Η Αγγελική Καστρινέλλη έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Απείρανθο της Νάξου. Καθότι δασκαλοπαίδι, γαλουχήθηκε από νωρίς στον ακαδημαϊσμό κι έτσι δεν άφησε τίποτα σχεδόν από όσα αγαπούσε χωρίς τη στέψη ενός τουλάχιστον τίτλου σπουδών. Το πρώτο της πτυχίο, από την Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών, αξιοποίησε εντρυφώντας με παρρησία στα μυστικά του σκαλίσματος-του εαυτού της και των άλλων. Όταν αργότερα κατάλαβε ότι αυτού του τύπου τα σκαλίσματα δεν σε κάνουν γεωπόνο, άνοιξε τα πανιά της για τον κόσμο των τεχνών, σπουδάζοντας σκηνοθεσία κινηματογράφου και φωτογραφία -κυρίως λόγω του Ταρκόφσκι. Ο νέος κύκλος σπουδών απεδείχθη πιο προσοδοφόρος, αφούοδήγησε σε πέντε ατομικές εκθέσεις, συμμετοχές σε ομαδικές και κάμποσες δημοσιεύσεις σε φωτογραφικά, λογοτεχνικά και μουσικά περιοδικά. Τα τελευταία χρόνια έχει αφήσει κατά μέρος τις σπουδές και επιδίδεται σε πειράγματα και αυτοσχεδιασμούς. Ερευνά τη δυνατότητα σύμπραξης της φωτογραφίας με τη μουσική, το θέατρο και τον σύγχρονο χορό και συνεργάζεται με καλλιτέχνες αυτών των χώρων σε παραστάσεις. Παράλληλα, συνεχίζει να σκαλίζει τις χρόνιες εμμονές της φτιάχνοντας μικρόσωμα βιβλία με πρώτη ύλη λέξεις και εικόνες. Παρότι δεν απέκτησε κανένα τίτλο σπουδών που να νομιμοποιεί κάπως την ανάμιξη της με τη λογοτεχνία, το 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "4 εποχές και μία πέμπτη". Έκτοτε και μέχρι σήμερα ζει στην Αθήνα προσπαθώντας να σκαρφιστεί, όπως οι περισσότεροι, έξυπνους τρόπους για να μπορέσει να επιβιώσει.