" (1994), "Περιφερειακά ΜΜΕ στην Ευρώπη" (με τον Αντώνη Σκαμνάκη, 2η έκδοση 2000), "Εμφύλιος: Πολιτισμικό Τραύμα" (με την Ελένη Πασχαλούδη και τον Γιώργο Αντωνίου, 2013). 'Εχει λάβει μέρος, με κείμενα και ανακοινώσεις του, σε συνέδρια και συλλογικές εκδόσεις. Τα τρέχοντα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της πολιτικής κοινωνιολογίας, της πολιτικής επικοινωνίας και της κοινωνιολογίας των συγκινήσεων.