Εµπνευσµένοι από τις ιστορίες των ηρώων του Τρωικού Πολέµου στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Οµήρου, εξερευνητές του 19ου αιώνα αναζήτησαν την πατρίδα του θρυλικού βασιλιά Νέστορα στην «αµµουδερή Πύλο», στις ακτές της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου. Αργότερα, αρχαιολόγοι ερεύνησαν την ενδοχώρα, στη λοφοσειρά του Εγκλιανού, όπου έφεραν στο φως ένα ανάκτορο και ενεπίγραφες πήλινες πινακίδες που επιβεβαίωσαν τη θέση της αρχαίας Πύλου. Το Ανάκτορο του Νέστορα, όπως είναι πλέον γνωστό, οικοδοµήθηκε λίγο µετά το 1300 π.Χ. ως έδρα ενός µονάρχη, το βασίλειο του οποίου εκτεινόταν περίπου στη σύγχρονη Μεσσηνία.

Κατά τις πρώιµες φάσεις της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Ελλάδα (περίπου 1630–1360 π.Χ.), η περιοχή της Μεσσηνίας αποτελούσε σηµαντικό κέντρο του Μυκηναϊκού πολιτισµού.

Οι αριστοκρατικές οικογένειες, που διοικούσαν ευηµερούσες κοινότητες, απέκτησαν πολυτελή αντικείµενα εισαγµένα από τη µινωική Κρήτη και από µακρινές περιοχές, όπως η Αίγυπτος και η Εγγύς Ανατολή. Ανήγειραν θολωτούς τάφους για να τιµήσουν τους προγόνους τους και θάβονταν µαζί µε τα όπλα και τον πλούτο τους. Η εποχή αυτών των πολεµιστών-ηγεµόνων προµήνυε την άνοδο ενός ισχυρού βασιλείου µε κέντρο την Πύλο, το οποίο ασκούσε έλεγχο στις οικονοµικές, πολιτικές και θρησκευτικές δραστηριότητες της περιοχής.

Ο κατάλογος αυτός, µε περισσότερες από 300 εικόνες και κείµενα από διεθνή οµάδα αρχαιολόγων, περιλαµβάνει εντυπωσιακές πρόσφατες ανακαλύψεις, κυρίως από τον τάφο ενός άνδρα γνωστού ως Γρύπας Πολεµιστής, ο οποίος βρέθηκε περιστοιχισµένος από ανυπέρβλητης τέχνης αντικείµενα. Καθώς οι ανασκαφές σε όλη τη Μεσσηνία συνεχίζονται, σύγχρονες τεχνολογίες και αναλυτικές µέθοδοι για την ερµηνεία των καταλοίπων της Ύστερης Εποχής του Χαλκού αποκαλύπτουν την ιστορία πίσω από τους µύθους.