16 Φεβρουαρίου 1914.
Οι υπηρέτριες μας βοήθησαν να ντυθούμε, μας χτένισαν τα μαλλιά και μας φόρεσαν τα κοσμήματα...
27 Ιουνίου 1915.
Η Μάσκα κλείνει σήμερα τα δεκαέξι κι έλαβε το τελευταίο διαμάντι που χρειαζόταν το κολιέ της για να ολοκληρωθεί.
17 Μαρτίου 1917.
Ο μπαμπάς παραιτήθηκε από την εξουσία... Η μαμά, κλαίγοντας απαρηγόρητη, μας είπε: "Ο πρώτος μου φόβος επαληθεύτηκε... Χάσαμε το θρόνο".
21 Μαρτίου 1917.
Μας συνέλαβαν!
17 Μαρτίου 1918.
Είμαστε κλεισμένοι σ' αυτό το παλιό, παγωμένο σπίτι... Έξω ο κόσμος περνάει καλά ενώ εμείς είμαστε βουτηγμένοι στο σκοτάδι και στη θλίψη.
Η Αναστασία Ρομανόφ, η τελευταία μεγάλη δούκισσα της Ρωσίας, βυθίζει με ανυπομονησία την πένα της στο μελάνι. Μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, οι σκέψεις, τα παιδικά όνειρα και οι ελπίδες της πλημμυρίζουν τις σελίδες αυτού του κρυφού ημερολογίου. Η ζωή στα ρωσικά ανάκτορα κυλάει ανέμελα, σαν παραμύθι. Κάποια στιγμή, όμως, ο γυάλινος κόσμος του αμύθητου πλούτου και της πολυτέλειας αρχίζει να ραγίζει και η μικρή δούκισσα έρχεται αντιμέτωπη με την πιο σκληρή όψη της πραγματικότητας...