O Μαρκ Ρέιβενχιλ (γεν. 1966), ο οποίος έχασε τον σύντροφό του από Hiv στα μέσα της δεκαετίας του '90, θεωρείται ίσως ο πιο προκλητικός σύγχρονος άγγλος θεατρικός συγγραφέας μετά τη Sarah Kane και τον Edward Bond. Έγινε κυρίως γνωστός με τα έργα του "Shopping and Fucking", 1996, και "Some Explicit Polaroids "/'Τολμηρές πολαρόιντ", 1999, που παίχτηκαν και στην Ελλάδα. Έχει γράψει επίσης τα έργα: "Fist", 1995, "Faust is Dead", 1997, "Sleeping Around", 1998, "Handbag", 1998, "Mother Clap's Molly House", 2000, "Feed me" (ραδιοφωνικό έργο), 2000, "Totally over You", 2003, "Education", 2004, "Citizenship", 2005, "Product", 2005, "The Cut", 2006, "Pool (No Water)", 2006, "Ravenhill for Breakfast" (17 σύντομα κείμενα), 2007. Συνεργάζεται περιστασιακά με το ένθετο για τις τέχνες της εφημερίδας "Guardian".

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος γεννήθηκε στη Μπίτολα της Γιουγκοσλαβίας το 1965. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θέατρο στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και κινηματογράφο στο Laboratorio Internazionale della Communicazione, στο Ούντινε της Ιταλίας. Από το 2001 έως το 2008 υπήρξε καλλιτεχνικός συνδιευθυντής, μαζί με τον Γιάννη Χουβαρδά, του Θεάτρου του Νότου (Θέατρο Αμόρε). Έχει σκηνοθετήσει τηλεταινίες, βιντεοκλίπ και ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το ντοκιμαντέρ του "Meri-Amen" έχει τιμηθεί με Κρατικό Βραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης και με το βραβείο Χρυσός Ιππότης στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μινσκ, στη Λευκορωσία. Στο θέατρο έχει σκηνοθετήσει, μεταξύ άλλων,τα έργα: "Βενετσιάνα" (ανωνύμου του 6ου αιώνα), "Έρωτας" της Λ. Πετρουσέγσκαγια, Υπηρέτριες του Γκολντόνι, "Shopping and Fucking" του Μ. Ρέιβενχιλ, "Closer" του Π. Μάρμπερ, "Βυσσινόκηπος" του Τσέχωφ, "Το στρίψιμο της βίδας" του Χ. Τζέιμς (διασκευή Τζ. Χάτσερ), "Πολύ κακό για το τίποτα" και "Με το ίδιο μέτρο" του Σαίξπηρ, "Διπλή απιστία" του Μαριβώ, Mainstream του Ντ. Γκρεγκ, "Η ζωή είναι όνειρο" του Καλντερόν, "Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι" του Ρ. Κάρβερ, "Ο Ορφανός του Ζάο" του Ζι Ζου Ζιανγκ, "Metamorphoses+ με αφορμή τον Οβίδιο" (Θέατρο Αμόρε), "Άλκηστη" του Ευριπίδη στο Εθνικό Θέατρο για το Φεστιβάλ Επιδαύρου (βραβείο Αρχαίου Δράματος Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών 2009), "Δωδεκάτη νύχτα" του Σαίξπηρ και "Τι είδε ο μπάτλερ" του Τζ. Όρτον στο Θέατρο Αλίκη, "Βάκχες" του Ευριπίδη και τη θεατρική σύνθεση "Μέδουσα - Σχέδια και αυτοσχεδιασμοί για σχεδίες και ναυάγια" για το Φεστιβάλ Αθηνών (Βραβείο Κουν 2011). Έχει επίσης σκηνοθετήσει θεατρικά έργα για παιδιά, όπως το "Παραμύθι για δύο" του Φ. Ρίντλεϋ, "Μια ιστορία με ιστορίες" του Τζ. Ροντάρι, "Το Σκλαβί" της Ξ. Καλογεροπούλου, καθώς και τα: "Η πεντάμορφη και το Τέρας", "Οικογένεια Νώε", "Ο ελαφοβασιλιάς", "Η Kοιμωμένη ξύπνησε", "Ο τυχερός στρατιώτης", έργα τα οποία έγραψε μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου για το Θέατρο Πόρτα. Έχει σκηνοθετήσει επίσης τις όπερες "Έτσι κάνουν όλες" του Μότσαρτ, "Το στρίψιμο της βίδας" του Μπ. Μπρίτεν, "Ο Βασιλιάς ακούει" του Νίκου Κυπουργού (σε λιμπρέτο δικό του), το θεατρικό ορατόριο του Α. Ονεγκέρ "Η Ιωάννα στην πυρά" (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών), "Ταμερλάνος" του Χαίντελ (Φεστιβάλ Αθηνών), "Macbeth" του Βέρντι (στο φεστιβάλ του Σπολέτο στην Ιταλία, το 2002, για το οποίο απέσπασε το βραβείο Abbiatti 2003) και "Η στέψη της Ποπαίας" του Κ. Μοντεβέρντι (Ιταλία 2005: Κρεμόνα, Κόμο, Ραβέννα, Μάντοβα). Το 2004 επιμελήθηκε σκηνοθετικά το πρώτο τμήμα της Τελετής Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.