ΓΝΑΦΑΛΑ

1. Κάτω απ’ τις ανθισμένες φλαμουριές θα ξαναγαπηθούμε
2. Τρανός της θάλασσας σπασμός μέσ’ στης ακτής τα σκέλια
3. Μέσ’ απ’ αγκάθια και γκρεμνά φτάνω στην καίρια λέξη
4. Ηχούν τα νιάτα των πουλιών στα γερασμένα πεύκα
5. Στον ήλιο με τ’ απόβροχο λαμποκοπάει ο βράχος
6. Κλαράκι λιανοτρέμουλο, ώριον ανθό στηρίζει
7. Ροδοστεφάνωτα κλαριά και μυριομυρωδάτα
8. Σειούνται λυγιούνται τα δεντρά κι ανεμοχαιρετιούνται
9. Της ήσυχης ακρογιαλιάς χλωρανθισμένος πόθος
10. Και μές στα χαμοχόρταρα ζουν ακριβές ψυχούλες 11.
11. Της θάλασσας τα βότσαλα κάποτε ήταν βράχια
12. Το λαβωμένο το πουλί πιάνετ’ απ’ όποιον λάχει
13. Κάθε νησί ονειρεύεται πως είναι πλοίο τη νύχτα
14. Σταλάζει φως ο ουρανός στης θάλασσας το δέρμα
15. Τα δέντρα βλέπουνε κι ακούν. Κάποτε θα μαρτυρήσουν
16. Πυρπολημένος ουρανός απ’ τα μπουρλότα του ήλιου
17. Γλυκοφιλεί την αμμουδιά το κύμα τ’ οργασμένο
18. Φιλεί τη βάρκα το νερό λιγώνονται οι σκαρμοί της
19. Του βράχου ο βίος μοναχά ποτέ δεν είν’ βραχύς
20. Στ’ αρισμαρί οι μέλισσες γλυκοποθοπλαντάζουν
21. Δες τ’ αρμυρίκι αναριγεί τρελοξεμαλλιασμένο
22. Οι κατηφέδες στη γωνιά σαν στοχασμοί ανθισμένοι