O Alfred Jarry (1873-1907), συγγραφέας του "Ουμπού" και του "Υπεραρσενικού", υπήρξε βασική επιρροή για αμέτρητους δημιουργούς, από τον Apollinaire, τον Duchamp και τον Artaud μέχρι τον Joyce, τον Queneau και τον Ionesco. Κατά τον Andre Breton, "η λογοτεχνία, ξεκινώντας από τον Jarry, μετατοπίζεται επικίνδυνα σε εδάφη ολισθηρά... Και πάλι ξεκινώντας από αυτόν η διαφοροποίηση ανάμεσα στην τέχνη και την ζωή διαμφισβητήθηκε μέχρις ότου εκμηδενίστηκε τελείως". Γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας από το Λαβάλ της Γαλλίας, ο Ζαρί σκιαγράφησε τον κυρ-Υμπύ στα δεκαοκτώ του χρόνια, οπότε μετακινήθηκε στο Παρίσι και εντάχθηκε στις λογοτεχνικές συντροφιές που απάρτιζαν ο Γκιγιόμ Απολινέρ, ο Τουλούζ Λοτρέκ, η Γερτρούδη Στάιν κ.ά. Μια από τις σημαντικότερες μορφές της παρισινής avantgarde, ο Αλφρέντ Ζαρί, πέθανε το 1907, στα τριάντα επτά του χρόνια, διάσημος ήδη για τη ριζοσπαστική του γραφή και τον αναρχικό του βίο και πολιτεία.

Γιώργος Μαυροΐδης (1912-2003). Ο πατέρας του ήταν από την Κύπρο, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Η μητέρα του από τη Λευκάδα. Μετά στην Αθήνα σπούδασε νομικά κι έζησε τον πόλεμο και την κατοχή. Το 1946 παντρεύτηκε στην Αλεξάνδρεια την Αλεξάνδρα Θωμαΐδη και γέννησαν μια κόρη. Το 1947-1959 υπηρέτησε στη διπλωματική υπηρεσία κι έζησε στη Γαλλία (1950-52) και στην Ιταλία (1957-58). Μεταξύ 1959-1982 διετέλεσε καθηγητής της ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και ήταν ο πρώτος της πρύτανης. Πάντα ασχολήθηκε με τη ζωγραφική· παράλληλα εξέδωσε διηγήματα -"Καθρέφτες" (Ίκαρος, 1947), και τα τελευταία χρόνια της ζωής του ποιήματα -"Το κρυφό" (1989), "Το γιοφύρι " (1990), "Μέσα ποταμός" (Καστανιώτης, 1993), "Ίσαμε πού;" (Άγρα, 1995), "Το μακρινό ταξίδι" (Άγρα, 2003).