Η Μαίρη Ρενώ γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1905, όπου ο πατέρας της ασκούσε την ιατρική. Σπούδασε στην Οξφόρδη, θέλοντας αρχικά να αφοσιωθεί στη διδασκαλία, αλλά "καθ' οδόν" έκρινε πως ήταν καλύτερα να γίνει συγγραφέας και, αφού πάρει το πτυχίο της, να διευρύνει τις γνώσεις της για τη ζωή των ανθρώπων. Έτσι εκπαιδεύτηκε επί τρία χρόνια ως νοσοκόμος κι έγραψε την πρώτη της νουβέλα, που είδε το φως της δημοσιότητας με τον τίτλο "Υπόσχεση αγάπης". Οι επόμενες τρεις νουβέλες της γράφτηκαν όταν υπηρετούσε ως νοσοκόμος κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μια απ' αυτές, η "Επιστροφή στη νύχτα", απέσπασε το βραβείο M.G.M. Μετά τον πόλεμο η Ρενώ εγκαταστάθηκε στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής. Έκανε πολλά ταξίδια στην αφρικανική ήπειρο, μα εκείνο που τη σημάδεψε ήταν οι περιηγήσεις της στην Ελλάδα, καρπός των οποίων ήταν μια μεγαλοφυής αναπαράσταση γεγονότων και καταστάσεων της Αρχαίας Ελλάδας σε μια σειρά μυθιστορημάτων όπως "Ο βασιλιάς πρέπει να πεθάνει", "Ο ταύρος που βγήκε από τη θάλασσα", "Φωτιά από τον ουρανό" κλπ. Πέθανε το 1983.

Γεννημένος στην Αθήνα το 1947, δημοσιογράφος κι απόγονος δημοσιογράφων, ο Γιάννης Σπανδωνής εργάστηκε σ' επιτελικές θέσεις μεγάλων εφημερίδων και περιοδικών, καθώς και στην τηλεόραση. Το 1985 οργάνωσε με τη συνεργασία κι άλλων δημοσιογράφων το πρώτο ηλεκτρονικό αρχείο δημοσιογραφικών πληροφοριών, για λογαριασμό του Ιδρύματος Προαγωγής της Δημοσιογραφίας Μπότση. Με το πρώτο του βιβλίο "Κάποτε στο Αιγαίο" αποσπά το βραβείο Μαρίας Περ. Ράλλη για τον καλύτερο νεοεμφανιζόμενο συγγραφέα του 1983. Ακολούθησαν "Ο θρήνος" (1984, Α Βραβείο Παρνασσού), "Οι Γραικοί" (1985, Α Βραβείο Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών - Ροταριανού Ομίλου), το "Προς άγνωστη κατεύθυνση" (1986, προηγούμενος τίτλος του Έτσι τα 'φερε η μοίρα) και η μυθιστορηματική βιογραφία "Ρήγας Βελεστινλής. Ο επαναστάτης με τα τραγούδια" (Ωκεανίδα, 1995). Οι λογοτεχνικές μεταφράσεις του Γιάννη Σπανδωνή, εξάλλου, έχουν αποσπάσει ευμενή σχόλια κι επαίνους τόσο από τους κριτικούς όσο κι από πνευματικά ιδρύματα της χώρας μας και του εξωτερικού. Πιστεύοντας ότι "λαός που δεν γνωρίζει το παρελθόν του δεν μπορεί να προγραμματίσει το μέλλον του", ο Σπανδωνής ασχολείται κυρίως με το διαχρονικό ιστορικό μυθιστόρημα.