Ο Μπερνάρντο Ατσάγα (φιλολογικό ψευδώνυμο του Joseba Irazu Garmendia/ Χοσέμπα Ιράθου Γκαρμενδία), γεννήθηκε το 1951 στο Asteasu της χώρας των Βάσκων. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Μπιλμπάο και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης. Στη συνέχεια εργάστηκε ως οικονομολόγος, βιβλιοπώλης, καθηγητής βασκικών, εκδότης και ραδιοφωνικός παραγωγός, μέχρι να αφοσιωθεί στη συγγραφή, μετά το '80. Εμφανίστηκε στα βασκικά γράμματα το 1976 με το διήγημα "Ziutateaz" ("Σχετικά με την πόλη"), και το 1978 με την ποιητική συλλογή "Etiopia" ("Αιθιοπία"), και τράβηξε αμέσως την προσοχή του κοινού και των κριτικών. Από εκείνη την στιγμή εγκαινίασε μια λογοτεχνική παραγωγή έντονη, συνεχή και ποικιλόμορφη, από θεατρικά έργα, στίχους για τραγούδια, διηγήματα και μυθιστορήματα. Η συλλογή διηγημάτων "Obabakoak" του απέφερε το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Ισπανίας και διεθνή αναγνώριση, αφού μεταφράστηκε σε είκοσι γλώσσες. Το βιβλίο απαρτίζεται από 26 διηγήματα, καταρχήν ανεξάρτητα μεταξύ τους, τα οποία, χάρη στους δεσμούς που υφαίνει ο συγγραφέας, συνθέτουν μια μοναδική, ενιαία λογοτεχνική πραγματικότητα. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Behi euskaldun baten memoriak" ("Αναμνήσεις μια βάσκικης αγελάδας", 1991), "Gizona bere bakardadean" ("Ένας άνθρωπος μόνος", 1993), "Zeru horiek" ("Μια γυναίκα μόνη", 1996), "Soinujolearen semea" ("Ο γιος του ακορντεονίστα", 2003), "Zazpi etxe Frantzian" ("Εφτά σπίτια στο Παρίσι", 2009), και άλλα έργα. Τρία βιβλία του κυκλοφορούν στην Ελλάδα, μεταφρασμένα από την ισπανική τους απόδοση, μεταξύ των οποίων και το "Ομπαμπακόακ".