Η Αθανασία είναι μοναχικός τύπος. Η ζωή της θα μπορούσε να χαρακτηριστεί βαρετή και μονότονη μέχρι που αποφασίζει να πάει στην παραλία. Εκεί ένας δίμετρος άντρας συγκρούεται πάνω της και φέρνει τα πρώτα χτυποκάρδια στο προσκήνιο.
Μια δεύτερη σύγκρουση με έναν τύπο με το ίδιο ανάστημα, το ίδιο άρωμα, τα ίδια ρούχα μπερδεύει κι άλλο την κατάσταση.
Πώς να αντικρίσει την απεραντοσύνη του έρωτα; Μήπως είναι καλύτερα να κρυφτεί στη σκιά του; Πώς να αποφύγει τον γλάρο; Γιατί είναι συνεχώς στο προσκήνιο;
Τα μυστικά φανερώνονται και την τραβούν από την ανυπαρξία. Τα σκαβαπάρτι, οι συλλήψεις, το πτώμα που κραυγάζει για λύτρωση και η ζωή που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα σαμποτάρουν τον έρωτα. Η μόνη της διέξοδος είναι η ζωγραφική.

...Τίποτα δεν ήταν τυχαίο και τίποτα δεν ήταν απλό. Είχε στηθεί ένα ολόκληρο σχέδιο πίσω από τον έρωτα, που συνήθως είναι υπέροχος, ενίοτε δύσκολος και πάντα δυνατός και τα παρασέρνει όλα στο πέρασμά του. Γεννιέται σαν σπίθα και αναπτύσσεται σαν πυρκαγιά ανεξέλεγκτη και αδάμαστη. Τέτοια μορφή πήραν τα συναισθήματά της και κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να τη σώσει από όσα ένιωθε για εκείνον...