Το κρύο είναι τσουχτερό. Πλησιάζω στην καλύβα αθόρυβα. Η Κλειώ κουλουριασμένη πάνω στο κρεβατάκι της κλαίει με λυγμούς. Τα ρούχα της πεταμένα στο πάτωμα. Υπάρχει αίμα παντού. Βγαίνω έξω να πάρω αέρα. Τρέμω! Το στήθος μου πονάει. Δεν πίστευα ότι ο θυμός έχει τόσο κοφτερά νύχια. Θα τον σκοτώσω. Το ορκίζομαι. Θα πληρώσει για το κακό που έκανε στη Νεράιδά μου. Θα σας πούνε πως αυτό είναι αδύνατο. Μην τους πιστέψετε. Ψέματα λένε!

Έντεκα χρόνια μετά οι εφημερίδες περιγράφουν πανηγυρικά τα οφέλη ενός σημαντικού έργου. Ξεκινάει η αποστράγγιση της λίμνης Κάρλας. Τα νερά της λίμνης υποχωρούν βασανιστικά. Απειλούν να ξεσκεπάσουν θαμμένα μυστικά.

Επτά σκιές βγαίνουν στο φως και δηλώνουν αποφασισμένες να πληρώσουν το τίμημα. Είναι έτοιμες να τιμωρηθούν για την απόφασή τους να αψηφήσουν τους νόμους και να αποδώσουν τη δική τους δικαιοσύνη.

Γιατί κάποια μυστικά δεν θάβονται ποτέ. Ζουν. Αναπνέουν. Και κάποια στιγμή… ζητούν δικαίωση. Η ώρα της αλήθειας έφτασε και η ομίχλη είναι η μόνη που τη γνωρίζει!