Ο Αντώνης Αντωνακόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας τον Απρίλιο του 1921. Έζησε σε μια προοδευτική μεσοαστική οικογένεια του Πύργου, ο πατέρας του οποίου ήταν σταφιδέμπορας. Αγάπησε από πολύ νωρίς τα γράμματα και στράφηκε στις κλασσικές σπουδές από τα μαθητικά του χρόνια. Κατά την περίοδο της Ιταλικής κατοχής (1940-1941) επήλθε η οικονομική καταστροφή της οικογένειας. Γράφεται στην Νομική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών αμέσως μετά το Γυμνάσιο και εντάσσεται από πολύ νωρίς στις γραμμές του κομμουνιστικού κόμματος.Μέσα στην περίοδο της κατοχής στέλνεται από την καθοδήγηση του κόμματος στην Πάτρα για να βοηθήσει στην οργάνωση της αντίστασης στην Πελοπόννησο. Συλλαμβάνεται από τα τάγματα ασφαλείας, βασανίζεται σκληρά και καταδικάζεται σε θάνατο. Αρχίζει τότε για τον Αντώνη Αντωνακόπουλο μια μακροχρόνια περίοδο φυλάκισης. Σώζεται από τον θάνατο μετά από παρέμβαση της μητέρας του προς τις αρχές και παραμένει φυλακισμένος μέχρι το 1957. Μετά την αποφυλάκιση του επιστρέφει στη Νομική Σχολή απ' όπου αποφοιτά το 1960. Εργάζεται σαν δικηγόρος στην Αθήνα. Το 1967 με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών παίρνει τον δρόμο της αυτοεξορίας. Φτάνει στο Παρίσι όπου τον υποδέχεται η Ελληνική κοινότητα εκεί - και με τη βοήθεια του δικτύου φιλελληνικών και διεθνών οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα συνεχίζει τις σπουδές του στη Σορβόνη, εκπονεί την διδακτορική του διατριβή «Πάνω στη Πολιτική Ανάπτυξη της Χιλής» , συγγράφει βιβλία, εκπονεί μελέτες, και γνωρίζει την σύντροφο της ζωής του Λουίζ Μπεγί Αντωνακοπούλου. Το 1980 εκλέγεται καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και επιστρέφει στην Ελλάδα. Εξακολουθεί να ασχολείται με την έρευνα των Πολιτικών Επιστημών και να συγγράφει έως την συνταξιοδότηση του.Τον Νοέμβρη του 1993 χτυπημένος ήδη από την επάρατη νόσο, αφήνει την τελευταία του πνοή.

Ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης γεννήθηκε το 1947 στο Νυδρί Λευκάδας. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτική επιστήμη στο Παρίσι, όπου έγινε διδάκτορας (Doctorat d' Etat). Χρημάτισε πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, επί πολλά χρόνια επισκέπτης καθηγητής του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών (IEP) του Παρισιού, τιτουλάριος της έδρας Francqui του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Ερευνών του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, εμπειρογνώμονας σε πανεπιστημιακά θέματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πολιτικής Επιστήμης (EPSNET) καθώς και της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής σε πολλά ξένα πανεπιστήμια, ενώ έργα του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές χώρες. Είναι μέλος του επιστημονικού συμβουλίου και καθηγητής στο Μάστερ Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σιένας και αντεπιστέλλον μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας του Πολιτισμού της Πορτογαλίας.

Ο Κοσμάς Ψυχοπαίδης (1944-2004) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, απ' όπου έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια της Φρανκφούρτης και του Gottingen του οποίου υπήρξε υφηγητής (Habilitation) και μόνιμος καθηγητής. Διετέλεσε καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1981-1987) και, εν συνεχεία, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1988-2004). Συμμετείχε στη σύνταξη του περιοδικού "Αξιολογικά". "Έφυγε" από καρδιακή προσβολή στην Αθήνα, στις 13 Δεκεμβρίου 2004, κατά τη διάρκεια παρουσίασης βιβλίου.

Η Αγγελική Χριστοδουλίδη - Μαζαράκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του ιδίου Πανεπιστημίου. Είναι επίκουρη καθηγήτρια Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Τμήμα Φιλοσοφίας - Παιδαγωγικής - Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει διδάξει επί σειρά ετών στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Επίσης, έχει δημοσιεύσει βιβλία, μελέτες και άρθρα, σχετικά με την αρχαία και σύγχρονη πολιτική και κοινωνική φιλοσοφία.

