Με το μάτι του γελοιογράφου Εκδόσεις Modern Times Βιβλιοπωλείο Λεμόνι

Διαθέσιμο

*Αποστολή σε 2-4 εργάσιμες μέρες

Αρχική τιμή: 25,12 €
Τιμή Λεμόνι: 18,84 €

H τελική τιμή συμπεριλαμβάνει ΦΠΑ.

*Ενδέχεται κάποια βιβλία που δεν είναι σε απόθεμα στο βιβλιοπωλείο να προκύψουν ως εξαντλημένα στον εκδότη τους, στην περίπτωση αυτή θα λάβετε ενημέρωση εντός 2 ημερών

Με το μάτι του γελοιογράφου

1950-1959

Συγγραφή: · Φωκίων Δημητριάδης
Φωκίων Δημητριάδης

Dimitriádis, Fokíon
O Φωκίων Δημητριάδης ή Φώκος, για τους φίλους του (1894-1977), υπήρξε ο γνωστότερος ίσως Έλληνας σκιτσογράφος και γελοιογράφος του 20ού αιώνα, που ασχολήθηκε κυρίως με τη σατιρική πολιτική γελοιογραφία. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Από νεαρής ηλικίας δημοσίευσε σκίτσα του στα έντυπα της Σχολής Γλωσσών και Εμπορίου της Κωνσταντινούπολης, στην οποία επίσης φοίτησε. Το 1915 ήλθε στην Ελλάδα και δούλεψε επί πενταετία στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Θεσσαλονίκη. Από το 1922 αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη σατιρική γελοιογραφία, δουλεύοντας στην εφημερίδες του Δημήτριου Λαμπράκη "Ελεύθερο Βήμα" (μετέπειτα "Το Βήμα") και "Αθηναϊκά Νέα" (μετέπειτα "Τα Νέα"). Μεγάλη του αγάπη υπήρξε και η ΑΕΚ, της οποίας αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος. Από το 1945 έως το 1960 ήταν η περίοδος της μεγάλης του ακμής, όταν τα σκίτσα του ασκούσαν μεγάλη επιρροή και λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη από τους πολιτικούς. Στο διάστημα αυτό, αλλά και αργότερα, εξέδωσε πολλές γελοιογραφικές σειρές, ανάμεσά τους και τη διασκευή της ομηρικής "Οδύσσειας". Το 1961 τιμήθηκε με το Α' Βραβείο του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Πολιτικής Γελοιογραφίας στο Λος Άντζελες και το 1969 με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Φωκίων Δημητριάδης συνέχισε τη χιουμοριστική παράδοση του Θέμου Άννινου. Το σκίτσο του διακρίνεται για την εικονογραφική του πληρότητα, τη σημασία στη λεπτομέρεια και τον υψηλό τόνο της σάτιρας. Οι φιγούρες του δεν είναι στατικές, αλλά έχουν παλμό, ζωντάνια και κίνηση, απεικονίζοντας ταυτόχρονα ψυχικές καταστάσεις. Μοναδική ήταν η ικανότητά του να φιλοτεχνεί γελοιογραφίες πολιτικών ανδρών, υπογραμμίζοντας ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, το οποίο τους ακολουθούσε ως σημείο αναφοράς. Κάποτε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ως Υπουργός Προεδρίας τη δεκαετία του '50, κατέβασε από το Ηρώδειο μια παράσταση των "Ορνίθων" του Αριστοφάνη, επειδή λόγω της αθυροστομίας της ενόχλησε τους θρησκόληπτους και τον κλήρο. Μετά απ' αυτό το περιστατικό, ο Δημητριάδης στις γελοιογραφίες του ζωγράφιζε διαρκώς δίπλα στον Τσάτσο και μια κότα. Κάποια στιγμή, οι δύο άνδρες βρέθηκαν σε μία εκδήλωση, οπότε ο αείμνηστος Ακαδημαϊκός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρώτησε τον δημοσιογράφο: "Καλά κ. Δημητριάδη, γιατί με ζωγραφίζετε πάντα με μια κότα;" και ο Δημητριάδης του απάντησε: "Ένα μυστήριο πράγμα υπουργέ μου, το ίδιο ακριβώς με ρωτά και η κότα". Υψηλό αίσθημα χιούμορ, από ένα μεγάλο τεχνίτη του σκίτσου, που έφυγε από τη ζωή στις 19 Ιουνίου 1977.

