Το κείμενο αυτό είναι μια απ' τις σημαντικότερες μαρτυρίες που έχουν γραφτεί από Ινδιάνους της εποχής μας. Παρουσιάστηκε στην Διεθνή Διάσκεψη των Ινδιάνικων Εθνών που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη το 1977, υπό την αιγίδα των Μη Κυβερνητικών Οργανισμών του ΟΗΕ κι είχε ως στόχο την αφύπνιση της συνείδησης των ανθρώπων του Δυτικού κόσμου. Δεν αποτελεί ένα απλό κείμενο διαμαρτυρίας για τη συνεχιζόμενη καταπίεση των Ινδιάνων, αλλά μια βαθυστόχαστη κριτική ανάλυση του λεγόμενου Δυτικού πολιτισμού απ' τις απαρχές του μέχρι σήμερα και ταυτόχρονα μια προειδοποίηση για την επερχόμενη καταστροφή του πλανήτη, στην οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια η καταλήστευσή του απ' το καπιταλιστικό σύστημα - προειδοποίηση που αποδείχτηκε προφητική μετά το Τσερνομπίλ. Τέλος, μας αποκαλύπτει τον πλούτο του Ινδιάνικου πολιτισμού κι έναν ενιαίο τρόπο θεώρησης του κόσμου που επικεντρώνεται στην αποκατάσταση της "ολότητας" του ανθρώπου και του κόσμου την οποία κατακερμάτισε η εξειδίκευση κι οι διαχωρισμοί του Δυτικού «πολιτισμού» - αντίληψη που διαποτίζει και την σύγχρονη ελευθεριακή σκέψη.