Καππαδοκία, χώρα µαγική, γεµάτη θρύλους και παραδόσεις. Εκεί, ανάµεσα στα βουνά με τα τρύπια σωθικά και τις κοιλάδες µε τις νεραϊδοκαμινάδες, ένας ξεχασµένος ελληνισμός ζει και προκόβει, ερωτεύεται, γεννάει, προσεύχεται, λιτανεύει, γερνάει και πεθαίνει κάτω από τη σκιά των ηφαιστείων.
Καισάρεια, Σινασός, Σµύρνη και Πόντος είναι ο καµβάς και πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράµογλου µε τον Έλµερ Αλεξάντερ Κάρτερ στα χρόνια του πολέµου που άλλαξε τα σύνορα αυτής της γωνιάς της γης. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών οι δυο νέοι χωρίζουν στο λιμάνι της Μερσίνας εκεί που διαλύθηκαν εκατομμύρια ζωές. Όπως του Ομέρ, του μουσουλμάνου από τη Δυτική Μακεδονία που, μαζί με ομόθρησκους, θα κάνουν το αντίστροφο ταξίδι και θα περάσουν τα ίδια βάσανα.
Ογδόντα χρόνια αργότερα, η Έλσα θα πάει στα προγονικά χώματα της Καππαδοκίας έχοντας µαζί της το ηµερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Θα συναντήσει τον Άλεξ που φωτογραφίζει το απόκοσμο τοπίο αλλά στην ουσία αναζητά τα χνάρια του καθηγητή Έλµερ Αλεξάντερ Κάρτερ.
Υπόγειες πολιτείες, απόκρυφες εκκλησιές, περιστρεφόµενοι δερβίσηδες και το μοναστήρι της Xαµογελαστής Παναγιάς διηγούνται τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων, μέσα από τη μεγάλη ιστορία της ανταλλαγής των πληθυσμών.
Ένα μυθιστόρημα, μια τριλογία για τις αλησμόνητες πατρίδες και τους αλησμόνητους έρωτες που σκάλισε ο αέρας στους βράχους της Καππαδοκίας υπό το βλέμμα της Χαμογελαστής Παναγιάς στο μοναστήρι των Παλιών Ασημιών.

Και έμεναν οι γυναίκες πίσω, μάνες και πατεράδες μαζί, κυράδες όμως στα σπιτικά τους, δόξα τω Θεώ, όλα τους τα καλά τα είχαν. Διαφέντευαν με αντρική πυγμή το βιος τους, ανέτρεφαν τα παιδιά αυστηρά, τα μόρφωναν όσο συνηθιζόταν, έκαναν προίκες για τα κορίτσια, και σαν τα χρόνια περνούσαν μπορεί και να ξανάσμιγαν με τον άνδρα τους. Τριάντα και σαράντα χρόνια παντρεμένοι, αν μάζευες όλες τις νύχτες σε ένα τσουβάλι, καλά καλά ούτε δυο χρόνια δεν έβγαιναν που είχαν κοιμηθεί μαζί.