Συνήθως, το διδακτικό βιβλίο αντιμετωπίζεται ως "εμπόδιο" στην προσπάθεια προσέγγισης του πτυχίου/"επάθλου". Σπάνια μόνον αντιμετωπίζεται ως μέσον που διαμορφώνει επιστημονική προσωπικότητα.
Στην πρώτη περίπτωση ο φοιτητής/"αγωνιστής" επιλέγει και αποστηθίζει επικίνδυνα τμήματα ("SOS") του περιεχομένου του βιβλίου, "ξεπερνά το εμπόδιο" και με το ισχύον σύστημα αξιολόγησης "αμείβεται" με μεγάλο βαθμό.
Στη δεύτερη περίπτωση στόχος είναι η κατανόηση του αντικειμένου που πραγματεύεται το διδακτικό βιβλίο.
Στην πρώτη περίπτωση η επιτυχία είναι επιφανειακή, επειδή όπως είναι γνωστό, η αποστήθιση αποκλείει την υποκειμενική συμμετοχή και μετατρέπει το φοιτητή σε απλό θεατή.
Στη δεύτερη όμως περίπτωση η επιτυχία είναι πραγματική. Με την κατανόηση του αντικειμένου που πραγματεύεται το διδακτικό βιβλίο ο φοιτητής αυτοεπιβεβαιώνεται, νιώθει αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση και ανοχή σ΄αυτούς που "φωνασκούν". Στην περίπτωση αυτή, ο φοιτητής έχει τη δυνατότητα να θέτει δικούς του όρους στην συμβατική του αξιολόγησή του... τουλάχιστον στα πλαίσια του μαθήματος της Πρωτοζωολογίας. (Από τον πρόλογο του βιβλίου)