Ο Antonio Negri γεννήθηκε στην Πάντοβα το 1933. Έγινε καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 υπήρξε από τα ηγετικά στελέχη της Εργατικής Εξουσίας και της Εργατικής Αυτονομίας και από τους πιο διάσημους θεωρητικούς του κινήματος της Αυτονομίας. Το 1979 συνελήφθη και κατηγορήθηκε, χωρίς επαρκή στοιχεία, για τρομοκρατική δράση -ακόμη και ως εγκέφαλος των Ερυθρών Ταξιαρχιών- και καταδικάστηκε τελικά σε 30 χρόνια φυλάκιση για συμμετοχή σε δύο φόνους. Το 1983 διέφυγε στη Γαλλία, όπου, προστατευμένος από τον κίνδυνο της απέλασης χάρη στο "δόγμα Μιτεράν", δίδαξε στο πανεπιστήμιο VIII του Παρισιού και στο Coll?ge International de Philosophie, κοντά στον Ντεριντά, τον Φουκώ και τον Ντελέζ. Το 1997, μετά από συμφωνία που μείωσε την καταδίκη του στα 13 χρόνια, επέστρεψε στην Ιταλία για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του. Πολλά από τα σημαντικότερα έργα του γράφτηκαν στη φυλακή. Μετά την αποφυλάκισή του το 2003, ζει στη Βενετία και στο Παρίσι μαζί με τη γαλλίδα φιλόσοφο Judith Revel. Στο εκτενέστατο συγγραφικό έργο του, σημαντικό μέρος του οποίου είναι γραμμένο στη φυλακή, ανήκουν τα βιβλία: "Stato e diritto nel giovane Hegel" (1958), "Stato e politica" (1970), "Proletari e stato: per una discussione su autonomia operaia e compromesso storico" (1976), "Il dominio e il sabotaggio : sul metodo marxista della trasformazione sociale" (1978), "Marx oltre Marx : quaderno di lavoro sui Grundrisse" (1978), "Dall'operaio massa all'operaio sociale : intervista sull'operaismo" (1979), "Il comunismo e la guerra" (1980), "L'anomalia selvaggia: saggio su potere e potenza in Baruch Spinoza" (1981), "Diario di un'evasione" (1985), "Il potere costituente: saggio sulle alternative del moderno" (1992), "Kairοs, alma venus, multitudo" (2001), "Il ritorno: quasi un'autobiografia" (2003).

Γάλλος συγγραφέας, φιλόσοφος και ψυχαναλυτής (1930-1992).

Η Ελένη Τζιρτζιλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Φλωρεντία και έζησε για ένα διάστημα στη Ρώμη. Συμμετείχε στην ομάδα Αστικό Κενό (Αστικό Κενό, Εκδόσεις Futura 2007). Με τη Νομαδική Αρχιτεκτονική πραγματοποιεί δράσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Έχει εκδώσει το δοκίμιο "Εκτοπισμένοι, αστικοί νομάδες στις μητροπόλεις. Σύγχρονα ζητήματα για τη μετακίνηση στην πόλη και στον χώρο", (Νήσος, 2009).

Ο Γιώργος Καραμπελιάς γεννήθηκε στη Δύμη του νομού Αχαϊας. Από το 1964, ως φοιτητής της Ιατρικής, συμμετείχε στη Νεολαία Λαμπράκη και το 1966 δραστηριοποείται πολιτικά εκτός κοινοβουλευτικών κομμάτων. Φυλακίστηκε από την δικτατορία τον Μάϊο - Ιούνιο 1967. Σπούδασε Οικονομικά στο Παρίσι όπου έγραψε τα πρώτα του βιβλία. Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα και στον Μάη του '68 , σε ελληνικές και γαλλικές οργανώσεις συνελήφθη τον Νοέμβριο του 1973 για ενέργειες αλληλεγγύης στο Πολυτεχνείο. Μετά τη μεταπολίτευση, συνεχίζει αδιάλειπτα την πολιτική του δραστηριότητα στην Ελλάδα. Το 1989-1992 συμμετείχε στους Οικολόγους Εναλλακτικούς. Χρημάτισε Διευθυντής Εκπαίδευσης στο ΚΕΘΕΑ. Το 1988 πραγματοποίησε μεταπτυχιακή εργασία στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VII : "Κράτος και κοινωνία στη μεταπολίτευση", που εξεδόθη και στα ελληνικά. Από το 1979 έως το 1993 εξέδιδε το περιοδικό "Ρήξη". Το 1980 δημιούργησε, μαζί με άλλους, το "Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο" και τις "Εναλλακτικές Εκδόσεις". Από το 1995, συμμετέχει στη Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού "Άρδην" και από τον Νοέμβριο του 2006 στη Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας "Ρήξη". Από το 2010 είναι μέλος και της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού "Νέος Ερμής ο Λόγιος". Έχει γράψει περισσότερα από είκοσι βιβλία και εκατοντάδες άρθρα και μελέτες.

Ο Γιώργος Καραμπελιάς γεννήθηκε στη Δύμη του νομού Αχαϊας. Από το 1964, ως φοιτητής της Ιατρικής, συμμετείχε στη Νεολαία Λαμπράκη και το 1966 δραστηριοποείται πολιτικά εκτός κοινοβουλευτικών κομμάτων. Φυλακίστηκε από την δικτατορία τον Μάϊο - Ιούνιο 1967. Σπούδασε Οικονομικά στο Παρίσι όπου έγραψε τα πρώτα του βιβλία. Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα και στον Μάη του '68 , σε ελληνικές και γαλλικές οργανώσεις συνελήφθη τον Νοέμβριο του 1973 για ενέργειες αλληλεγγύης στο Πολυτεχνείο. Μετά τη μεταπολίτευση, συνεχίζει αδιάλειπτα την πολιτική του δραστηριότητα στην Ελλάδα. Το 1989-1992 συμμετείχε στους Οικολόγους Εναλλακτικούς. Χρημάτισε Διευθυντής Εκπαίδευσης στο ΚΕΘΕΑ. Το 1988 πραγματοποίησε μεταπτυχιακή εργασία στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VII : "Κράτος και κοινωνία στη μεταπολίτευση", που εξεδόθη και στα ελληνικά. Από το 1979 έως το 1993 εξέδιδε το περιοδικό "Ρήξη". Το 1980 δημιούργησε, μαζί με άλλους, το "Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο" και τις "Εναλλακτικές Εκδόσεις". Από το 1995, συμμετέχει στη Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού "Άρδην" και από τον Νοέμβριο του 2006 στη Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας "Ρήξη". Από το 2010 είναι μέλος και της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού "Νέος Ερμής ο Λόγιος". Έχει γράψει περισσότερα από είκοσι βιβλία και εκατοντάδες άρθρα και μελέτες.