Η Ιωάννα Παπαζαφείρη είναι από το Βόλο. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και δίδαξε σε διάφορα σχολεία της Θεσσαλίας και της Αττικής. Από τους ένθερμους οπαδούς της Εκπαιδευτικής μας Μεταρρρύθμισης εξέδωσε το 1966, με τίτλο Ομήρου Οδύσσεια - Ηροδότου Ιστορία, διδασκαλία από μετάφραση, μια επιλογή εργασιών που έγραψαν μαθήτριές της τής Α΄ Γυμνασίου. Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής στο υπουργείο Παιδείας για την έκδοση Ανθολογίας Μαθητικών Κειμένων, είχε και την επιμέλεια του βιβλίου, που κυκλοφόρησε το 1975. Τη δημοτική γλώσσα την αγάπησε από τα παιδικά της χρόνια, όταν σε ηλικία 12 ετών γράφτηκε συνδρομήτρια στη Διάπλαση των Παίδων. Καρπός αυτής της αγάπης είναι τα γλωσσικά της σημειώματα, που δημοσιεύονται στον ημερήσιο και στον περιοδικό τύπο. Πολλά απ' αυτά τα σημειώματα κυκλοφορούν σε δύο τόμους με τίτλο Λάθη στη χρήση της γλώσσας μας (εκδ. Σμίλη). Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με τη συστηματική αποθησαύριση μεγάλου αριθμού λέξεων, ρητών, στερεότυπων φράσεων και γενικώς στοιχείων από το γλωσσικό παρελθόν μας που έχουν επιβιώσει στο νεοελληνικό λόγο. Το πρώτο από τα βιβλία αυτής της ερευνητικής εργασίας κυκλοφορεί με τον τίτλο Ρήσεις, γνωμικά, φράσεις από τις Γραφές (εκδ. Σμίλη). Επίσης έχει εκδόσει το δίτομο έργο Η αρχαία ελληνική σκέψη στο νεοελληνικό λόγο (εκδ. Σμίλη). Σε όλη της τη ζωή υπήρξε θερμός κήρυκας της ιδέας του δημοτικισμού.