Η Νίκη Καλτσόγια - Τουρναβίτη είναι ομότιμη καθηγήτρια συνταγματικού δικαίου του Παντείου Πανεπιστημίου. Το διδακτικό και επιστημονικό της έργο αναφέρεται σε θέματα συνταγματικού δικαίου, συνταγματικής ιστορίας, δημόσιας διοίκησης και πολιτικής επιστήμης. Είναι ενεργό μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας, με συμμετοχή σε επιστημονικές εταιρείες. Στο πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει ειδικευθεί σε θέματα δικαιωμάτων των γυναικών, με πολλές μελέτες, άρθρα και διαλέξεις και συμμετοχή σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και θεωρείται εμπειρογνώμων σε θέματα ισότητας των φύλων. Είναι μέλος του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, του οποίου υπήρξε για ένα διάστημα και αντιπρόεδρος. Από τις αρχές της δεκαετίας του '80 είναι συνεργράτις του περιοδικού ελευθερίας και γλώσσας Ευθύνη και της Νέας Ευθύνης, καθώς και των περιοδικών Ο Αγώνας της Γυναίκας και Ηλιαία. Το βιβλίο "Προκλήσεις των καιρών" (Ευθύνη, 2009) με δοκίμια της, τιμήθηκε με το βραβείο Ρ.Ε.Ν. Club για το 2011.

Ο Κλεομένης Σ. Κουτσούκης είναι καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και διευθυντής του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών. Από το 1986 διδάσκει μεταξύ άλλων το μάθημα της Μεθοδολογίας στην πολιτική και κοινωνική έρευνα (Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας). Στις ερευνητικές του ενασχολήσεις, ιδιαίτερα στο χώρο της Συγκριτικής Πολιτικής, χρησιμοποιεί μεθόδους και τεχνικές της σύγχρονης πολιτικής ανάλυσης.

