Η διαίρεση των χριστιανών είναι φθορά της Εκκλησίας και καταστροφή ψυχών. Πόνος απαράκλητος! Όταν ξέρουμε τι πιστεύουμε, δεν είμαστε αγχωμένοι απολογούμενοι, ούτε βλέπουμε παντού προδότες, εχθρούς, και κινδύνους! Ξέρουμε «ποίου πνεύματος» είμαστε και μπορούμε «διδόναι λόγον περί τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος». Δεν είμαστε ανήλικα βρέφη κινδυνεύοντα να παρασυρθούν από κακές παρέες!! Είμαστε διαμορφωτές γνώμης και πίστεως, όταν ξέρουμε τί Θεό λατρεύουμε! Είμαστε οι «ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν τόν θησαυρόν κατέχοντες» ο οποίος θησαυρός της πίστεως δεν αλλοιώνεται από το φέρον οστράκινο αγγείο! Η οικουμενική κίνηση μπορεί να κατηγορείται και όντως να έχει τυχόν σκοπιμότητες από μέρους κάποιων μελών, όμως θα πρέπει με ειλικρίνεια να πούμε ότι είναι επίταση της ευκταίας κραυγής του Χριστού «ἵνα ὦσιν ἕν». Το ότι δεν είμαστε «ἕν» αποτελεί σκάνδαλο θανατηφόρο. Το ότι έχουμε μονίμως αρνητισμό στην επικοινωνία με τους χωρισμένους αδελφούς μας, είναι θανατηφόρα αμαρτία, όχι εξασφάλιση καθαρότητας!