... Η ενδυμασία της, που την είχε σχεδιάσει εξολοκλήρου από το μυαλό της και την είχε ράψει η ίδια την περίσταση, όσο ήταν στη φυλακή, φαινόταν να εκφράζει με την άγρια χαρακτηριστική της ιδιαιτερότητα τα αισθήματα, τη στάση της και τη γεμάτη απελπισία τόλμη της. Άλλα το σημείο που τραβούσε σαν μαγνήτης όλα τα βλέμματα ήταν το "Άλικο γράμμα", το οποίο, αριστοτεχνικά κεντημένο, έλαμπε στο στήθος της και μεταμόρφωνε τη γυναίκα που το φορούσε τόσο που, άντρες και γυναίκες που γνώριζαν την Έστερ Προυν, τώρα εντυπωσιάζονταν σαν να την έβλεπαν για πρώτη φορά. Ήταν λες και το γράμμα τής είχε κάνει μάγια, εξυψώνοντάς της πάνω από τα συνηθισμένα μέτρα και σταθμά της ανθρωπότητας και περικλείοντάς την σε ένα σύμπαν ολότελα δικό της...

Ο Χώθορν έγραψε το "Άλικο γράμμα" το 1850. Είναι η εποχή των αναπτυγμένων κοινωνικών και πολιτικών ανακατατάξεων στην αμερικανική κοινωνία του 19ου αιώνα. Παρεμβαίνει από την πλευρά του σε δύο καίριες εξελίξεις του καιρού του: αφενός, στον εξειδικευμένο ρόλο των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων όπου μια πλειάδα γυναικών διαπρέπουν ως ενεργά στοιχεία, και αφετέρου, στην εμφάνιση μιας λαϊκής "γυναικείας" λογοτεχνίας με μοναδικό σκοπό την πλήρη έκφρασή τους. Ίσως γι' αυτό επιλέγει ως κεντρικό ήρωά του μια γυναίκα -την Έστερ Πρυν- δοκιμασμένη σκληρά μέσα στη δίνη της πουριτανικής κοινωνίας της Αμερικής του 17ου αιώνα.
Η Έστερ, γυναίκα έκπτωτη, "αμαρτωλή" μα και ταυτόχρονα γυναίκα του μόχθου, επιδέξια στη βελόνα, δίνει σάρκα και οστά στη χειραφετημένη γυναίκα, οπλισμένη με ατσάλινη θέληση για την πραγματοποίηση των επιλογών της -είτε στο προσωπικό πεδίο μέσω της ένοχης μα αδάμαστα σταθερής σχέσης της με έναν άντρα, είτε στο κοινωνικό μέσω της ακάματης και συνάμα εξιλεωτικής εργατικότητάς της. Ο Χώθορν καθαγιάζοντας την Έστερ Πρυν, την εξυψώνει στην πεμπτουσία της γυναικείας ύπαρξης όπως αυτή απεικονίζεται στις ποικίλες πολιτικές και πολιτισμικές εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής.