Η Χρυσή Γιάντσιου-Κανάκη γεννήθηκε στις Σέρρες το 1962. Είναι απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, πήρε το πτυχίο της Μετεκπαίδευσης του διδασκαλείου "Δημήτρης Γληνός" και είναι υποψήφια διδάκτορας της Κοινωνικής ψυχολογίας. Σήμερα ζει, εργάζεται και συνεχίζει το διδακτορικό της στην πόλη Αβινιόν της Γαλλίας. Ανέπτυξε πλούσια πολιτιστική δράση, αφού για δέκα χρόνια ήταν υπεύθυνη της θεατρικής ομάδας του Πολιτιστικού Οργανισμού Ελασσόνας, η οποία απέσπασε το 2ο βραβείο στους περιφερειακούς πανελλήνιους μαθητικούς αγώνες το 2003. Επίσης, συνεργάστηκε με τον ΟΚΑΝΑ στο πλαίσιο μιας καμπάνιας κατά των ναρκωτικών, ανεβάζοντας το θεατρικό της έργο "Μια φορά σε μια αυλή". Έχει τιμηθεί επανειλημμένως σε ποιητικούς και λογοτεχνικούς διαγωνισμούς: με το Βραβείο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 1995 για το μυθιστόρημά της "Η κλεμμένη ηλιαχτίδα", με Έπαινο από τη Νέα Κίνηση Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης για ποιητική της συλλογή, με Έπαινο από την Εταιρεία Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά για ποιητική της συλλογή, με Έπαινο από το Πολιτιστικό Κέντρο Θέρμης Θεσσαλονίκης για το θεατρικό της έργο "Τα φτερά της άνοιξης". Το μυθιστόρημα "Η ζωή είναι ωραία" τιμήθηκε με Έπαινο από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά το 2002.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και σκίτσο, εικονογράφηση και γελοιογραφία στο Εργαστήρι του Σπύρου Ορνεράκη. Συνεργάστηκε με τα παιδικά περιοδικά "Το Ρόδι" και "Τα Σαΐνια" και με πολλούς εκδοτικούς οίκους για την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων: "Ένα συννεφάκι διαδηλώνει", "Η φάλαινα που τρώει τον πόλεμο", "Α,β,γ...ω, αλφαβητάριο τρελό", "Ο Αναστάσης και η ουρά της στάσης", "Η Πουπού και η Καρλόττα", "Από που πάνε στην οδό Δεληγιάννη;", "Ο τράγος και τα επτά λυκάκια". Σήμερα ζει στην Κεφαλονιά και εικονογραφεί με αγάπη και μεράκι παιδικά βιβλία. Έχει προταθεί δύο φορές για το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης (Ευγένιος Τριβιζάς, "Οι χελώνες του βαρώνου", Κατερίνα Αναγνώστου, "Η πάπια που ήθελε να γίνει μαμά") και μία φορά για το Βραβείο του περιοδικού "Διαβάζω" (Φραντζέσκα Αλεξοπούλου - Πετράκη, "Θέλω να γίνω ήρωας").