Οἱ ἀποστολικοί κανόνες παρέχουν τίς βάσεις πολλῶν μεταγενέστερων κανόνων τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι θεμελιώδεις καί οὕτως εἰπεῖν συνταγματικές διατάξεις. Γι’ αὐτό εἶναι καί ἐπιγραμματικοί καί περιεκτικοί καί γενικοί, εὐρέος φάσματος, ὥστε νά δύνανται νά συμπεριλάβουν στή διατύπωσή τους διάφορες μεταγενέστερες καί λεπτομερέστερες διατάξεις. Δίνουν τίς πρῶτες ἀρχές καί βάσεις. Δέν εἰσέρχονται σέ πολλές λεπτομέρειες. Αὐτό γίνεται ἀπό μεταγενέστερους κανόνες. Συνέπεια τῆς γενικότητάς τους εἶναι ὅτι διακρίνονται καί γιά τήν εὐρύτητά τους, τή διαχρονικότητά τους καί διατοπικότητά τους. Ὁρίζουν κατά πλάτος καί κατά μῆκος (πρός τό μέλλον) τήν πορεία τῶν συλλογικῶν καί φυσικῶν προσώπων τῆς Ἐκκλησίας. Γιά νά καταδειχθοῦν τά προηγούμενα, παραθέτουμε ἐκτός τῶν γνωστῶν λόγων καί τούς κατά προσέγγιση παράλληλους κανόνες τῶν μεταγενέστερων οἰκουμενικῶν καί τοπικῶν συνόδων, καθώς καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Καί βεβαίως, ὅπως πολλά χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς κατανοοῦνται καλλίτερα καί μέ τή βοήθεια τῶν κανόνων πού βασίζονται σ’ αὐτά, ἔτσι καί οἱ ἀποστολικοί κανόνες κατανοοῦνται καλλίτερα καί μέ αὐτούς τούς παράλληλους κανόνες καί ὅσους τυχόν εἶναι σχετικοί μέ αὐτούς, ἤ ἀποτελοῦν ἀνάπτυξή τους.