Εικονογράφιση: · Φωκίων Δημητριάδης
Φωκίων Δημητριάδης

Dimitriádis, Fokíon
O Φωκίων Δημητριάδης ή Φώκος, για τους φίλους του (1894-1977), υπήρξε ο γνωστότερος ίσως Έλληνας σκιτσογράφος και γελοιογράφος του 20ού αιώνα, που ασχολήθηκε κυρίως με τη σατιρική πολιτική γελοιογραφία. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Από νεαρής ηλικίας δημοσίευσε σκίτσα του στα έντυπα της Σχολής Γλωσσών και Εμπορίου της Κωνσταντινούπολης, στην οποία επίσης φοίτησε. Το 1915 ήλθε στην Ελλάδα και δούλεψε επί πενταετία στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Θεσσαλονίκη. Από το 1922 αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη σατιρική γελοιογραφία, δουλεύοντας στην εφημερίδες του Δημήτριου Λαμπράκη "Ελεύθερο Βήμα" (μετέπειτα "Το Βήμα") και "Αθηναϊκά Νέα" (μετέπειτα "Τα Νέα"). Μεγάλη του αγάπη υπήρξε και η ΑΕΚ, της οποίας αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος. Από το 1945 έως το 1960 ήταν η περίοδος της μεγάλης του ακμής, όταν τα σκίτσα του ασκούσαν μεγάλη επιρροή και λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη από τους πολιτικούς. Στο διάστημα αυτό, αλλά και αργότερα, εξέδωσε πολλές γελοιογραφικές σειρές, ανάμεσά τους και τη διασκευή της ομηρικής "Οδύσσειας". Το 1961 τιμήθηκε με το Α' Βραβείο του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Πολιτικής Γελοιογραφίας στο Λος Άντζελες και το 1969 με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Φωκίων Δημητριάδης συνέχισε τη χιουμοριστική παράδοση του Θέμου Άννινου. Το σκίτσο του διακρίνεται για την εικονογραφική του πληρότητα, τη σημασία στη λεπτομέρεια και τον υψηλό τόνο της σάτιρας. Οι φιγούρες του δεν είναι στατικές, αλλά έχουν παλμό, ζωντάνια και κίνηση, απεικονίζοντας ταυτόχρονα ψυχικές καταστάσεις. Μοναδική ήταν η ικανότητά του να φιλοτεχνεί γελοιογραφίες πολιτικών ανδρών, υπογραμμίζοντας ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, το οποίο τους ακολουθούσε ως σημείο αναφοράς. Κάποτε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ως Υπουργός Προεδρίας τη δεκαετία του '50, κατέβασε από το Ηρώδειο μια παράσταση των "Ορνίθων" του Αριστοφάνη, επειδή λόγω της αθυροστομίας της ενόχλησε τους θρησκόληπτους και τον κλήρο. Μετά απ' αυτό το περιστατικό, ο Δημητριάδης στις γελοιογραφίες του ζωγράφιζε διαρκώς δίπλα στον Τσάτσο και μια κότα. Κάποια στιγμή, οι δύο άνδρες βρέθηκαν σε μία εκδήλωση, οπότε ο αείμνηστος Ακαδημαϊκός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρώτησε τον δημοσιογράφο: "Καλά κ. Δημητριάδη, γιατί με ζωγραφίζετε πάντα με μια κότα;" και ο Δημητριάδης του απάντησε: "Ένα μυστήριο πράγμα υπουργέ μου, το ίδιο ακριβώς με ρωτά και η κότα". Υψηλό αίσθημα χιούμορ, από ένα μεγάλο τεχνίτη του σκίτσου, που έφυγε από τη ζωή στις 19 Ιουνίου 1977.

Επιμέλεια: ·Λητώ Δούμουρα ·Σταυρούλα Αλεξανδροπούλου
Έκδοση: Ιούνιος 2004 από "Modern Times"
Σελ.:131 (34χ25), Σκληρό εξώφυλλο, ISBN: 960-397-879-5

Θέμα: "Γελοιογραφίες"

