Ο Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (120-180 μ.Χ. περίπου) γεννήθηκε στα Σαμόσατα, μια πόλη δίπλα στον ποταμό Ευφράτη, στο σημερινό Κουρδιστάν, στην εξελληνισμένη τότε Συριακή επαρχία με το όνομα Κομμαγηνή (τα Σαμόσατα λέγονται σήμερα Σαμσάτ και ανήκουν στην Τουρκία). Στην αρχή τον βρίσκουμε μέσα στο εργαστήρι του θείου του, που ήταν γλύπτης. Στο μικρό Λουκιανό όμως δεν άρεσε καθόλου η γλυπτική, ούτε και ήθελε να δουλεύει μαζί με το θείο του. Αντί γι' αυτό προτίμησε να μάθει τα ελληνικά και να σπουδάσει τη ρητορική τέχνη, στην οποία έγινε πράγματι πολύ καλός. Αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να κάνει πολλά ταξίδια και να γνωρίσει πολλές χώρες. Από την Αντιόχεια της Συρίας, όπου εργάστηκε για πρώτη φορά ως ρήτορας, και τη Μικρασία, πέρασε στην Ελλάδα και ταξίδεψε πολλές φορές στην Ιταλία και τη μακρινή Γαλατία. Γύρω στα σαράντα εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα, βιοποριζόμενος από τη σοφιστική, και ασχολήθηκε παράλληλα με τον σατιρικό διάλογο και την επικούρεια φιλοσοφία. Ο Λουκιανός έγραψε πολλά έργα. Σε μια εποχή που οι διανοοούμενοι φρόντιζαν να "ελληνοφέρνουν", τόνιζε πάντα τη Συριακή καταγωγή του, δίνοντας το παράδειγμα ενός Έλληνα μετέχοντος της Ελληνικής Παιδείας και όχι κατ' όνομα. Θεωρείται, μεταξύ άλλων, ο πατέρας της επιστημονικής φαντασίας, με έργα για διαστημικά ταξίδια και αστροναύτες, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται τα "Αληθής ιστορία" και "Ικαρομένιππος".

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1949, αποφοίτησε από το Λύκειο του Πειραματικού Σχολείου του Α.Π.Θ. (1967) και από τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., με πτυχίο του Τμήματος Κλασσικών Σπουδών (1971). Έπειτα από την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων (1972 - 1974) εργάστηκε για λίγο στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανώλη Τριανταφυλλίδη] (1974 - 1975). Αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1984), και εντάχτηκε στη βαθμίδα του Λέκτορα του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1984). Εκλέχτηκε διαδοχικά Επίκουρος καθηγητής (1987), Αναπληρωτής καθηγητής (1992), και καθηγητής (1997) της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στον Τομέα Κλασσικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ. Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής που επιμελείται την έκδοση της Επιστημονικής Επετηρίδας του Τμήματος Φιλολογίας (1989 - 1997). Ασχολήθηκε με διεξαγωγή έρευνας στο Centre for Byzantine, Ottoman and Modern Greek Studies του Πανεπιστημίου του Birmingham, το οποίο του έδωσε τον τίτλο του Honorary Senior Research Fellow (1994 - 1995), και στο Pontifical Institute of Mediaeval Studies του Πανεπιστημίου του Toronto, όπου έγινε δεκτός ως Guest Scholar (1999).

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1949, αποφοίτησε από το Λύκειο του Πειραματικού Σχολείου του Α.Π.Θ. (1967) και από τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., με πτυχίο του Τμήματος Κλασσικών Σπουδών (1971). Έπειτα από την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων (1972 - 1974) εργάστηκε για λίγο στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανώλη Τριανταφυλλίδη] (1974 - 1975). Αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1984), και εντάχτηκε στη βαθμίδα του Λέκτορα του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1984). Εκλέχτηκε διαδοχικά Επίκουρος καθηγητής (1987), Αναπληρωτής καθηγητής (1992), και καθηγητής (1997) της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στον Τομέα Κλασσικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ. Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής που επιμελείται την έκδοση της Επιστημονικής Επετηρίδας του Τμήματος Φιλολογίας (1989 - 1997). Ασχολήθηκε με διεξαγωγή έρευνας στο Centre for Byzantine, Ottoman and Modern Greek Studies του Πανεπιστημίου του Birmingham, το οποίο του έδωσε τον τίτλο του Honorary Senior Research Fellow (1994 - 1995), και στο Pontifical Institute of Mediaeval Studies του Πανεπιστημίου του Toronto, όπου έγινε δεκτός ως Guest Scholar (1999).

Ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. Τις βασικές φιλολογικές του σπουδές τις έκανε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δίπλα σε λαμπρούς δασκάλους. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία και στην Γερμανία. Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1969 ως το 1996, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς από την ενεργό υπηρεσία, για να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Υπήρξε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής και Συγκλητικός κατά το ακαδημαϊκό έτος 1977-1978 και πρώτος Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας κατά τα έτη 1984-1986. Για πέντε εξάμηνα πρόσφερε τις υπηρεσίες του και στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου ως επισκέπτης καθηγητής. Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια (ιδίως για θέματα αριστοτελικά και ιπποκρατικά) και έδωσε πλήθος διαλέξεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ασχολείται ιδιαίτερα με τον αρχαίο ελληνικό επιστημονικό λόγο. Από την άποψη αυτή γόνιμο έδαφος για έρευνα του προσφέρουν κατά κύριο λόγο τα αρχαία ελληνικά ιατρικά κείμενα, καθώς και τα κείμενα του Αριστοτέλη. Κυριότερες εργασίες - βιβλία (πέρα από τα άρθρα και τις δημοσιεύσεις σε περιοδικά και σε εφημερίδες): -Η παραγωγική κατάληξη -ικός στην προσωκρατική φιλοσοφία και στο Ιπποκρατικό Corpus (1968) -Άρτεμις Ορθρία (1968) -Ιπποκρατική ιατρική (1972) -Αρχαία ελληνική μετρική (1975) -Επίθετα από ουσιαστικοποιημένα επίθετα (1977) -Πέντε φιλολογικά μελετήματα (1986) -Αριστοτελικά μελετήματα (1986) -Εν παρόδω Α΄ - Β΄ (1987-1995) -Γλωσσικές παρατηρήσεις Α΄ - Β΄(1990-1994) -Ιπποκρατική συλλογή Α΄(1991) -Ο Δημήτρης Λυπουρλής στο Βαφοπούλειο (1998) -Ην ποτε: Τρεις "ιστορίες" αρχαίας ελληνικής καθημερινότητας (1998) -Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, βιβλίο Β΄ (2000) -Ιπποκράτης, τόμοι I-V (2000-2001) -Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, Ελλήνων και Λατίνων (μετάφραση από τα Γερμανικά, 1996). Ένας άλλος τομέας που κίνησε με ιδιαίτερο τρόπο το ενδιαφέρον του είναι η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση Εκπαίδευση. Πήρε μέρος σε πλήθος ειδικών σεμιναρίων, έκανε διαλέξεις, δημοσίευσε σχετικά άρθρα.

Ο Ιωάννης Σ. Χριστοδούλου είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι καθηγητής - σύμβουλος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και διδάσκει Φιλοσοφία ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου.