[...] Οι εικαστικές συνθέσεις της φύσης - εντυπωσιακές ή παράξενες, φιλικές ή απειλητικές, παιχνιδιάρικες ή εχθρικές, ανάλογα με τον τρόπο που μας αποκαλύπτονται - και η ανθρώπινη παρέμβαση με τις επιπτώσεις της είναι μερικά από τα στοιχεία που διαμορφώνουν τη φυσιογνωμία αυτής της έκδοσης. Πέρα απ' αυτά, υποψιαζόμαστε κάποιες ατέλειωτες ώρες μέσα σ' ένα μικρό ελικόπτερο που "ίπταται", μεταφέροντας την αγωνιώδη αναζήτηση του φωτογράφου, και πίσω απ' αυτό, το πάθος για την ανακάλυψη - του μύθου ή της αλήθειας, ποιος ξέρει; -της στιγμής που καταργεί την πραγματική διάσταση του κόσμου και τη μετατρέπει σε εικόνα που λυτρώνει. Κι αυτή μετά, με τη δική της δυναμική, δημιουργεί έναν καινούργιο μύθο για την πραγματικότητα. Η Ελλάδα άλλωστε έχει, από παλαιοτάτων χρόνων, αποδείξει ότι προσφέρεται για μυθοπλασία, πόσο μάλλον σήμερα που η τεχνολογία τής προσφέρει την "ύπερθεν θέαση", την απόσταση που απογειώνει τη φαντασία.
Η φωτογραφία γενικά, αλλά και ειδικότερα η "άνωθεν", δεν παγιδεύει την εικόνα, δεν καταγράφει, δεν μεταφέρει. Αναπλάθει, μετασχηματίζει και αντανακλά. Έχει το θεϊκό προνόμιο του Πρωτέα, της ανεξάντλητης και της παντοειδούς ανασύνθεσης, τη μαγική δύναμη να αποκρύπτει και να αποκαλύπτει.