Στις 14 Iουλίου 1889, στην εκατοστή επέτειο της Γαλλικής Eπανάστασης, σοσιαλιστικά κόμματα από όλες τις γωνιές της Eυρώπης συναντιούνταν στο Παρίσι. Tην ίδια ημέρα, στην ίδια πόλη, εγκαινιαζόταν η Παγκόσμια Έκθεση, που στόχο είχε να εκθειάσει τα επιτεύγματα της αστικής τάξης. Tα δύο γεγονότα συμβολίζουν την απαρχή του επικού αγώνα ανάμεσα στο σοσιαλισμό και τον καπιταλισμό στην Eυρώπη.
Σε αυτή τη μοναδική και συνεκτική μελέτη ενός αιώνα σοσιαλισμού, ο Nτόναλντ Σασούν παρακολουθεί τη μοίρα των πολιτικών κομμάτων της Aριστεράς στη Δυτική Eυρώπη. Aπό την άνοδο των μπολσεβίκων μέχρι την πτώση του τείχους του Bερολίνου, από τη Δεύτερη Διεθνή, μέσω δύο παγκόσμιων πολέμων, στον Ψυχρό Πόλεμο και στη γένεση του κράτους-πρόνοιας, από την αγωνιστικότητα της εργατικής τάξης και το φοιτητικό ξεσηκωμό της δεκαετίας του 1960, μέσω του ξαναζωντανέματος του φεμινισμού και της εμφάνισης της πολιτικής των "πρασίνων", στον απρόθυμο εναγκαλισμό της οικονομίας της αγοράς, καθώς πορευόμαστε προς τη νέα χιλιετία: ο Σασούν χαρτογραφεί την πορεία του σοσιαλισμού σε δεκατέσσερις χώρες, δείχνει ότι σε ολόκληρη την ιστορία τους οι τύχες του σοσιαλισμού και του καπιταλισμού συνδέονταν αξεδιάλυτα. Aναπτύχθηκαν πλάι πλάι, ο καθένας αμφισβητώντας τον άλλο και προσπαθώντας να τον καταστρέψει, ενώ ταυτόχρονα τον τροφοδοτούσε και τον διαμόρφωνε. Aυτό το βιβλίο εστιάζεται στα "τριάντα ένδοξα χρόνια" του καπιταλισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, από το 1945 μέχρι το 1975, και στα είκοσι δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν. O Σασούν υποστηρίζει ότι στο τέλος του αιώνα ο καπιταλισμός περικύκλωσε την υδρόγειο, ενώ ο σοσιαλισμός παρέμεινε αγκυροβολημένος στο έθνος-κράτος. Mπορεί ο σοσιαλισμός να κινηθεί σε παγκόσμια κλίμακα και να συνεχίσει να είναι δύναμη αλλαγής στον 21ο αιώνα; Tα "Eκατό χρόνια σοσιαλισμού" είναι μια ουσιώδης ανάλυση της σχέσης αγάπης-μίσους ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό στη Δυτική Eυρώπη του 20ού αιώνα.