Θεόφιλος Φραγκόπουλος (1923 - 1998). Ο Θεόφιλος Φραγκόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τη Ζάκυνθο. Ο πατέρας του ήταν ανώτερος στρατιωτικός και η μητέρα του καταγόταν από τις οικογένειες Θεοτόκη και Πολυλά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τουριστικές και οικονομικές επιστήμες στο Surrey University της Αγγλίας. Γνώστης πολλών ξένων γλωσσών ταξίδεψε σε πολλές χώρες του εξωτερικού, όπως στο Λίβανο και την Τυνησία, όπου εργάστηκε ως τραπεζιτικός υπάλληλος και ως διευθυντής ναυτιλιακής εταιρείας. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου στρατεύτηκε στην Εθνική Αντίσταση, αρχικά ως μέλος της Ενωτικής Νεολαίας Ιερής Ταξιαρχίας και στη συνέχεια των οργανώσεων Ε.Σ.Α.Σ., Ρ.Α.Ν. και ΕΔΕΣ. Από το 1948 ως το 1950 υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός στα Τεθωρακισμένα, ενώ αγωνίστηκε και εναντίον της απριλιανής χούντας του 1967. Το 1950 διορίστηκε υπεύθυνος του τμήματος ξένης διαφήμισης στο ελληνικό Κέντρο Τουριστικών Μελετών. Διετέλεσε επίσης διευθυντής του ΕΟΤ (1959-1964) και πραγματοποίησε διαλέξεις για τη νεοελληνική λογοτεχνία ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Bochum της Δυτικής Γερμανίας και Boston των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με το μυθιστόρημα, την ποίηση και το θέατρο, ενώ έγραψε και δοκίμια. Πρωτοεμφανίστηκε το 1943 με τη δημοσίευση του ποιήματος Mantua στο περιοδικό Παλμός και το 1953 κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή Ποιήματα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Φιλολογικά Χρονικά, Τα Νέα Ελληνικά, Σημερινά Γράμματα, Εποχές, Η Συνέχεια, Τομές, Σταθμοί, την εφημερίδα Καθημερινή κ.α. Μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Θεάτρου για το έργο του Καρτερία, το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή δοκιμίων Tagliche Ernte και το λογοτεχνικό βραβείο Φρειδερίκου Μάθιους (1995). Κείμενά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα αγγλικά και τα ιταλικά, ενώ ποιήματά του περιλήφθηκαν σε ξένες ανθολογίες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Θεόφιλου Φραγκόπουλου βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Θεόφιλος Φραγκόπουλος», Η ελληνική ποίηση· Η πρώτη μεταπολεμική γενιά, σ.260-261. Αθήνα, Σοκόλης, 1982. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

Ο Μίλτος Φραγκόπουλος γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία και ιστορία της τέχνης στην Αγγλία, και σήμερα διδάσκει στη Σχολή Βακαλό και στο ΕΚΕΜΕΛ. Είναι λέκτορας του Πανεπιστημίου του Derby. Έχει δημοσιεύσει δύο μυθιστορήματα ("Η πέτρα", εκδόσεις Στοχαστής, 1986 και "Πορτ Μπου", Εστία, 1996). Στο χώρο της λογοτεχνικής μετάφρασης εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1982, με τα "Ταξίδια του Γκάλλιβερ" του Τζόναθαν Σουίφτ (εκδόσεις Κρύσταλο). Άλλες μεταφράσεις του είναι οι "Ιστορίες του Ουέσσεξ" του Τόμας Χάρντυ (Αίολος, 1982), "Χέρτσογκ" του Σωλ Μπέλλοου (εκδ. Ζάρβανος, 1983), "Περιμένοντας τους βαρβάρους" του Τζων Μ. Κουτσύ (Κρύσταλο, 1984), "Οράματα των θυγατέρων της Αλβιόνας" του Ουίλλιαμ Μπλέηκ (Ζώδιο, 1985). Έχει επίσης μεταφράσει από τα γαλλικά το "Ψυχανάλυση και Ελληνική Κουλτούρα" των Ανζιέ, Γκρην, Ποταμιάνου κ.α. (Κέδρος, 1985) ενώ επιμελήθηκε γλωσσικά τη μετάφραση του "Λεξιλογίου της Ψυχανάλυσης" των Λαπλάνς και Πονταλίς (Κέδρος, 1995). Το 1991 δημοσίευσε μετάφραση αποσπάσματος του "Χαμένου Παράδεισου" του Τζων Μίλτον (Νέα Εστία) και το 1995 παρουσίασε το έργο του Ρώσου Φουτουριστή ποιητή Βέλιμιρ Χλέμπνικωφ, με τίτλο "Ζαούμ", (Εστία, σειρά Trivium). Από το 1996 έως το 2000 υπήρξε τακτικός συνεργάτης των Ενθεμάτων της "Κυριακάτικης Αυγής", ενώ από το 1999 υπήρξε τακτικός συνεργάτης με το περιοδικό "Μετάφραση". Έχει επίσης δημοσιεύσει το "Εισαγωγή στην ιστορία του Graphic Design" (2006), καθώς και κείμενα για την τέχνη και το design σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους.