Ο Ζωφρουά Τορύ (Bourges, περίπου 1480 - Παρίσι, 1533), υπήρξε Γάλλος χαράκτης, βιβλιοδέτης, επιμελητής και τυπογράφος και ένας από τους ελάσσονες συγγραφείς της Αναγέννησης. Έμεινε στην ιστορία της γαλλικής τυπογραφίας για τη δημιουργία γραμμάτων της γαλλικής γλώσσας. Στο βιβλίο του "Άνθη του λόγου" ("Champfleury", 1529), εκφράζει μια πρωτοποριακή σύλληψη της γραφής, με έμφαση στη γεωμετρία και στην αρμονία των γραμμάτων ("Η τέχνη και η επιστήμη της αναλογίας των αττικών και αρχαίων ρωμαϊκών γραμμάτων, με βάση το ανθρώπινο σώμα και πρόσωπο").

Η Ισμήνη Β. Καπάνταη γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Παντρεύτηκε τον Βάσο Καπάνταη και έχει έναν γιο (τον συγγραφέα Δούκα Καπάνταη). Έργα της: "Επτά φορές το δαχτυλίδι", Εστία (1η έκδ. 1989, 7η 1997), "Απειρωτάν και Τούρκων", Εστία (1η έκδ. 1990, 8η 1999), Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών 1992, "Η ιστορία της Ιόλης", Εστία (1η έκδ. 1996, 4η 1997), "Πού πια καιρός", Εστία (1η έκδ. 1996, 4η 1997), "Στο κρυφό σχολειό" (παιδικό), Ποταμός 1997, "Ιωνία (Οι Έλληνες στην Μικρασία)", Αδάμ 1997, "Η Φλώρια των νερών", Καστανιώτη (1η έκδ. 1999, 6η 2000), "Το άλας της γης", Καστανιώτη 2002, "Εμείς έχουμε εμάς", Καστανιώτη 2007, "Κυνική ιστορία", Καστανιώτη 2008. Έχουν μεταφραστεί στο εξωτερικό: "Επτά φορές το δαχτυλίδι" ("Seven Times the Ring"), Εκδόσεις Πανεπιστημίου McGill, Montreal 1994, "Απειρωτάν και Τούρκων", εκδ. Ορφελίν, Βελιγράδι 1995. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά· έχει γράψει επίσης κείμενα για τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ. Τιμήθηκε με το Βραβείο Χριστιανικών Γραμμάτων (1990) και με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1992) για το μύθιστόρημα "Απειρωτάν και Τούρκων".