*Αποστολή σε 2-4 εργάσιμες μέρες
Τιμή Λεμόνι: 9,35 €
Αυτά που είδε ο μπάτλερ
"What the butler saw" (Πρωτότυπος τίτλος στα αγγλικά)
Συγγραφή: · Joe Kingsley Orton
Joe Kingsley Orton
Ο Τζον Κίνγκσλι Όρτον γεννήθηκε στο Λέστερ της Αγγλίας την 1η Ιανουαρίου του 1933. Ενώ σπούδαζε με υποτροφία στη RADA, γνώρισε τον κατά επτά χρόνια μεγαλύτερό του Κένεθ Χάλιγουελ, ηθοποιό και συγγραφέα, ο οποίος θα γινόταν φίλος του, μέντοράς του, εραστής του και, εν τέλει, ο δολοφόνος του. Προκλητικός και ανοιχτά ομοφυλόφιλος σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν έγκλημα, ο "Τζο" Όρτον υπήρξε το ανερχόμενο αστέρι μιας "εναλλακτικής βρετανικής διανόησης". Το πρώτο του θεατρικό έργο, "Τα γούστα του κύριου Σλόαν" ("Entertaining Mr. Sloane", πρώτη παράσταση: 1964), σημείωσε τεράστια επιτυχία, ενώ το "Loot" (πρώτη παράσταση: 1965) κέρδισε το πολυπόθητο βραβείο καλύτερου θεατρικού έργου της εφημερίδας "Evening Standard". Παραμερισμένος από την μεγάλη επιτυχία και διασημότητα του Όρτον, ο Κένεθ Χάλιγουελ τον δολοφόνησε τον Αύγουστο του 1967 και στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Στη σύντομη αλλά παραγωγική καριέρα του, ο Τζο Όρτον κατάφερε να συνδέσει το όνομά του με τον όρο "μαύρη κωμωδία" και να καθιερωθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της φάρσας τον 20ού αιώνα.
Μετάφραση: · Παύλος Μάτεσις
Παύλος Μάτεσις
Ο Παύλος Μάτεσις (1933-2013) γεννήθηκε στο χωριό Δίβρη, στην Πελοπόννησο. Μέχρι τα 19 του έζησε σε πολλές επαρχιακές πόλεις. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή Βαχλιώτη, μουσική και ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά). Εργάστηκε ως τραπεζικός υπάλληλος και εγκατέλειψε τη σταδιοδρομία του για να αφοσιωθεί στο θέατρο και τη λογοτεχνία. Ως ηθοποιός, εμφανίστηκε παίζοντας τον Υιό στη "Φαύστα" του Μποστ και τον Αϊνστάιν στην κωμωδία "Αρσενικό και παλιά δαντέλα" του Κέσελρινγκ. Δίδαξε υποκριτική στη Σχολή Σταυράκου (1963-64). Διετέλεσε βοηθός δραματουργός στο Εθνικό Θέατρο, μεταξύ 1971-1973. Επίσης, έγραψε και σκηνοθέτησε δύο τηλεοπτικές σειρές που παίχτηκαν στην ΥΕΝΕΔ (1974-76) καθώς και κείμενα για Floor Show. Στο χώρο των γραμμάτων εμφανίστηκε με το μονόπρακτο θεατρικό έργο "Ο σταθμός", το 1964, που διακρίθηκε στο διαγωνισμού του θιάσου "Δωδέκατη Αυλαία" και ακολούθησε "Η τελετή", που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου το 1966 και παραστάθηκε από το Θέατρο Νέας Ιωνίας του Γιώργου Μιχαηλίδη την επόμενη χρονιά, και δύο χρόνια αργότερα από το Εθνικό Θέατρο. Στην πρώτη φάση της θεατρικής του δημιουργίας, ο Μάτεσις κινήθηκε στο χώρο της σκληρής απομυθοποίησης του ελληνικού μικροαστισμού και στη συνέχεια -με οριακή δημιουργία το "Φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο"- στράφηκε προς μια γραφή που παραπέμπει στο λεγόμενο θέατρο του παραλόγου με σαφείς αναφορές στο έργο του Σάμουελ Μπέκετ. Με το θεατρικό έργο του "Προς Ελευσίνα", εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του William Faulkner "Καθώς ψυχορραγώ", ο Μάτεσις επιχείρησε μια ανατρεπτική απεικονιση της