Ο Άλκης Ρήγος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Πάντειο Α.Σ.Π.Ε. και είναι διδάκτορας της ίδιας σχολής από το 1987, με τίτλο διδακτορικής διατριβής "Κοινωνικές διαστάσεις της πολιτικής σκηνής στη Β΄ Ελληνική Δημοκρατία (1924 -1935)". Διδάσκει Πολιτική Επιστήμη, Ελληνική Πολιτική και Κοινωνικά Κινήματα στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου από το 1975 ως επιστημονικός βοηθός και στη συνέχεια ως μέλος του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού. Σήμερα υπηρετεί στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή στο ίδιο τμήμα. Για τη διετία 2001- 2003 εκλέχτηκε πρόεδρος του τμήματος και είναι μέλος της Συγκλήτου του Παντείου Πανεπιστημίου. Παράλληλα είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης, του Διοικητικού της Συμβουλίου από το 1994 και Γενικός Γραμματέας 1998 -2000, καθώς και της Συντακτικής Επιτροπής της Επιθεώρησης Πολιτικής Επιστήμης . Επίσης ανάμεσα σε σειρά άλλών συμμετοχών του σε επιστημονικές εταιρίες, συλλόγους και ενώσεις πολιτών είναι και μέλος της Ελληνικής Ενώσεως για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Συνεργάτης του Δικτύου Κινήσεων για τα Πολιτικά Κινήματα Δικαιώματα, της Κίνησης ενάντια στον Ρατσισμό και του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών. Ιδρυτικό μέλος του "Συνδέσμου Θεόφιλος Βεϊκος για την κριτική σκέψη και την Φιλοσοφική Παιδεία" καθώς και του Σωματείου "Φίλοι του Ιδρύματος Σάκη Καράγιωργα". Ταυτόχρονα συμμετέχει ενεργά στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα και ιδιαίτερα στα συνδικαλιστικά του Πανεπιστημιακού χώρου Κυριότερα έργα του : - "Η Β΄ Ελληνική Δημοκρατία 1924- 1935. Κοινωνικές διαστάσεις της πολιτικής σκηνής". Προλ. Νίκος Σβορώνος. [ Ιστορική Βιβλιοθήκη / Θεμέλιο] Αθήνα 1988. - "Προσεγγίσεις Νεοελληνικής Πολιτικής" [ Παπαζήσης ] Αθήνα 1990 - "Τα Κρίσιμα Χρόνια .Τομ. α΄ 1922- 1935. Τομ. β΄ 1935 - 1941" [ Παπαζήσης] Αθήνα 1995 - "Πανεπιστήμιο. Ιδεολογικός ρόλος και λόγος. Από τον Μεσαίωνα στη Νεωτερικότητα". [ Παπαζήσης ] Αθήνα 2000. Άρθρα του αναφερόμενα σε θέματα ελληνικής πολιτικής, ιδεολογίας, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, οικονομίας της πληροφορίας και Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, εργατικού, γυναικείου και φοιτητικού κινήματος, καθώς και του Πανεπιστημιακού Δημόσιου Θεσμού έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, επιστημονικά περιοδικά και στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο όλου του πολιτικού φάσματος. Έχει λάβει μέρος σε επιστημονικές και πολιτικές εκπομπές σε διάφορα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και έχει επιμεληθεί ως ιστορικός σύμβουλος ντοκιμαντέρ 25 συνολικά επεισοδίων για τον Ελληνικό μεσοπόλεμο (1922- 1941) στην κρατική τηλεόραση. Ήταν επιστημονικός υπεύθυνος έρευνας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την Διαπολιτισμική προσέγγιση του γνωστικού αντικειμένου "Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος με έμφαση στα Κοινωνικά Δικαιώματα". Τα αποτελέσματα της έρευνας (ερωτηματολόγιο για τις ρατσιστικές ή μη αντιλήψεις των μαθητών) καθώς και το εκπαιδευτικό υλικό (βίντεο - ταινίες, εκπαιδευτικά παιχνίδια, αφίσες, τρόποι διδασκαλίας κ.α.) έχουν κατατεθεί στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Επίσης έχει συμμετάσχει : Ως μέλος επιτροπής κρίσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την αξιολόγηση του διδακτικού βιβλίου "Κοινωνική και Πολιτική Οργάνωση στην Αρχαία Ελλάδα" Ως υπεύθυνος επιτροπής κρίσης για την αξιολόγηση βοηθημάτων σε CD/ ROM του μαθήματος Πολιτικής Επιστήμης για την Γ΄ Γυμνασίου. Έχει δημοσιεύσει σειρά βιβλιοκριτικών καθώς και εισαγωγές βιβλίων με πιο πρόσφατες : - Την εισαγωγή και επιμέλεια (με την Γ. Αθανασάτου και τον Γ. Σεφεριάδη ) του συλλογικού τόμου: "Η Δικτατορία 1967 - 1974. Πολιτικές Πρακτικές - Ιδεολογικός Λόγος - Αντίσταση". [ Καστανιώτης] Αθήνα 1999. Στον τόμο περιλαμβάνεται και άρθρο του με τίτλο "Φοιτητικό Κίνημα και Δικτατορία" - Την εισαγωγή και επιμέλεια μαζί με τον Κωνσταντίνο Τσουκαλά του συλλογικού τόμου της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης: "Η Πολιτική σήμερα. Ο Νίκος Πουλαντζάς και η επικαιρότητα του έργου του". { Θεμέλιο } Αθήνα 2001 - Τον πρόλογο στο Σμυρνής Κ: "Εργατική είδηση και Εργαζόμενοι" {Α.Α Λιβάνης } Αθήνα 2001. Παράλληλα έχει την ευθύνη παρακολούθησης της εργασίας υποψηφίων διδακτόρων και έχει συμμετάσχει ως μέλος τριμελών συμβουλευτικών επιτροπών και επιτροπών κρίσης διδακτορικών διατριβών εκτός από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης Και Ιστορίας στο τμήμα ΜΜΕ και Επικοινωνίας του Παντείου και στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Κρήτης. Συμμετέχει ταυτόχρονα σε εκλεκτορικά σώματα εκλογής μελών ΔΕΠ στο Πάντειο και τα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης Ιωαννίνων και Πατρών. Με εκπαιδευτική άδεια έχει συνεργασθεί στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και στο τμήμα Τουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κύπρου. Έχει επίσης συμμετάσχει ενεργά σε Οργανωτικές Επιτροπές δεκάδων Διεθνών και Ελληνικών Συνεδρίων, σε προεδρίες συνεδριάσεων, ενώ αντίστοιχα πολλές είναι οι επιστημονικές εισηγήσεις του σε αυτά και άλλα Συνέδρια γύρω από θέματα Ελληνικής Πολιτικής, Εργατικού κινήματος, Οικονομίας της Πληροφορίας, Πανεπιστημίου ως Δημόσιου Θεσμού και φοιτητικού κινήματος.

