Ο Στέλιος Βιρβιδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Είναι απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών. Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Πτυχίο τμήματος φιλοσοφίας, παιδαγωγικής και ψυχολογίας) και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris I / Sorbonne - Pantheon Maitrise (DEA) και Princeton (Ph.D). Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Princeton το 1984, με θέμα διατριβής "Transcendenta Arguments, Transcendental Idealism and Scepticism". Έχει διδάξει φιλοσοφία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος (Deree), όπου διετέλεσε και διευθυντής του Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών, στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και ως επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Rennes I. Από το 2005 είναι καθηγητής φιλοσοφίας του τμήματος μεθοδολογίας, ιστορίας και θεωρίας της επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, σε συλλογικούς τόμους, πρακτικά συνεδρίων και φιλοσοφικά λεξικά, στο χώρο της γνωσιολογίας, της ηθικής και της ιστορίας της φιλοσοφίας, καθώς και τη μονογραφία "La robustesse du bien", Nimes: Jaqueline Chambon, 1996. Είναι μέλος διαφόρων ελληνικών και διεθνών φιλοσοφικών εταιρειών όπως της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοφικών Εταιρειών (FISP) και της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών "Δευκαλίων", "Ισοπολιτεία", "Επιστήμη και Κοινωνία" και "Cogito".

Η Φωτεινή Ζήκα σπούδασε πολιτικές επιστήμες, φιλοσοφία και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (1981). Μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα στον Τομέα Φιλοσοφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τίτλος διατριβής: "Οντολογία και σημασιολογία του χρώματος στη σύγχρονη αναλυτική φιλοσοφία" (1991). Από το 1991 διδάσκει φιλοσοφία στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας (Deree College). Δίδαξε το διετές μεταπτυχιακό σεμινάριο "Ζητήματα αισθητικής/Το χρώμα στη φιλοσοφία, την επιστήμη και την τέχνη" στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Από το 2006 διδάσκει Αισθητική και Φιλοσοφία της Τέχνης με το Π.Δ. 407/1980 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ερευνητική συνεργάτις στο Πανεπιστήμιο Princeton με θέμα "Οι φιλοσοφικές διαστάσεις των σχέσεων μεταξύ των αισθήσεων" (2003). Μέλος της συντακτικής επιτροπής του φιλοσοφικού περιοδικού "Cogito". Κλάδοι ειδίκευσης: φιλοσοφία της αντίληψης και του νου, αισθητική, ηθική. Ερευνητικοί τομείς: το χρώμα, οι σχέσεις των αισθήσεων, ζητήματα ταυτότητας, η σχέση φιλοσοφίας, επιστημών και τεχνών. Οι επιστημονικές δημοσιεύσεις της περιλαμβάνουν: "Αισθητική ή φιλοσοφία της τέχνης;" (περιοδικό "Δευκαλίων", 2007), "Tactile Relief: Reconsidering Medium and Modality Specificity" (British Journal of Aesthetics, 2005), "Puzzles of Colour Scaling, Matching and Mixing" (International Artists’ Studio Program in Sweden, 2004), "Colour Theory beyond Wittgenstein’s Goethe" (Deutsche Vierteljahrs Schrift fur Literaturwissenschaften und Geistesgeschichte, 2001).

Ο Παύλος Καλλιγάς είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διδάσκει αρχαία φιλοσοφία στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης. Έχει ασχοληθεί κυρίως με τη φιλοσοφία της ύστερης αρχαιότητας και ειδικότερα με τον νεοπλατωνισμό. Επιμελείται την έκδοση των "Έννεάδων" του Πλωτίνου με νεοελληνική μετάφραση και σχόλια από την Ακαδημία Αθηνών. Είναι επίσης διευθυντής σύνταξης του φιλοσοφικού περιοδικού "Δευκαλίων".

Η Βάσω Κιντή γεννήθηκε το 1957 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε χημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών καί φιλοσοφία και ιστορία της επιστήμης στο ΕΜΠ. Είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπεύθυνη σύνταξηςτου φιλοσοφικού περιοδικού Cogito. Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Kuhn & Wittgenstein: Φιλοσοφική έρευνα της Δομής των Επιστημονικών Επαναστάσεων" και άρθρα σε διεθνή και ελληνικά ακαδημαϊκά περιοδικά με αντικείμενο τη φιλοσοφία της επιστήμης, τη φιλοσοφία της ιστορίας, τη φιλοσοφία της γλώσσας και την ηθική.

Ο Άρης Κουτούγκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Το 1968 διέκοψε τις σπουδές του στα οικονομικά και συνέχισε στην Αγγλία και στον Καναδά εστιάζοντας σταδιακά στη Φιλοσοφία. Το 1978 επέστρεψε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε διδακτικά και ερευνητικά με τη Φιλοσοφία της Επιστήμης. Το 1983 ολοκλήρωσε τη διατριβή του με τον καθηγητή Ν. Αυγελή και αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Αριστοτελείου Παν. Θεσσαλονίκης. Αμέσως η διατριβή του εξεδόθη ως βιβλίο με τίτλο "Η σύγκρουση επιστήμης και επιστημολογίας" (εκδ. Σύγχρονα Θέματα). Ταυτόχρονα ανέλαβε διδακτικά καθήκοντα στο ΕΜΠ εγκαινιάζοντας, με τους Κ. Γαβρόγλου, Α. Μπαλτά και Π. Νικολακόπουλο, τη διδασκαλία της Φιλοσοφίας της Επιστήμης στα ελληνικά ΑΕΙ. Σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής στον Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ και συνεργάτης μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών με το τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Παν. Αθηνών όπου διδάσκει Θεωρία της Γνώσης και Μεταηθική.

Ο Αριστείδης Μπαλτάς γεννήθηκε το 1943 στην Κέρκυρα. Είναι ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας των Επιστημών του τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών (πρ. Γενικού Τμήματος) του ΕΜΠ. Μετά τις βασικές σπουδές μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου στο ΕΜΠ (1962-67), έκανε μεταπτυχιακά και διδακτορικό στη Θεωρητική Φυσική στο Πανεπιστήμιο Παρισίων XI (1972). Το 1982 εκλέχθηκε λέκτορας στον Τομέα Φυσικής του ΕΜΠ, το 1984 επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας και μεθοδολογίας της φυσικής στο ίδιο Τμήμα/Τομέα, το 1992 αναπληρωτής καθηγητής και το 2002 καθηγητής φιλοσοφίας των επιστημών. Στο πλαίσιο των ερευνητικών ενδιαφερόντων του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημολογία του Λουί Αλτουσέρ, ως απόρροια της λεγόμενης Γαλλικής Σχολής Επιστημολογίας (Μπασελάρ, Canguilhem, Κοϋρέ, Cavailles), καθώς και με την αγγλοσαξονική φιλοσοφία της επιστήμης, με βάση τη σκέψη των K. Popper, T.S. Kuhn, I. Lakatos, P. Feyerabend, L. Laudan, κ.ά. Ενδιαφέρθηκε, επίσης, για τη φιλοσοφία της επιστήμης στο πλαίσιο μιας γενικότερης φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου και της γνώσης, με βάση το έργο των Βιτγκενστάιν, Νίτσε, Σπινόζα, Ντεριντά, McDowell, Μπένγιαμιν, κ.ά.Το 2002 τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του "Αντικείμενα και όψεις εαυτού" (εκδ. Εστία). Τον Δεκέμβριο του 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας στη μνήμη των Βασίλη Ξανθόπουλου-Στέφανου Πνευματικού.