ζωής από τη σκοπιά του θανάτου, με αναφορές στην ελληνική παράδοση από την αρχαία τραγωδία ως το δημοτικό τραγούδι και τα ελληνικά ήθη και έθιμα, όλα σε μια ανεστραμμένη οπτική. Στην πεζογραφία πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση το 1987 με τη νουβέλα "Αφροδίτη", και έγινε γνωστός το 1990 με τη "Μητέρα του σκύλου", στο οποίο αντιμετωπίζει τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία μέσα από τη ματιά της κεντρικής ηρωίδας του, της ψυχωσικής Ραραούς. "Η μητέρα του σκύλου" μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες και περιλήφθηκε στη λίστα του αγγλικού εκδοτικού οίκου Quintet Publishing "1001 βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας που πρέπει να έχει διαβάσει κάποιος μέχρι το τέλος της ζωής του". Την ίδια προβληματική συνέχισε ο Μάτεσις με τη συλλογή διηγημάτων του "Ύλη δάσους" αλλά και το μυθιστόρημα "Ο παλαιός των Ημερών". Ανατρεπτικής γραφής ήταν και το μυθιστόρημά του "Πάντα καλά", το οποίο ο ίδιος ο συγγραφέας χαρακτήρισε αισθηματικό μυθιστόρημα, καθώς και τα "Σκοτεινός οδηγός", "Μύρτος", "Αλδεβαράν" και το παρωδιακό "Graffito". Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση λογοτεχνικών και θεωρητικών έργων (από συγγραφείς όπως οι Σαίξπηρ, Μπεν Τζόνσον, Αριστοφάνης, Μολιέρος, Ίψεν, Μπωμαρσαί, Βιτράκ, Αρτώ, Πίντερ, Μάμετ, Σέπαρντ, Αραμπάλ). Πέθανε στην Αθήνα στις 20 Ιανουαρίου 2013, στα 80 του χρόνια, ενώ νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Βραβεία - Διακρίσεις: 1. Διάκριση στο διαγωνισμό μονόπρακτων του θεατρικού οργανισμού "12 Αυλαία" (1964) για το μονόπρακτο "Ο σταθμός". 2. Κρατικό βραβείο θεάτρου 1966 για το έργο "Η τελετή". 3. Έπαθλο "Κάρολος Κουν"-Πόλις των Αθηνών 1989 για το καλύτερο ελληνικό έργο της χρονιάς ("Περιποιητής φυτών"). 4. Βραβείο Ελληνόφωνων Κάτω Ιταλίας (1998) για το μυθιστόρημα του "Η μητέρα του σκύλου". 5 . Μέγα Βραβείο Κριτικών Θεάτρου, 2000. 6. Βραβείο Acerbi (2002) για το μυθιστόρημα "Η μητέρα του σκύλου". Έχει μεταφράσει στα ελληνικά: Mrojek, Ben Johnson, Roger Vitrac, Harold Pinter, Henrik Ibsen, Sean O' Casey, Fernando Arrabal, Joe Orton, Antonin Artaud, Margaret Atwood, Map. Macdonald, William Shakespeare, Beaumarchais, Stendhal, Alain Fournier, Στρατή Χαβιαρά, Alba Ambert, Peter Ackroyd, William Faulkner και στα νέα ελληνικά τα έργα του Αριστοφάνη: "Ειρήνη", "Πλούτος", "Βάτραχοι", "Νεφέλαι", "Όρνιθες", "Αχαρνής", "Θεσμοφοριάζουσαι", "Λυσιστράτη". Εργογραφία: Θεατρικά Έργα: -"Προς Ελευσίνα", Αθήνα, Εστία, 1995 -"Εξορία", Αθήνα, Εστία, 1982 -"Λύκε-λύκε", Αθήνα, Εστία, 1984 -"Διηγήματα", Αθήνα, Κέδρος, 1976 -"Η καθαίρεση", Αθήνα, Κέδρος, 1969 -"Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο", Αθήνα, Κέδρος, 1973· Καστανιώτης, 1997. -"Μικρό-Αστικό Δίκαιο", Αθήνα, Κέδρος, 1984 -"Περιποιητής φυτών", Αθήνα, Κέδρος, 1989, Καστανιώτης, 1997 -"Βιοχημεία", Αθήνα, Δωδώνη, 1971· Καστανιώτης, 1997 -"Η τελετή", Αθήνα, Καστανιώτης, 1997 -"Η βουή", Αθήνα, Καστανιώτης, 1997 -"Ενοικιάζεται φύλακας άγγελος", Αθήνα, Εστία, 2002 Πεζογραφία: -"Αφροδίτη", Αθήνα, Εστία, 1986, 2000 -"Ύλη Δάσους", διηγήματα, Αθήνα, Καστανιώτης, 2000 -"Η μητέρα του σκύλου", Αθήνα, Καστανιώτης, 1990 -"Ο παλαιός των ημερών", Αθήνα, Καστανιώτης, 1994 -"Πάντα καλά", Αθήνα, Καστανιώτης, 1998, 2002 -"Σκοτεινός οδηγός", Αθήνα, Καστανιώτης, 2002 -"Μύρτος", Αθήνα, Καστανιώτης, 2004 - "Αλδεβαράν", Αθήνα, Καστανιώτης, 2007 - "Graffito", Αθήνα, Καστανιώτης, 2009 Μεταφράσεις: Στα αγγλικά: - "The Daughter: A Novel" [tr.by]: Fred A. Reed. London, Arcadia Press, 2002 Στα γαλλικά: -"L'enfant de chienne" [tr.by]: Jacques Bouchard. Paris, Editions Gallimard - Du Monde Entier, 1993 -"L' ancien des jours" [tr.by]: Jacwues Bouchard Paris, actes Sud, 1997 Στα γερμανικά: -"Die Tochter der Hundin", [tr.by]: Birgit Hildebrand. Munchen, Carl Hanser Verlag, 2001. Στα ιταλικά: -"Madre di cane" [tr.by]: Alberto Gabrieli. Milano, Crocetti Editore, 1999 -"L' Antico dei Ciorni" [tr.by]: Alberto Cabrieli. Milano, Crocetti Editore, 1999 -"Πάντα καλά", [tr.by]: Alberto Gabrieli. Milano, Crocetti Editore, 1999 Στα ισπανικά: -"Memorias de una hija de perra" [tr.by]: Kristina Serna. barcelona, Seix Barral, 1994 -"El Padre de los tiempos" [tr.by]: Kristina Serna. Barcelona, Seix Barral, 1994 -"El Padre de los tiempos" [tr.by]: Margarita Ramirez - Montesinos. Madrid, Amaranto, 1999 Στα ολλανδικά: -"De Moeder Van De Hono", [tr.by]: Hero Hokwerda. Amsterdam, Uitgeverij Bakker, Prometeus, 1997 Στα γιουγκοσλάβικα: -"Drevan od postanja dana", [tr.by]: Gaga Rosic. Beograd, Stubovi Kulture, 1998 -"MAJKA ΠCA", [tr.by]: Gaga Rosic. Beograd, Deyce Novine, 1994
Έκδοση: Οκτώβριος 1982 από "Αστάρτη"
Σελ.:92 (21χ14), Μαλακό εξώφυλλο
Θέμα: "Αγγλικά θεατρικά έργα"
- Περιγραφή
- Άλλοι τίτλοι από Joe Kingsley Orton
Joe Kingsley Orton
Orton, Joe KingsleyΟ Τζον Κίνγκσλι Όρτον γεννήθηκε στο Λέστερ της Αγγλίας την 1η Ιανουαρίου του 1933. Ενώ σπούδαζε με υποτροφία στη RADA, γνώρισε τον κατά επτά χρόνια μεγαλύτερό του Κένεθ Χάλιγουελ, ηθοποιό και συγγραφέα, ο οποίος θα γινόταν φίλος του, μέντοράς του, εραστής του και, εν τέλει, ο δολοφόνος του. Προκλητικός και ανοιχτά ομοφυλόφιλος σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν έγκλημα, ο "Τζο" Όρτον υπήρξε το ανερχόμενο αστέρι μιας "εναλλακτικής βρετανικής διανόησης". Το πρώτο του θεατρικό έργο, "Τα γούστα του κύριου Σλόαν" ("Entertaining Mr. Sloane", πρώτη παράσταση: 1964), σημείωσε τεράστια επιτυχία, ενώ το "Loot" (πρώτη παράσταση: 1965) κέρδισε το πολυπόθητο βραβείο καλύτερου θεατρικού έργου της εφημερίδας "Evening Standard". Παραμερισμένος από την μεγάλη επιτυχία και διασημότητα του Όρτον, ο Κένεθ Χάλιγουελ τον δολοφόνησε τον Αύγουστο του 1967 και στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Στη σύντομη αλλά παραγωγική καριέρα του, ο Τζο Όρτον κατάφερε να συνδέσει το όνομά του με τον όρο "μαύρη κωμωδία" και να καθιερωθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της φάρσας τον 20ού αιώνα.
Μη διαθέσιμη
(2011) Τα γούστα του κυρίου Σλόαν, Ηριδανός
(2010) Τα γούστα του κυρίου Σλόαν, Αστάρτη
(2010) Loot, Scripta
(2009) Λουτ, Αστάρτη