O Έντγκαρ Pάις Mπέροουζ γεννήθηκε στο Σικάγο το 1875. Αφού εργάστηκε για αρκετά χρόνια σε διάφορες δουλειές (χρυσοθήρας, καουμπόης και διευθυντής στα καταστήματα Sears Roebuck), βρήκε, σε ηλικία τριάντα εφτά ετών, την απασχόληση που του άρεσε περισσότερο: έγινε συγγραφέας περιπετειωδών ιστοριών. Το πρώτο του βιβλίο, το μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας "Κάτω από τα Φεγγάρια του Άρη", γράφτηκε με το ψευδώνυμο "Nόρμαλ Mπιν" ("Φυσιολογικός Σπόρος"), για να δηλώσει ότι ο συγγραφέας του δεν ήταν τρελός, και δημοσιεύτηκε σε ένα λαϊκό περιοδικό επιστημονικής φαντασίας το 1912. Ακολούθησε το εκπληκτικά δημοφιλές "O Tαρζάν των Πιθήκων", μια ιστορία που του άνοιξε διάπλατα το δρόμο για να καθιερωθεί ως εκδοτικό φαινόμενο. Τα επόμενα τριάντα οχτώ χρόνια ο Mπέροουζ έγραψε περισσότερες από εκατό ιστορίες και μυθιστορήματα -κάποτε μάλιστα εφτά μέσα σε ένα μόνο χρόνο- με μεγάλη ποικιλία θεμάτων που αφορούσαν τόσο την αγροτική ζωή στα δυτικά σύνορα των HΠA, όσο και ιστορικές περιπέτειες. Αν και πολλά άξιζαν να προσεχτούν περισσότερο, κανένα δεν ξεπέρασε τη φήμη των μυθιστορημάτων του για τον Άρη, που αποτέλεσαν μια σειρά έντεκα βιβλίων, ή τον Tαρζάν, είκοσι τέσσερα από τα οποία κυκλοφόρησαν στη διάρκεια της ζωής του. Το 1931 ο Mπέροουζ δημιούργησε μια δική του εκδοτική εταιρεία στην Tάρζανα της Καλιφόρνια, μια πόλη που πήρε το όνομά της από το πιο γνωστό του δημιούργημα. Στη διάρκεια του B΄ Παγκόσμιου Πολέμου εργάστηκε ως πολεμικός ανταποκριτής στον τομέα του Ειρηνικού για την εφημερίδα "Los Angeles Times". Όταν πέθανε το 1950, τα βιβλία του είχαν ήδη πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα. Σήμερα είναι γνωστός ως ο άνθρωπος που έδωσε τεράστια ώθηση στα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας και περιπετειών. Πολλοί σύλλογοι θαυμαστών του, που ασχολούνται αποκλειστικά με τα έργα του, εξακολουθούν να υπάρχουν στις μέρες μας. Οι διασκευές των βιβλίων του για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τα κόμικς, καθώς και οι μεταφράσεις τους σε ξένες γλώσσες τον έχουν κάνει διάσημο σε όλο τον κόσμο.

Η Άννα Παπαδημητρίου γεννήθηκε το 1950 από έλληνες γονείς στην Τασκένδη, πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν της Κεντρικής Ασίας. Οι γονείς της εκδιώχθηκαν μετά την ήττα του ΔΣΕ το '49 στην Αλβανία όπου έζησαν δύο μήνες, μέχρις ότου καθοριστεί ο τελικός προορισμός τους. Στην Τασκένδη τελείωσε το 11τάξιο υποχρεωτικό σχολείο, την Μαιευτική σχολή και το Βιολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου της πόλης. Το 1974 παντρεύεται έναν έλληνα ιατρό και εργάζεται ως ερευνήτρια στο εξεταστικό τμήμα του Ερευνητικού Ινστιτούτου Φυματίωσης της πόλης. Το 1977 επαναπατρίστηκε με τον σύζυγό της και την ίδια χρονιά έδωσε γραπτές εξετάσεις στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης για αναγνώριση του πτυχίου της. Κατόπιν εξετάσεων στο Λύκειο στην ύλη της Γ’Λυκείου λαμβάνει το ελληνικό απολυτήριο και διορίστηκε στην Μέση Εκπαίδευση του νομού Καστοριάς. Κατά διαστήματα εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση Αττικής και Θεσσαλονίκης.