Σύμφωνα με τον Βασίλη Ιωακειμίδη, Καθηγητή Συγκριτικής Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, η παρούσα μονογραφία του Παναγιώτη Δούρου «καταγράφει μια από τις πιο ελπιδοφόρες και κοινωνικά σημαντικές πρωτοβουλίες στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής, κοινωνικής εργασίας και δημόσιας υγείας στην Ελλάδα του 21ου αιώνα: την Κοινωνική και Πολιτιστική Συνταγογράφηση (ΚΠΣ)». Σε ένα περιβάλλον διαδοχικών κρίσεων –οικονομικής, υγειονομικής, προσφυγικής, ενεργειακής– το έργο αναδεικνύει τη δυναμική ενός νέου μοντέλου φροντίδας, το οποίο μετατοπίζει το επίκεντρο από την ιατροκεντρική προσέγγιση προς την κοινοτική συμμετοχή και την πολιτισμική δημιουργικότητα.

Η ΚΠΣ προτείνει έναν εναλλακτικό τρόπο υποστήριξης, συνδέοντας άτομα με προκλήσεις ψυχικής (ή σωματικής) υγείας με δραστηριότητες κοινωνικής και πολιτιστικής συμμετοχής. Βασισμένη στη λογική της αποϊατρικοποίησης και της ενδυνάμωσης των κοινοτήτων, η πρακτική αυτή επαναφέρει την έννοια της φροντίδας ως συλλογική και πολιτισμικά νοηματοδοτημένη διαδικασία. Η πιλοτική εφαρμογή στους Δήμους Νέας Σμύρνης και Φυλής, με τη συνεργασία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, τοπικών αρχών και πολιτιστικών φορέων, προσφέρει ένα νέο μοντέλο παρέμβασης που συνδυάζει επιστημονική τεκμηρίωση, κοινωνική ευαισθησία και θεσμική προοπτική.

Η εισαγωγική μελέτη του τόμου εστιάζει τόσο στο θεωρητικό υπόβαθρο της ΚΠΣ –μιας πρακτικής που αμφισβητεί την ιατρικοποίηση της ψυχικής υγείας και τον ατομικισμό της νεοφιλελεύθερης φροντίδας– όσο και στα πρακτικά της αποτελέσματα. Παρουσιάζονται η μεθοδολογία των πιλοτικών προγραμμάτων, οι προκλήσεις εφαρμογής και οι δυνατότητες ένταξης της ΚΠΣ στο εθνικό σύστημα υγείας. Το έργο συνοδεύεται από αναλυτική χαρτογράφηση των δράσεων, τεκμηριωμένες μελέτες περίπτωσης και κριτικό σχολιασμό για τον ρόλο του πολιτισμού ως θεμελίου ψυχοκοινωνικής ευημερίας.

Περισσότερο από μια περιγραφική καταγραφή, η παρούσα έκδοση διεκδικεί έναν νέο τρόπο θεώρησης της φροντίδας ως πολιτισμικής πράξης και της συμμετοχής ως δικαιώματος.