Ο Κλεμάν Ροσέ γεννήθηκε το 1939 και όταν ήταν νεαρός επιθυμούσε να κάνει καριέρα μουσικού. Όμως η αγάπη του για τον Μονταίν, τον Πασκάλ και τον Νίτσε τον έστρεψε τελικά στη φιλοσοφία, την οποία και δίδαξε για τριανταένα χρόνια, από το 1967 έως το 1998, στο Πανεπιστήμιο της Νίκαιας. Το έργο του, μακριά από τις μόδες και τον ακαδημαϊσμό, είναι πρωτότυπο, ευφρόσυνο και γεμάτο χιούμορ. Ο φιλόσοφος, του οποίου η σκέψη εγγράφεται στην παράδοση του Σπινόζα και του Νίτσε, επικρίνει τους καθρέφτες και τα διπλά που επινοούμε για να αποφύγουμε την ανυπόφορη πραγματικότητα και υποστηρίζει ένα τραγικό όραμα του κόσμου το οποίο όμως καταφέρνει να συνδυάσει με τη χαρά και την κατάφαση της ζωής. Έργα του: " La philosophie tragique" (PUF, 1961), "Les modes et ses remedes" (PUF, 1964), "Schopenhauer, philosophe de l' absurde" (PUF, 1967), "L' esthetique de Schopenhauer" (PUF, 1969), "Logique du pire" (PUF, 1971), "L' antinature" (PUF, 1973), "Le reel. Traite de l' idiotie" (Minuit, 1978), "L' objet singulier" (Minuit, 1979), "La force majeure" (Minuit, 1983), "La philosophie et les sortileges" (Minuit, 1985), "Le principe de cruaute" (Minuit, 1988), "Loin de moi" (Minuit, 1999), "Le regime des passions" (Minuit, 2001), "Impressions fugitives" (Minuit, 2004), "Fantasmagories" (Minuit, 2006) κλπ.

Ο Τάκης Αθανασόπουλος γεννήθηκε (1956) και ζει στην Αθήνα. Έχει μεταφράσει αστυνομικά, λογοτεχνικά και φιλοσοφικά βιβλία.

Γεννήθηκε στην Kαβάλα. Στo Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης έκανε σπουδές Mεσαιωνικής και Nεοελληνικής Φιλολογίας. Eργάζεται στο Tρίτο Πρόγραμμα της Eλληνικής Pαδιοφωνίας. Ασχολείται επαγγελματικά στον χώρο του βιβλίου με την γλωσσική επεξεργασία και την τυπογραφική επιμέλεια κειμένων. Η πρώτη της ποιητική συλλογή, "Σιωπηλές κραυγές", εκδόθηκε το 1966. 'Εκτοτε ακολούθησαν άλλα δέκα ποιητικά βιβλία, με τελευταίο τον συγκεντρωτικό τόμο "Στη μέση της ασφάλτου: ποιήματα 1973-2002" (Καστανιώτης, 2005). Μετέφρασε το θεατρικό έργο του Στίβεν Μπέρκοφ "Σαν Ελληνας", που ανέβηκε από τις "Mορφές" στο Θέατρο "Eμπρός", στη Δραματική Σχολή του οποίου διδάσκει γλώσσα με την αντίληψη ότι η πρώτη σκηνοθεσία είναι αυτή που η γλώσσα πραγματοποιεί στην ανθρώπινη ομιλία.

Γιος δημοδιδασκάλου. ο Κωστής Παπαγιώργης γεννήθηκε το 1947 στο Νεοχώρι Υπάτης και έζησε στην Παραλία της Κύμης ('51-'60), στο Χαλάνδρι -όπου είναι μόνιμα εγκατεστημένος-, στη Θεσσαλονίκη ('66-'67) και στο Παρίσι ('69-'75). Οι απόπειρές του να σπουδάσει, νομικά στη Θεσσαλονίκη και φιλοσοφία στο Παρίσι, δεν είχαν συνέχεια, παρά ταύτα η παθολογική σχεδόν προσήλωση στην ανάγνωση τον οδήγησε συγκυριακά στην εμπορία βιβλίων· κατόπιν, με την επάνοδο στην Αθήνα, στη μετάφραση φιλοσοφικών έργων για βιοποριστικούς καθαρά λόγους και, όψιμα, στη συγγραφή εξομολογητικών εν πολλοίς δοκιμίων. Έγραψε για τη μέθη, τη ζηλοτυπία, τη μισανθρωπία, τους νεκρούς, τη μνησικακία, τη φιλία και τον πόλεμο.