Η Αρετή Τούντα-Φεργάδη είναι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και διδάκτωρ του ιδίου πανεπιστημίου. Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο γνωστικό αντικείμενο Ελληνική Διπλωματική Ιστορία 20ού αιώνα στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, στο οποίο και διδάσκει ελληνική και ευρωπαϊκή Διπλωματική Ιστορία 19ου και 20ού αιώνα. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 30 Συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει συγγράψει βιβλία και μελέτες Διπλωματικής Ιστορίας.

Ο Αντώνης Παπαρίζος κατάγεται από τον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, όπου τελείωσε και το Λύκειο, και σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα. Υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόνη Paris I-Pantheon και στο Centre d' Analyse Comparative des Systemes Politiques του ίδιου Παν/μίου: δύο διπλώματα στην Πολιτική Κοινωνιολογία, στην Κοινωνιολογία και στην Ιστορία. Είναι διδάκτωρ D' Etat του Παν/μίου Paris 2, με πεδίο έρευνας την Κοινωνιολογία της Θρησκείας. Αναγνωρίστηκε ως υφηγητής το 1989 από το Paris 2. Απο το 1985 διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κοινωνιολογία και Κοινωνιολογία της Θρησκείας. Ως προσκεκλημένος καθηγητής έχει διδάξει σε άλλα ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια. Είναι αναπληρωτής καθηγητής. Συμμετείχε με επιστημονικές ανακοινώσεις σε Διεθνή Συνέδρια και δημοσίευσε πολυάριθμες εργασίες. Από τις εργασίες του: - Contribution a une apprehension du rapport entre politique et religion et l' emergence du christianisme, Paris, 1987. - "Autorite politique et autorite mantique"Tiresias et Oedipe", KERNOS, Liege, no 3, 1990. - "Διαφωτισμός, θρησκεία και παράδοση στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία" στο Ν. Δεμερτζής, Θ. Λίποβατς και ά., "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" Αθήνα, Οδυσσέας, 1994. - "Λόγος και η θρησκεία ως πολιτική κοσμογονία στη δημοκρατία των Αθηναίων " στο Γ. Βλάχος, Α. Μάνεσης και ά., "Η αθηναϊκή δημοκρατία", Αθήνα, Ακαδημία Αθηνών, 1995 κ.ά.

Η Καίτη Αρώνη-Τσίχλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Μέση και Νεότερη Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης και στη Νεότερη Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία στη Σορβόννη (Paris I) και στην Ecole de Hautes Etudes en Sciences Sociates στο Παρίσι. Είναι καθηγήτρια Νεότερης Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες γύρω από την συγκρότηση της νεοελληνικής κοινωνίας, τα κοινωνικά κινήματα και το αγροτικό ζήτημα.

Η Ελένη Γιαννακοπούλου είναι διδάκτωρ της Παιδαγωγικής - ΣΕΠ τον ΕΑΠ. Έχει πτυχίο του Μαθηματικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, D.Ε.Α. στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στις Κοινωνικές Επιστήμες του Πανεπιστημίου Paris V και διδακτορικό δίπλωμα του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Διαθέτει πολύχρονη επαγγελματική εμπειρία στον σχεδιασμό, στη διεξαγωγή και στην ανάλυση στοιχείων εκπαιδευτικών και κοινωνικών ερευνών και επίσης πολύχρονη διδακτική εμπειρία στην εκπαίδευση ενηλίκων (ΣΕΛΕΤΕ Αθήνας, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ΙΔΕΚΕ, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο). Οι δημοσιεύσεις της αναφέρονται σε θέματα εκπαιδευτικής οργάνωσης και διοίκησης καθώς και εκπαίδευσης ενηλίκων.

Η Άννα Κοντονή είναι Ειδική Επιστήμονας και εργάζεται ως Υπεύθυνη Σπουδών και Έρευνας στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία. Συνεργάζεται με πανεπιστήμια, ινστιτούτα επιμόρφωσης και ερευνητικούς φορείς στα πεδία της εκπαιδευτικής έρευνας, του σχεδιασμού εκπαιδευτικών προγραμμάτων και της συγγραφής εκπαιδευτικού υλικού. Είναι εκπαιδεύτρια ενηλίκων κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων, όπως εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, εκπαιδευτών κατάρτισης, δημοσίων υπαλλήλων, ανέργων και άλλων ευπαθών ομάδων.

