Η Σούζαν Σόνταγκ (1933-2004) γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη αλλά μεγάλωσε στο Tuscon της Αριζόνα και πήγε γυμνάσιο στο Λος Άντζελες. Μετά την αποφοίτησή της από το πανεπιστήμιο του Σικάγο έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία και τη θεολογία στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και στο κολέγιο Saint Anne's του πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Έγραψε τέσσερα μυθιστορήματα ("The Benefactor", "Death Kit", "The Volcano Lover", "In America"-τα δύο τελευταία στα ελληνικά από τις εκδόσεις Οδυσσέας), μια συλλογή διηγημάτων ("I, etcetera"), αρκετά θεατρικά έργα ("Alice in Bed", "Lady From the Sea", κ.ά.) και οκτώ δοκίμια, από τα οποία γνωστότερα είναι τα "Ενάντια στην ερμηνεία" (ελλ. εκδ. Καφρέφτης), "Περί φωτογραφίας" (εκδ. περιοδικού "Φωτογράφος"), "Η ασθένεια ως μεταφορά" (εκδ. Ύψιλον), "Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων" (εκδ. Scripta) και "Where the Stress Falls". Άρθρα και πεζά της εμφανίστηκαν τακτικά στα περιοδικά "New Yorker", "The New York Review of Books", "The Times Literary Supplement", "Art in America", "Antaeus", "Parnassus", "The Threepenny Review", "The Nation", "Granta", και πολλά άλλα, ενώ τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί, μέχρι σήμερα, σε 32 γλώσσες. Γύρισε, επίσης, τέσσερις ταινίες μεγάλου μήκους ("Duet for Cannibals", 1969, "Brother Carl", 1971-και τις δύο στη Σουηδία-, "Promised Land", 1974, στο Ισραήλ, κατά τη διάρκεια του πολέμου του Οκτωβρίου 1973, και "Unguided Tour", 1983, στην Ιταλία) και σκηνοθέτησε πολλά θεατρικά έργα, ανάμεσα στα οποία το "Περιμένοντας τον Γκοντό", το καλοκαίρι του 1993, στο πολιορκημένο Σεράγεβο, όπου πέρασε πολυ καιρό στο διάστημα μεταξύ 1993-1996 και ανακηρύχθηκε επίτιμη δημότης. Πολιτική ακτιβίστρια στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα για πάνω από δύο δεκαετίες, υπήρξε πρόεδρος του Αμερικανικού PEN Club μεταξύ 1987-1989 και έλαβε μέρος σε εκστρατείες για την ελευθερία της έκφρασης και την απελευθέρωση πνευματικών δημιουργών που διώχθηκαν για τις απόψεις τους. Η Σούζαν Σόνταγκ υπήρξε πολυβραβευμένη, εν ζωή: τιμήθηκε με το National Book Critics Circle Award, to 1978, για το δοκίμιό της "Περί φωτογραφίας", με το National Book Award, το 2000, για το μυθιστόρημα "Αμερική", με το βραβείο Malaparte στην Ιταλία το 1992, με τον τίτλο τιμής "Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων" στη Γαλλία, το 1999, με το βραβείο Jerusalem, το 2001, για το σύνολο του έργου της και με το βραβείο Ειρήνης των Γερμανών βιβλιοπωλών, το 2003. Πέθανε στις 28 Δεκεμβρίου 2004 στη Νέα Υόρκη.

Ο Αντώνης Γαλαίος αποφοίτησε από το Τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και τα μεταπτυχιακά τμήματα του CIaremont Graduate School (ΜΑ: Θεωρία της Λογοτεχνίας, Φιλοσοφία της Aναγέννησης) και του University of East Anglia (ΜΑ: Σκηνοθεσία Θεάτρου). Επίσης, σπούδασε υποκριτική στο Pomona College. Από το 1999 κι έπειτα έχει μεταφράσει δεκάδες θεατρικά έργα για το επαγγελματικό θέατρο. Ενδεικτικά αναφέρονται τα: "Εκτός σχεδίου" του David Mamet, "Οι καλοκαιρινές διακοπές της Μπέτυ" του Christopher Durang, "4.48 Ψύχωση" της Sarah Kane, "Πνεύμα" της Margaret Edson, "Γλυκό πουλί της νιότης" του Tennessee Williams, "Όνειρο θερινής νύχτας" του William Shakespeare, "Μεγαλείο" της Abi Morgan. Από το 2003-2004 διετέλεσε υπεύθυνος αρχαιολογικής και φιλολογικής έρευνας στο τμήμα Κλεψύδρα της τελετής έναρξης στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και υπεύθυνος για τη σκηνοθεσία παρέλασης αθλητών στην τελετή λήξης των Παραολυμπιακών αγώνων. Έχει σκηνοθετήσει ανάμεσα σε άλλα τα: "Cloud Nine" της Caryl Churchill, "Γλάρος" του Anton Chekhov, "Φίδι" του Jean CIaude Van Italie, "Ελένη" του Ευριπίδη, "Ψάχνοντας τον Γκοντώ, αγνώστου ταυτότητας ανθρώπινα υπολείμματα και η Πραγματική φύση της αγάπης" του Brad Fraser. Έχει συνεργαστεί ως δραματολόγος/δραματουργός στα "Ο νεκρός" του Georges Bataille, "Το όνειρο ενός γελοίου ανθρωπάκου" του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, "Κληρονομιά" του Marivaux, "All in the Timing" του David lves, κ.ά.. Από το 2005 είναι ο υπεύθυνος της σειράς Θεατρικό Δοκίμιο των εκδόσεων Κοάν. Διδάσκει devised theatre, δραματουργική ανάλυση κειμένου για ηθοποιούς, συγγραφή σεναρίου.