Περιγραφή
Άλλοι τίτλοι από Φωκίων Δημητριάδης
Φωκίων Δημητριάδης

Dimitriádis, Fokíon
O Φωκίων Δημητριάδης ή Φώκος, για τους φίλους του (1894-1977), υπήρξε ο γνωστότερος ίσως Έλληνας σκιτσογράφος και γελοιογράφος του 20ού αιώνα, που ασχολήθηκε κυρίως με τη σατιρική πολιτική γελοιογραφία. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Από νεαρής ηλικίας δημοσίευσε σκίτσα του στα έντυπα της Σχολής Γλωσσών και Εμπορίου της Κωνσταντινούπολης, στην οποία επίσης φοίτησε. Το 1915 ήλθε στην Ελλάδα και δούλεψε επί πενταετία στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Θεσσαλονίκη. Από το 1922 αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη σατιρική γελοιογραφία, δουλεύοντας στην εφημερίδες του Δημήτριου Λαμπράκη "Ελεύθερο Βήμα" (μετέπειτα "Το Βήμα") και "Αθηναϊκά Νέα" (μετέπειτα "Τα Νέα"). Μεγάλη του αγάπη υπήρξε και η ΑΕΚ, της οποίας αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος. Από το 1945 έως το 1960 ήταν η περίοδος της μεγάλης του ακμής, όταν τα σκίτσα του ασκούσαν μεγάλη επιρροή και λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη από τους πολιτικούς. Στο διάστημα αυτό, αλλά και αργότερα, εξέδωσε πολλές γελοιογραφικές σειρές, ανάμεσά τους και τη διασκευή της ομηρικής "Οδύσσειας". Το 1961 τιμήθηκε με το Α' Βραβείο του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Πολιτικής Γελοιογραφίας στο Λος Άντζελες και το 1969 με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Φωκίων Δημητριάδης συνέχισε τη χιουμοριστική παράδοση του Θέμου Άννινου. Το σκίτσο του διακρίνεται για την εικονογραφική του πληρότητα, τη σημασία στη λεπτομέρεια και τον υψηλό τόνο της σάτιρας. Οι φιγούρες του δεν είναι στατικές, αλλά έχουν παλμό, ζωντάνια και κίνηση, απεικονίζοντας ταυτόχρονα ψυχικές καταστάσεις. Μοναδική ήταν η ικανότητά του να φιλοτεχνεί γελοιογραφίες πολιτικών ανδρών, υπογραμμίζοντας ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, το οποίο τους ακολουθούσε ως σημείο αναφοράς. Κάποτε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ως Υπουργός Προεδρίας τη δεκαετία του '50, κατέβασε από το Ηρώδειο μια παράσταση των "Ορνίθων" του Αριστοφάνη, επειδή λόγω της αθυροστομίας της ενόχλησε τους θρησκόληπτους και τον κλήρο. Μετά απ' αυτό το περιστατικό, ο Δημητριάδης στις γελοιογραφίες του ζωγράφιζε διαρκώς δίπλα στον Τσάτσο και μια κότα. Κάποια στιγμή, οι δύο άνδρες βρέθηκαν σε μία εκδήλωση, οπότε ο αείμνηστος Ακαδημαϊκός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρώτησε τον δημοσιογράφο: "Καλά κ. Δημητριάδη, γιατί με ζωγραφίζετε πάντα με μια κότα;" και ο Δημητριάδης του απάντησε: "Ένα μυστήριο πράγμα υπουργέ μου, το ίδιο ακριβώς με ρωτά και η κότα". Υψηλό αίσθημα χιούμορ, από ένα μεγάλο τεχνίτη του σκίτσου, που έφυγε από τη ζωή στις 19 Ιουνίου 1977.

Εξ' ορισμού επίκαιρη και όμως τόσο διαχρονική, η πολιτική γελοιογραφία καυτηριάζει τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα, ενώ η ευτυχής συγκυρία συλλογής υλικού επί σειρά ετών συνιστά πολύτιμο ιστορικό αρχείο για το πολιτικό γίγνεσθαι τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Επιπλέον, αν ο γελοιογράφος είναι άνθρωπος χαρισματικός, με διεισδυτική ματιά και πένα αιχμηρή ώστε να μη χαρίζεται σε κανέναν, τότε η συλλογή των σκίτσων του ισοδυναμεί με πραγματικό θησαυρό στα χέρια του αναγνώστη. Αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση του εξαίρετου και διεθνώς αναγνωρισμένου γελοιογράφου Φωκίωνα Δημητριάδη. Οι πολιτικές γελοιογραφίες του, που δημοσίευε σε εφημερίδες την περίοδο 1950-1959, κυκλοφορούν τώρα σε συλλεκτική έκδοση. Κάθε γελοιογραφία συνοδεύεται από ιστορικά σχόλια κατατοπιστικά ως προς το πολιτικό σκηνικό που τροφοδοτούσε την πένα του γελοιογράφου. Ένα από τα κύρια θέματα που τον απασχόλησαν ήταν το Κυπριακό, για το οποίο δημιούργησε κορυφαίες γελοιογραφίες με αντίκτυπο ακόμα και στο διεθνή Τύπο, οι οποίες συγκροτούν επιπλέον ένα βαρυσήμαντο ντοκουμέντο των γεγονότων που έμελλαν να καθορίσουν το μέλλον της Κύπρου και της Ελλάδας συνολικότερα.

(2005) Ομήρου Οδύσσεια, Modern Times

(2004) Σκιά πάνω από την Αθήνα, Modern Times

(2004) Το παρδαλό και η εποχή του, Modern Times

(2004) Αμαλία, Modern Times

(2004) Κασσιανή, Modern Times

(2003) Φλογισμένη πορφύρα, Modern Times

(2000) Στου κουφού την πόρτα, Εκδόσεις Μαρία Δ. Ψαθά

(2000) Κορόιδο Μουσολίνι, Πελασγός

(2000) Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας με την πένα του γελοιογράφου, Ίδρυμα Ευαγγέλου Αβέρωφ - Τοσίτσα

(1998) Οικογένεια Βλαμένου, Εκδόσεις Μαρία Δ. Ψαθά

(1997) Μαντάμ Σουσού, Εκδόσεις Μαρία Δ. Ψαθά

(1997) Στη χώρα των μυλόρδων, Εκδόσεις Μαρία Δ. Ψαθά