Ο Ιωάννης Σ. Βαβούρας είναι Καθηγητής Οικονομικής Πολιτικής στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος και Πρύτανης του Πανεπιστημίου. Είναι συνιδρυτής μαζί με τον Παναγιώτη Β. Τσίρη του Κέντρου Διακυβέρνησης και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο του Leicester. Στο Πρόγραμμα Προπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος διδάσκει τα μαθήματα "Οικονομική Πολιτική", "Πρακτική της Οικονομικής Πολιτικής", "Πολιτική Οικονομικής Μεγέθυνσης" και "Μακροοικονομική Θεωρία ΙΙ", ενώ στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών το μάθημα "Οικονομική Πολιτική". Το δημοσιευμένο ελληνόγλωσσο και ξενόγλωσσο έργο του σε βιβλία, επιστημονικά περιοδικά, τετράδια εργασίας και συλλογικούς τόμους, καλύπτει ένα ευρύ φάσμα των θεμάτων της οικονομικής πολιτικής, με έμφαση κατά τα τελευταία έτη στη θεσμική οικονομική.

Η Ρένα Σταυρίδη - Πατρικίου (1934-2009) ήταν ιστορικός, καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστήμιου. Σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια της Αθήνας και του Στρασβούργου (1962-1967) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές (Diplome d' Etudes Superieures, DES) στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (Paris I) (1968-1970) και στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόνης (Paris IV) (1970-1973). Το 1975 επέστρεψε στην Ελλάδα και συνεργάστηκε με το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης. Από το 1978 ήταν μέλος του διδακτικού και επιστημονικού προσωπικού του Παντείου Πανεπιστημίου. Στο πλαίσιο του προγράμματος "Socrates" δίδαξε θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας στα Πανεπιστήμια της Κατάνιας και του Παλέρμο (1998). Δίδαξε επίσης θέματα Βαλκανικής και Νεοελληνικής Ιστορίας ως επισκέπτρια καθηγήτρια στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociates στο Παρίσι (2003). Για τα ίδια θέματα πραγματοποίησε ομιλίες στα πανεπιστήμια της Τεργέστης, της Νεάπολης και της Κοπεγχάγης. Από το 2000 έως το 2004 χρημάτισε Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Βασικό της ερευνητικό αντικείμενο ήταν ο δημοτικισμός, το γλωσσικό ζήτημα και η ελληνική παιδεία, ενώ από το πρώτο ήδη βιβλίο της, "Δημοτικισμός και κοινωνικό πρόβλημα" (1976), που κυκλοφόρησε από τη Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη των εκδόσεων "Ερμής", την οποία διηύθυνε ο Άλκης Αγγέλου, ξεχώρισε για τη σαφήνεια των ιδεών και του ύφους, το ερευνητικό της πνεύμα και τους ορίζοντες της γραφής της. Παράλληλα, υπήρξε μια διαυγής και μαχητική παρουσία, με σταθερή παρέμβαση στον δημόσιο χώρο. Εκτός από πολυάριθμες μελέτες που δημοσίευσε σε συλλογικούς τόμους, σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά με αντικείμενο την ιστορία του νεότερου ελληνισμού, εξέδωσε τα βιβλία: "Δημοτικισμός και κοινωνικό πρόβλημα" (Ερμής, Αθήνα 1976, β' εκδ. Εστία 2000), "Ο Γ. Σκληρός στην Αίγυπτο: σοσιαλισμός, δημοτικισμός και μεταρρύθμιση" (Θεμέλιο, Αθήνα 1988), "Rhigas and Coray: Peres et Symboles de Lumieres Neohelleniques" (Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας- Expolangues, 1999), "Γλώσσα, εκπαίδευση και πολιτική" (Ολκός, Αθήνα 1999, β' εκδ. 2009), "Οι φόβοι ενός αιώνα" (Μεταίχμιο, 2008), κ.ά. Πέθανε στην Αθήνα στις 13 Νοέμβριου 2009, ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια.

Η Καίτη Αρώνη-Τσίχλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Μέση και Νεότερη Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης και στη Νεότερη Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία στη Σορβόννη (Paris I) και στην Ecole de Hautes Etudes en Sciences Sociates στο Παρίσι. Είναι καθηγήτρια Νεότερης Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες γύρω από την συγκρότηση της νεοελληνικής κοινωνίας, τα κοινωνικά κινήματα και το αγροτικό ζήτημα.