Ο π. Γεώργιος Φλορόφσκυ γεννήθηκε στην Οδησσό το 1893, από το 1919 δίδαξε ως έκτακτος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του. Μετά την αναχώρησή του από τη Ρωσία δίδαξε φιλοσοφία στην Πράγα (1922-1926) και αργότερα ανέλαβε την έδρα της πατρολογίας στο Ορθόδοξο Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγ. Σεργίου. Το 1948 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και διορίσθηκε καθηγητής και κοσμήτορας στη θεολογική σχολή του Aγ. Βλαδιμήρου μέχρι το 1955, ενώ συγχρόνως δίδασκε στο πανεπιστήμιο Columbia και στο Union Theological Seminary. Από το 1956 μέχρι το 1964 ανέλαβε την έδρα της εκκλησιαστικής Ιστορίας στη θεολογική σχολή του Harvant. Το 1964 διορίσθηκε καθηγητής Σλαβικών Σπουδών και Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Princeton.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Παρακολούθησε μαθήματα γαλλικής και ελληνικής φιλολογίας στο Παρίσι (1970-76), άλλα γρήγορα προτίμησε να προσανατολιστεί στη μελέτη της φιλοσοφίας και τη συγγραφή. Η ενασχόληση του με τον Πλάτωνα τον βοήθησε να ανακαλύψει την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Η γνωριμία με τον Π. Νέλλα το 1982 τον φέρνει στη "Σύναξη". Το διάστημα 1986-1997 έχει την ευθύνη της έκδοσης του περιοδικού. Μεταφράζει: Γκενόν, Βέιλ, Μπερντιάεφ, Φλωρένσκι, Ντεσέιγ. Από το 1999 επιμελείται τη σειρά "Γέφυρες" στον Αρμό. Συνεργάζεται με τα περιοδικά "Σύναξη", "Νέα Εστία", "Θεολογία" και με τις εφημερίδες "Καθημερινή" και "Ελευθεροτυπία". Τα βιβλία του: - "Σιωπή και θαύμα" (Δόμος, 1982), - "Ταρκόφσκι, ένας νοσταλγός του Παραδείσου" (Διάττων, 1989 και 2002), - "Έν πνεύματι" (Παρουσία, 1991), - "Ποιητική τετραλογία" (Αρμός, 1995), - "Η κρίση του πολιτισμού" (Αρμός, 1997), - "Αντίλογος στον Στέλιο Ράμφο" (Καστανιώτης, 2001), - "Ο ποιητικός οραματισμός του Γιώργου Σαραντάρη" (Ίνδικτος, 2006), - "Ο Αντιχριστιανισμός" (Αρμός, 2009).