Ο Σάμουελ Μπέκετ γεννήθηκε στο Φόξροκ της Ιρλανδίας, κοντά στο Δουβλίνο, στις 13 Απριλίου 1906. Σπούδασε γαλλική και ιταλική φιλολογία στο Κολέγιο Τρίνιτυ του Δουβλίνου. Το 1928 γνώρισε στο Παρίσι τον Τζέιμς Τζόυς, του οποίου υπήρξε έκτοτε στενός φίλος και γραμματέας. Το 1937 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου και έζησε ως το τέλος της ζωής του. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου: ποίηση, δοκίμιο, μυθιστόρημα, θέατρο. Από τα σημαντικότερα πεζά του: η τριλογία "Μολλόυ", "Ο Μαλόν πεθαίνει", "Ο ακατανόμαστος"· "Πρώτος έρωτας"· "Φαντασία νεκρή φαντάσου"· "Ο ερημωτής". Το 1952 γίνεται ευρύτερα γνωστός με το πρώτο του παιγμένο και δημοσιευμένο θεατρικό έργο, το "Περιμένοντας τον Γκοντό". Ακολούθησαν: "Τέλος του παιχνιδιού", "Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ", "Ευτυχισμένες μέρες", "Θέατρο", και πολλά άλλα σύντομα έργα. Το 1969 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στο Παρίσι στις 22 Δεκεμβρίου 1989.

O Δημήτρης Κρανιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950. Σπούδασε μαθηματικά, φιλοσοφία και θέατρο στο Παρίσι, μεταξύ 1967-1972. Από το 1974 ως το 1976 έζησε σε μονές του Αγίου Όρους, όπου συνέθεσε τα πρώτα του ποιήματα. Η πρώτη του συλλογή, "Έρως αλλογενής", εκδόθηκε το 1979 από το Τυπογραφείο Κείμενα (β’ έκδ. Οδός Πανός, 2004). Το 1982 συμμετείχε ως ηθοποιός στην ταινία "Ρόζα" του Χριστόφορου Χριστοφή. Στο Παρίσι, ο Χρ. Χριστοφής τον είχε ήδη γνωρίσει με τον Αμερικανό χορευτή και χορογράφο Jerome Andrews (1908-1992), με τον οποίο ο Δ. Κρανιώτης συνεργάστηκε ως χορευτής και μαθητής από το 1980 ως το τέλος της ζωής του (με παραστάσεις στο Παρίσι, στη Dijon, στη Ν. Υόρκη, κ.ά.) και του οποίου συνέχισε τη διδασκαλία και εξέδωσε τα μαθήματα (Jerome Andrews, "La danse profonde: De la carcasse a l’ extase", Carnets du Centre National de la Danse, 2016). Μεταξύ 1992-1994 συνεργάστηκε με το Χοροθέατρο του Βούπερταλ ως δραματουργός/βοηθός της Pina Bausch στις παραγωγές της "Tanzabend 1" (1993) και "Trauerspiel" (1994). Από το 1995 συνεργάζεται μόνιμα με την Αμερικανίδα χορεύτρια και πρ. συνεργάτιδα της Pina Bausch, Christine Kono (1946-), με την οποία έχουν παρουσιάσει σεμινάρια χορού και παραστάσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα (τελευταία παράσταση: "Aporia", Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, 2014, με τους χορευτές Christine Kono, Stephane Vernier, Liz Waterhouse και Paolo Rudelli). Είναι μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος Γιάννη Τσαρούχη από το 1981, σύμφωνα με την εν ζωή επιθυμία του Έλληνα ζωγράφου, και μ’ αυτή την ιδιότητα επιμελητής 12 τετραδίων των ημερολογίων του (υπό έκδοση), καθώς και μέλος της Ένωσης και των εκδόσεων Confluences Poetiques στη Γαλλία. Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί τα ποιητικά βιβλία του: "Έρως αλλογενής", Κείμενα 1979, β’ έκδ. Οδός Πανός, 2004, "Αλήτις μοίρα", Άγρα, 1985, "Άβυσσος άνοιξις", Ίκαρος, 1989, "Ο Ηνίοχος αγέρωχος/Altier l’Aurige" (δίγλωσσο, μτφρ. στα γαλλικά: Michel Volkovitch), Μίμνερμος, 1993, "Διθύραμβοι της σιωπής", Καστανιώτης, 1994, "Αρχαίος ρυθμός", Οδός Πανός, 2005, "απ’ της ροδιάς το σόι...", Μίμνερμος, 2014 (σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων), "Μετέωρα", Το Ροδακιό, 2016, "Χαιρετισμοί", Το Ροδακιό, 2016, "Pina au rythme des oracles/Pina in the Rhythm of Oracles", Το Ροδακιό, 2017, καθώς και μεταφράσεις κειμένων του Σάμουελ Μπέκετ ("Σκιρτήματα. Πώς να πω", μαζί με την Κυβέλη Μαλαμάτη, Εξάντας 1990) και ποιημάτων του Ζακ Λακαριέρ ("Αφρόδυτοι έρωτες", Μίμνερμος, 2002). Στη Γαλλία έχουν εκδοθεί δύο ποιητικές συλλογές του σε μετάφραση Michel Volkovitch: "Eros etrange etranger", Desmos, 1997 και "L’ evidence fugace", Al Manar, 2012. Ποιήματά του έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες ("Anthologie de la poesie grecque contemporaine", Poesie/Gallimard, 2000, "Poesie grecque contemporaine: Des iles et des muses", Autre Temps, 2000, "D’ Estoc et d’intaille. L’epigramme", Les Belles Lettres, 2003, "L’ailleurs qui est ici", Le Temps de Cerises, 2005). Η ιστοσελίδα του στο διαδίκτυο είναι: www.kraniotis.com.